با استفاده از نانوذرات مغناطیسی؛
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، پژوهشگران دانشگاه آلاباما به روشی دست یافته‌اند که کشف دارو را که پیش از این آهسته پیش می‌رفت، تسریع می‌کند. در این روش از نانوذرات مغناطیسی به همراه غشای سلولی بیولوژیکی به عنوان تله‌ای برای به دام انداختن ترکیبات فعال دارویی گرفته شده از گیاهان و دیگر اورگانیسم‌های طبیعی مانند قارچ‌ها استفاده می‌شود.
این روش جدید، صد‌ها و بلکه هزاران ترکیب یافت‌شده در فرآورده‌ای طبیعی را تنها در چند روز شناسایی می‌کند؛ فرآیندی که با روش‌های غربالگری سنتی، هفته‌ها یا ماه‌ها به طول می‌انجامید. این ابداع جدید، راه‌حلی برای یکی از اصلی‌ترین مسائل در شناسایی دارو از فرآورده‌های طبیعی است.
حدود ۷۰ درصد دارو‌هایی که از سوی سازمان غذا و داروی فدرال تأیید شده‌اند، در ابتدا در طبیعت شناسایی شده‌اند، اما تهیه عصاره از ترکیبات شیمیایی گیاهان فرآیندی زمان‌بر است. تحقیقات دارویی بیشتر به مراجعی برای ترکیبات شیمیایی مصنوعی تبدیل شده‌اند که برای هدفی خاص تنظیم شده‌اند. با وجود این، طبیعت در ترکیباتی که خلق می‌کند تنوع بیشتری به خرح می‌دهد و گیاهان ترکیباتی تولید می‌کنند که برای واکنشی بیولوژیکی طراحی شده‌اند.
گیاهان مواد شیمیایی با ساختار‌هایی غیرقابل تصور تولید می‌کنند. البته نمونه‌های طبیعی آن‌ها پیچیده هستند. عصاره یک گیاه ترکیبات شیمیایی تولید می‌کند و کشف یکی از آن‌ها که امید درمانی داشته باشد، از طریق جداسازی و غربالگری جداگانه آن‌ها صورت گرفته است. در روش جدید، از حلال‌های یونی برای بیرون کشیدن عصاره از درون سلول‌ها استفاده شده و پوسته سلول را در اطراف نانوذرات اکسید آهن می‌پیچد. سپس این نانوذرات را به عصاره گیاه تزریق می‌کنند.
کپسوله‌سازی مقادیری از اکسید آهن با غشای سلولی عملکرد پروتئین‌های غشایی را که مانند گیرنده‌هایی برای ترکیبات فعال عمل می‌کنند، نگه می‌دارد که به نانوذرات پوشیده شده متصل می‌شوند. این سلول هم مانند زامبی‌هایی که موقع مرگ جنب و جوش دارند، دیگر سلول فعال انسانی به شمار نمی‌رود و غشای آن هنوز فعالیت دارد. این امتیاز، آن را از روش‌های دیگر محاسبه‌ای متمایز می‌کند که تقابل شیمیایی در یک حالت استاتیک را شبیه‌سازی می‌کند.
محققان اعلام کرده‌اند که گیرنده‌ای در محیط طبیعی وجود دارد که مانند گیرنده داخل سلول معمولی عمل می‌کند. اگر ترکیبی در عصاره طبیعی وجود داشته باشد که بتواند با گیرنده تقابل داشته باشد، به سطح نانوذرات می‌چسبد و می‌توان از یک آهنربا برای جداسازی نانوذرات از عصاره استفاده کرد، حلال‌ها قادر به جدا کردن آن‌ها از هم هستند که تولید ترکیبات فعال دارویی را امکان‌پذیر می‌کند.
گروه تحقیقاتی، از غشاهای سلولی به همراه گیرنده‌های نیکوتین به عنوان پوشش استفاده کرده‌اند، اما از هر گیرنده غشایی می‌توان به عنوان راهی برای جستجوی ترکیبات استفاده کرد.
ارسال نظرات