هنر هشتم: «کلاس مجردها»

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو-سیدسجاد دانشی؛ هفته گذشته پنجمین جشن هنر انقلاب اسلامی با معرفی اولین‌های هر رشته و تقدیر از نامزد‌های هر گروه به کار خود خاتمه داد. در این بین کلاس مجرد‌ها به عنوان مهم‌ترین رویداد هنر سال ۹۷ معرفی شد، رویدادی که توسط حجت الاسلام شهاب مرادی سال‌ها پیش بنیان گذاشته شده بود و تا امروز ادامه داشته است. این کلاس که قبلا با حضور چند هزار نفری دانشجویان زبده تهرانی مورد توجه افراد مختلف قرار گرفته بود، اواخر سال گذشته با مشکل نبود محل مناسب برای تشکیل کلاس مواجه شد! مشکلی که بازتاب فراوانی داشت و تقریبا هر کس که داب فرهنگ و ادب داشت و در جریان وجود این کرسی آزاد اندیشی حقیقی بود ابراز تاسف کرد و عجیب‌تر این که هنوز شهرداری تهران حاضر به رایگان دراختیار گذاشتن سالن ایوان شمس برای تشکیل این کلاس نشده است و در عوض آن همه حسن نیت، طلب اجاره بها کرده است.

لازم به ذکر است از آن جایی که این کلاس در طول ۱۶ ترمی که برگزار شده است از دانشجویان ریالی دریافت نکرده است و هیچ گاه مورد حمایت هیچ ارگانی هم نبوده است. با این حال کلاس مجرد‌ها منحل نشد و در سالن‌های مختلف تهران به کار خود ادامه داد. آن چه که در ابتدا برای نگارنده عجیب به نظر می‌رسید هنر دانستن این کلاس توسط حوزه هنری بود و بعد‌تر دیدیم نه تنها این کلاس به رای داوران جشن هنر انقلاب، هنر است، که بل مهم‌ترین رویداد سال ۹۷ هم هست و شایسته تشکر. سوال اصلی این است: مگر نه این که یکی از کلیدی‌ترین وظایف وزارت علوم تشکیل و توسعه امثال این کلاس است و از قضا بودجه و امکانات لازم را نیز دارد؛ پس چرا هیچ گاه از این رویداد که کسی غیر از حقوق بگیران وزارت علوم عهده دارش است حمایت کامل و علنی یا تقدیر نکرده است؟ مگر نه این که معاونت فرهنگی شهرداری تهران پول فراوانی دارد و طبق قانون باید خرج حوزه فرهنگ جوانان شهر بکنند؛ پس چرا وقتی روحانی متخصصی همچون شهاب مرادی که سال هاست بدون دریافت دستمزد همین کار را به خوبی انجام می‌دهد با عدم همکاری دستگاه های زیر مجموعه‌ی شما مواجه می‌شود؟ حال درمی‌یابیم؛ به راستی این هنر است، تحمل کارشکنی‌ها و حسادت‌ها و عبور کریمانه از همه دشواری‌هایی که شاید خودی‌ها دانسته یا نادانسته ایجاد کرده‌اند و تشکیل یک بار از این کلاس هم هنر است، چه برسد به ۱۹۸ جلسه‌ی چهار ساعته! هنر است این که برای نسلی سخن بگویی که مورد شبیخون سنگین فرهنگی دشمن بوده است و حال چنین ارتباط خوبی با یک روحانی برقرار کرده است؛ شاید رازش در درست شنیدن باشد. این تقدیر از وجه دیگری نیز برای عده زیادی از دانشگاهیان و افراد دغدغه‌مند درس دارد. این که بعضا افراد ایده‌ها و کارهایشان را منتظر رسیدن بودجه و امکانات می‌کنند. شهاب مرادی در همه این سال‌ها بدون حمایت کسی یا جایی کارش را به نیکی انجام داده است و طبیعتا این یک الگو است که بدانیم کار تمیز فرهنگی را نباید منتظر کسی یا چیزی گذاشت.