به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، براساس آمار ارائه‌شده از سوی بانک مرکزی، قیمت مسکن تا پایان دی‌ماه سال 97 معادل 92 درصد نسبت به مدت مشابه سال 96 افزایش داشته است، این در حالی است که براساس آمار موجود در حال حاضر انباشت تقاضایی به میزان 3.5 میلیون واحد مسکونی در کشور وجود دارد و بدیهی است که با کاهش قدرت خرید مسکن، میزان تقاضای انباشت‌شده در این بازار افزایش خواهد یافت. از سوی دیگر، براساس آماری که مرکز آمار ایران هرساله از متوسط درآمد سالانه و متوسط هزینه سالانه یک خانوار شهری منتشر می‌کند، در سال 90 متوسط درآمد کل سالانه یک خانوار شهری 13 میلیون تومان و متوسط هزینه کل یک خانوار شهری در سال معادل 13 میلیون و 270 هزار تومان بوده است. در سال 90، مسکن در سبد معیشت یک خانوار، سهمی معادل 30.6 درصد داشته است؛ به عبارت دیگر، 30 درصد از درآمد یک خانوار، رقمی معادل سه میلیون و 900 هزار تومان، در سال به مسکن اختصاص یافته است.
بر این اساس اگر قیمت یک واحد مسکونی 75 متری در سال 90 معادل 79 میلیون‌تومان بوده باشد، یک خانوار شهری پس از 20 سال می‌توانسته یک واحد مسکونی 75 متری خریداری کند. این درحالی است که براساس آمار بانک مرکزی متوسط قیمت یک متر واحد مسکونی در شهر تهران در اسفند ۹۷ به حدود ۱۱ میلیون‌تومان رسیده است، که در مقایسه با اسفند 90 رشد 941 درصدی داشته است. بر این اساس، قیمت یک واحد مسکونی ۷۵ متری در شهر تهران به‌طور متوسط به ۸۲۵ میلیون‌تومان رسیده است. درنتیجه شاخص دسترسی مسکن در شهر تهران به ۱۸ و دوره انتظار مسکن نیز به ۵3 سال افزایش یافته است.
محمدرضا بیضایی در همین خصوص نوشت:
بانک مرکزی آمار داده امکان مسکن دار شدن در شهر تهران به ۱۸٪ و مدت زمان انتظار مسکن به ۵۳ سال رسیده. آمار قیمت ها رو هم نگم که خواب از سر شیخ نپره.
