گزارش بیست|
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، نیلوفر هوشمند؛ بعد از انقلاب، دانشگاه عرصه تاخت و تاز گروهک‌های مختلف از منافق و مارکسیسم و امثالهم شده بود.
از این رو شورای انقلاب به دنبال ملاقات با امام خمینی در بیانیه بیست و نهم فروردین ماه ۵۹ خود مقرر کرد که دانشگاه باید از حالت ستاد عملیاتی گروه‌های گوناگون خارج شود. در این بیانیه، سه روز مهلت برای برچیده شدن دفاتر و تشکیلات گروهها در دانشگاه‌ها تعیین و افزوده شده بود که امتحانات دانشگاهی باید تا ۱۴ خرداد به پایان برسد و از ۱۵ خرداد دانشگاه‌ها تعطیل و هرگونه اقدام استخدامی و مانند آن در دانشگاه متوقف گشته و نظام آموزشی کشور براساس موازین انقلابی و اسلامی طرح ریزی شود.
ستاد انقلاب فرهنگی طبق فرمان امام (ره) ملزم بود که در برخورد با مسایل دانشگاهی فعالیتهای خود را بر چند محور متمرکز کند: ۱- تربیت استاد و گزینش افراد شایسته برای تدریس در دانشگاه‌ها، ۲- گزینش دانشجو، ۳- اسلامی کردن جو دانشگاه‌ها و تغییر برنامه‌های آموزشی دانشگاه ها، به صورتی که محصول کار آن‌ها در خدمت مردم قرار گیرد.
بر این اساس، ستاد از صاحب نظران مختلف دعوت به همکاری کرد و در اولین گام گروه‌های برنامه ریزی در رشته‌های پزشکی، فنی و مهندسی، علوم پایه، کشاورزی، علوم انسانی و هنر تشکیل شد. از آنجایی که مدیریت دانشگاه‌ها در گذشته هماهنگ با فرهنگ اسلامی جامعه نبود، باید تغییراتی در مدیریت دانشگاه‌ها به عمل می‌آمد، سازمان دانشگاه‌ها باید دگرگون می شد و مهمتر از همه، محیط دانشگاه‌ها اسلامی می شد.
به دنبال نامه رئیس جمهور وقت (آیت الله خامنهای)، امام خمینی (ره) در تاریخ ۱۳۶۲/۶/۸ طی نامهای به پیشنهاد رئیس جمهور مبنی بر ترمیم و تکمیل ستاد انقلاب فرهنگی پاسخ دادند و از این تاریخ ستاد با ترکیب جدیدی به فعالیت خود ادامه داد.
با بازگشایی دانشگاه‌ها، فعالیت ستاد انقلاب فرهنگی ادامه یافت، حضرت امام، رؤسای سه قوه و تعداد دیگری از اندیشمندان فرهنگی کشور را به اعضای آن افزود و بدین شکل ستاد انقلاب فرهنگی با ترکیب جدید خود، تحت عنوان شورای عالی انقلاب فرهنگی فعالیت خود را آغاز کرد.
شورای عالی انقلاب فرهنگی از سال ۶۲ تا کنون دستخوش تغییرات بسیار زیادی بوده است، از طرفی اسناد بالادستی موجه و بسیار خوبی نیز طی این چند سال در این شورا تدوین گشته است که بسیاری از آن‌ها هنوز به مرحله عمل نرسیده‌اند.
رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی رئیس جمهور وقت است و انتصاب اعضا بر عهده رهبر انقلاب می‌باشد. از این رو ممکن است برخی اسناد در دوره یک رئیس جمهوری تدوین شود و در دوره رئیس جمهوری دیگر دچار تغییرات گردد، اما، این تمام ماجرای شورای عالی انقلاب فرهنگی نیست.
جلسات شورای عالی انقلاب فرهنگی ماهی یک بار به ریاست رئیس جمهور وقت برگزار می‌شود و در آن تصمیمات ضروری فرهنگی کشور گرفته و در باره آن بحث می‌شود.
از این رو شورای انقلاب به دنبال ملاقات با امام خمینی در بیانیه بیست و نهم فروردین ماه ۵۹ خود مقرر کرد که دانشگاه باید از حالت ستاد عملیاتی گروه‌های گوناگون خارج شود. در این بیانیه، سه روز مهلت برای برچیده شدن دفاتر و تشکیلات گروهها در دانشگاه‌ها تعیین و افزوده شده بود که امتحانات دانشگاهی باید تا ۱۴ خرداد به پایان برسد و از ۱۵ خرداد دانشگاه‌ها تعطیل و هرگونه اقدام استخدامی و مانند آن در دانشگاه متوقف گشته و نظام آموزشی کشور براساس موازین انقلابی و اسلامی طرح ریزی شود.
ستاد انقلاب فرهنگی طبق فرمان امام (ره) ملزم بود که در برخورد با مسایل دانشگاهی فعالیتهای خود را بر چند محور متمرکز کند: ۱- تربیت استاد و گزینش افراد شایسته برای تدریس در دانشگاه‌ها، ۲- گزینش دانشجو، ۳- اسلامی کردن جو دانشگاه‌ها و تغییر برنامه‌های آموزشی دانشگاه ها، به صورتی که محصول کار آن‌ها در خدمت مردم قرار گیرد.
بر این اساس، ستاد از صاحب نظران مختلف دعوت به همکاری کرد و در اولین گام گروه‌های برنامه ریزی در رشته‌های پزشکی، فنی و مهندسی، علوم پایه، کشاورزی، علوم انسانی و هنر تشکیل شد. از آنجایی که مدیریت دانشگاه‌ها در گذشته هماهنگ با فرهنگ اسلامی جامعه نبود، باید تغییراتی در مدیریت دانشگاه‌ها به عمل می‌آمد، سازمان دانشگاه‌ها باید دگرگون می شد و مهمتر از همه، محیط دانشگاه‌ها اسلامی می شد.
به دنبال نامه رئیس جمهور وقت (آیت الله خامنهای)، امام خمینی (ره) در تاریخ ۱۳۶۲/۶/۸ طی نامهای به پیشنهاد رئیس جمهور مبنی بر ترمیم و تکمیل ستاد انقلاب فرهنگی پاسخ دادند و از این تاریخ ستاد با ترکیب جدیدی به فعالیت خود ادامه داد.
با بازگشایی دانشگاه‌ها، فعالیت ستاد انقلاب فرهنگی ادامه یافت، حضرت امام، رؤسای سه قوه و تعداد دیگری از اندیشمندان فرهنگی کشور را به اعضای آن افزود و بدین شکل ستاد انقلاب فرهنگی با ترکیب جدید خود، تحت عنوان شورای عالی انقلاب فرهنگی فعالیت خود را آغاز کرد.
شورای عالی انقلاب فرهنگی از سال ۶۲ تا کنون دستخوش تغییرات بسیار زیادی بوده است، از طرفی اسناد بالادستی موجه و بسیار خوبی نیز طی این چند سال در این شورا تدوین گشته است که بسیاری از آن‌ها هنوز به مرحله عمل نرسیده‌اند.
رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی رئیس جمهور وقت است و انتصاب اعضا بر عهده رهبر انقلاب می‌باشد. از این رو ممکن است برخی اسناد در دوره یک رئیس جمهوری تدوین شود و در دوره رئیس جمهوری دیگر دچار تغییرات گردد، اما، این تمام ماجرای شورای عالی انقلاب فرهنگی نیست.
جلسات شورای عالی انقلاب فرهنگی ماهی یک بار به ریاست رئیس جمهور وقت برگزار می‌شود و در آن تصمیمات ضروری فرهنگی کشور گرفته و در باره آن بحث می‌شود.
طبق گفته یکی از اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی، در این جلسات که با حضور رئیس جمهور برگزار می‌شود، همیشه انتقادات به رؤسای جمهور و عملکرد آن‌ها وجود داشته و دارد، اما این دوره از ریاست جمهوری انتقادی پذیرفته نیست و انتقادات با عصبانیت و از کوره در رفتن رئیس جمهور پاسخ داده می‌شود که این موضوع تا به حال در هیچ دوره‌ای از ریاست جمهوری دیده نشده بود.
در واقع باید اضافه کرد که برخورد طاغوتی‌ای که تا کنون در مسائل فرهنگی دیده نشده بود، امروز دیده می‌شود.
ناخوش بودن حال این روز‌های شورای عالی انقلاب فرهنگی از این رو است که اسناد تدوین شده، پشت در‌های بسته دستور به اجرای دولت گیر کرده اند و می‌توان گفت: تقریبا اکثر آن‌ها به مرحله اجرا نمی‌رسند. سند روی سند جمع و بیماری فرهنگی دانشگاه‌ها و فضای علمی کشور هرروز فراگیر‌تر می‌شود.
اواخر سال ۹۷ بود که اخبار مشاجره آقای روحانی با ضرغامی، رئیس اسبق صدا و سیما و عضو فعلی شورای عالی انقلاب فرهنگی در رسانه‌ها منتشر شد. بحث بر سر حجاب و فیلترینگ فضای مجازی بوده است، که رئیس جمهور در پاسخ به انتقاد ضرغامی به اومی گوید: پاشو برو بیرون! و بعد هم وقتی صراحت و قاطعیت ضرغامی را می‌بیند از جلسه بیرون می‌رود.
چند روز بعد رحیم پور ازغدی عضو شورایعالی انقلاب فرهنگی، در یکی از سخنرانی‌های خود درسالن فردوسی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران گفت: شنیده ام رییس شورا چند نفر را نام برده و گفته اینها دیگر نباید به شورا بیایند و شاید یکی دو ماه دیگر این جلسات تشکیل نشود.
گویی حرف‌های رحیم پورازغدی حکایت از واقعیتی بی‌پرده داشت؛ آقای روحانی نمی‌توانست صدای مخالفان و منتقدان خود را بشنود، به همین دلیل، یک ماه بعد وقتی قرار شد جلسه ۲۷ فروردین ماه سال۹۸، شورایعالی انقلاب فرهنگی تشکیل شود، دعوت نامه جلسه به ریاست رئیس جمهور، برای رحیم‌پور ازغدی و ضرغامی ارسال نشد. در واقع خیلی ساده و راحت پروژه حذف مخالفین و منتقدین آقای روحانی ازبزرگترین ستادفرهنگی کشور کلیک خورد.
در پی این اتفاق، دفتر ضرغامی و رحیم پور ازغدی، خبر دعوت نشدنشان را تایید کرده و تیتر یک رسانه‌های دوشنبه ۲۶ فروردین را از آن خود کردند.
اما مسئله اینجاست که عزل و نصب اعضای شورایعالی انقلاب فرهنگی برعهده رهبر است و این اعضا به دلیل و مأموریتی براین سمت منصوب شده اند. هرکدام وظیفه‌ای دارند و برای فرهنگ کشور دغدغه‌های بسیار. اینکه به خاطر انتقادات، یکی از مهمترین جلسات کشوری معلق شود، هرکسی را یاد بازی‌های دوران کودکی می‌اندازد، که بیت المال را هرثانیه و دقیقه ای بیشتر هدر میدهد. حواس را از مهمترین قشر جامعه یعنی جوانان و دانشجویان میگیرد و به رفتارهای منسوخ شده کودکانه می کشاند.
تعداد نظرات: ۵
ارسال نظرات
"چیزی که عوض دارد ، گله ندارد" . این بزرگواران دانشمند، وقتی دانشگاهیان با تجربه را خانه نشین و مجبور به بازنشستگی کردند، دفاعی نکردند و هدر رفتن بیت المال یادشان نبود.حتما، شما هم شنیده اید که "صبر کوچک خدا 40 سال است"
ثانیا اگر اجرا نکردن و عدم توجه دولت به مصوبات شورای انقلاب فرهنگی که استاد ازغدی اشاره کردند درست باشه این یعنی هدر دادن
بیت المال ، اعضای شورا وقت میگذارن حقوق میگیرن برای اعمال نظر و تصمیم گیری در‌موارد مهم و کلان فرهنگی کشور ، برای خوش گذرانی که دور هم جمع نمیشوند
ثالثا اجرایی نکردن مصوبات شورای انقلاب فرهنگی و عدم توجه دولت به این مصوبات بارها مورد انتقاد جناب ی ازغدی بوده و در تریبون نمازجمعه هم بیان شده
خوب اگر ی روحانی یا نماینده ایشون میتوانست خلاف ادعای ی ازغدی را در همان تریبون نمازجمعه ثابت کند دیگر نیازی به این کارهای چیپ بچه گانه نبود که فلانی بیاید فلانی نیاید اگر فلانی باشد من نمیام و...
این رفتار های چیپ یعنی تعصب و خود بزرگ بینی
رابعا ترک کردن جلسه شورا دو حالت داره یا به نشانه اعتراض است که باید پاسخی قانع کننده بدهند و بعد جلسه را ترک کنند
یا نشانه کم آوردن و نداشتن پاسخ در خور و قانع کننده است که با عصبانیت و کنایه و بعضا با سخنان نا روا صورت میگیرد
مثل اینست که در کلاس درس استاد دانشجویانی با هوش تر و شجاع تر باشند که مثلا استدلال علمی استاد رو بدرستی زیر سوال ببرند خوب اگر استاد منطقی بخواهد رفتار کند دلایل دانشجویان را تأیید میکند یا بادلیل رد میکند
یک استادی هم ممکنه هوش و شجاعت دانشجو را تحمل نکند و دانشجو را از کلاس اخراج کند یا به دانشگاه اعلام کند اگر فلان دانشجو سر کلاس باشد من تدریس نمیکنم خوب این رفتار غیر منطقی است و هر برداشتی از این رفتار استاد اعم از کم سوادی و کج خلقی بشود مقصر خود استاد است
که متاسفانه ی روحانی عکس العمل و راه دوم رو انتخاب کردند
1- نظر همه مردم محترم است و همه حق اظهار نظر بدون تعصب را دارند.
2- عزیز دل درست فرمودید، دلمان پر است . سالهاست منتظر تحول و انقلاب در فرهنگ و دانشگاه ها بودیم تا حاصل تلاش سال 57 را ببینیم و به همه بزرگواران اعتماد کردیم. آیا خروجی جلسات این همه سال این چیزی است که امروز میبینیم؟ شما قضاوت کنید: به نظر شما این هدر دادن استعدادها نیست؟ آیا هدر دادن استعدادهای نیروی انسانی ، هدر دادن بیت المال نیست؟ اکنون صبرمان تمام شده است.
3- مثال کلاس و استاد جنابعالی، در اینجا صدق نمیکند: اگر در کلاس همه دانشجویان باهوش اخراج یا خانه نشین شوند طبیعی است که دانشجوی متوسط ، دانشجوی نخبه به حساب می آید. ؛ آیا این ظلم به کلاس و درس و دانشگاه و مملکت نیست؟ ؛ مثال شما از دانشجوی با هوش تر ، مثال مناسبی نیست. برادر عزیز جناح بندی و اختلافات درونی معتمدین ما؛ آرزوهای ملت مسلمان ایران را دست نیافتی کرده است.
4- مشکل امروز ما؛ اختلاف شما و بزرگواران مقابلتان نیست؛ مشکل ما خطری است که از هجوم همه جانبه استعمار به میهن اسلامی عزیز حس میکنیم. هوشیار باشیم تا عمق دادن به اختلافات جناحی ،باعث تکرار سال 32 نشود. بجای عصبانیت و دامن زدن به اختلافات درونی؛ همه باهم تلاش برای اصلاح اساسی یا تغییر ساختار کنیم.
همه آحاد مردم بر این اتفاق نظر دارند که رهبر معظم انقلاب سخنشان از روی جناحی بازی و هوای نفس نیست
رهبر معظم انقلاب علارغم اینکه تحریم را بی اثر ندانستند اما بارها بر این نکته تاکید داشتند که مشکلات اقتصادی و گرانی دلار و معیشتی اخیر از بی تدبیری ها و سوء مدیریت هاست
خوب اگر ما بخواهیم هر انتقادی رو برچسب جناحی بهش بزنیم و مشکلات رو به تحریم مربوط بدانیم خودمان را گول زده ایم
مشکلات درونی و اختلاف نظر ها باصطلاح درون خانواده ای است و ربطی به امریکا ندارد ذات امریکا اینست که خودش را نخود هر آشی میکند و دخالت میکند انتقاد نکنیم چون امریکا و دشمن سوء استفاده نکند !!؟ پس خودمان چه !!؟
نه آقای عزیز انتقاد درست و منطقی و مستند و مستدل راهگشاست چاپلوسی بد است اگر دولت و... انتقاد پذیر باشند و در برابر سخن منطقی ، منطقی جواب بدهند اختلافی پیش نمی آید که بقول شما دشمن خوشحال شود
جالب اینجاست که زمانی برخی ها خودشان انتقاد میکردند و میکنند اما تحمل انتقاد از عملکرد خودشان را ندارند !!
موقعی که خودشان انتقاد میکردند یاد وحدت و ... نبودند اما حالا که خودشان مورد نقد قرار میگیرند بیاد وحدت و دوستی و... افتاده اند
ی عزیز استفاده ابزاری از کلمه مقدس « وحدت» الان در بین برخی مسئولین بویژه دولتی ها رایج شده ،آنهم فقط برای بستن دهان منتقدان
معنای مصداقی وحدت اینست که وقتی رهبر معظم انقلاب فرمودند امریکا قابل اعتماد نیست و شروط ۹ کانه را در پذیرش برجام بیان فرمودند ، وقتی دلسوزان نظام برجام را پر از نقص را نقد میکردند ، خودرأیی و تک روی و عدم توجه به توصیه ها و خطوط قرمز رهبری توسط دولت است که ناقض وحدت است
و میبینید که عاقبت خودرأیی و خودبرتر بینی و تمسخر دلسوزان نظام که از طرف دولتی ها دلواپس خطاب میشدند به شکستی منجر شد که همین دلواپسان آنرا بدرستی پیش بینی کرده بودند و اکنون طراحان و مبتکران و قهرمانهای دیپلماسی هم مثل قبل روی و جرأت تعریف از برجام بیفرجام را ندارند
اگر شاگرد و دانشجو از اشتباه استاد انتقاد نکند و آنرا گوشزد نکند کل کلاس به اشتباه خواهند افتاد
انتقاد بجا و درست ولو اینکه باعث ناراحتی استاد بشود اما از به اشتباه افتادن ده ها و صدها دانشجو جلوگیری میکند و مفید هم هست
چه بسا استاد باید از دانشجوی منتقد تشکر هم بکند نه اینکه بگوید اگر فلانی سر کلاس بیاید من نمیام ، یا فلانی نباید فلانی بیاید و...
پس ی روحانی باید خدا رو شکر کند که دانشجویان باهوش تر و سطح بالا بقول شما خانه نشین شده اند چون در صورت انتقاد اونها از دولت احتمالا باعث میشد ی روحانی کل شورای انقلاب فرهنگی‌رو منحل کند:)
دانشجویان قوی که بقول شما خانه نشین شدند دانشجویان متوسطی هم که هستند الان به لطف ی روحانی کنار گذاشته میشن
ریاست بر دانشجویان محافظه کار و ترسو و بله قربانگو و متملق و سطح پایین که هنر نیست و افتخار ندارد
اساسا کار دانشجوی ضعیف برای نمره آوردن تملق و تعریف از استاد است که ی ازغدی و ی ضرغامی خوشبختانه تملق و چاپلوسی بلد نیستند و برخلاف برخی ها با کسی رودر بایستی ندارند و باید هم اینگونه باشد
ایران تا جمهوری اسلامی شده خونها داده شهید ها داده خون شهید رودربایستی ندارد امروز رودربایستی کردی فردای قیامت همین شهدا جلوی ما و شما رو میگیرن و باید به اینها پاسخگو باشیم
نمیشه اونجا دیگه خدا رو گول زد که میخواستم وحدت حفظ بشه سکوت کردم سکوت یا انتقاد هر دوباید بجا باشه و الا بقول ی رائفی پور اونجا(قیامت) پوستمون رو میکنند
وحدت همیشه خوبه نه فقط وقتی که خودمون در قدرتیم برای جلوگیری از انتقاد و بستن دهان منتقدان ریاکارانه از کلمه وحدت سوء استفاده کنیم