به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، به نقل از بلومبرگ، بیژن نامدار زنگنه طولانی‌مدت‌ترین وزیر نفت ایران است. وی طی 14 سالی که بین تهران و مقر اوپک در وین رفت‌وآمد داشت، ثابت کرده هم در تجارت پشت درهای بسته جایی که در مورد سیاست تصمیم می‌گیرند مهارت دارد و هم در دیپلماسی عمومی وزیران که در مورد بازار جهانی نفت و گفتگو می‌کنند.
ولی وی در نشست روز دوشنبه، چهل و هشتمین حضور خود در اوپک، از چند جنبه تحت فشار خواهد بود. صادرات نفت ایران پس از ازسرگیری تحریم‌های ترامپ سقوط کرده و باعث فشار به اقتصاد ایران و اجبار آن به رفتن تا مرز جنگ با آمریکا شده است، در این بین، دستور کار سیاست اوپک تا حد زیادی توسط عربستان نوشته می‌شود، کشوری که در حال حاضر بیشترین تسلط را در بازار نفت دارد.
در سال‌های اخیر زنگنه 67ساله ثابت کرده قادر است از بدترین شرایط بهترین را بسازد. هدف او این است که نشان دهد ایران را نمی‌توان دست‌کم گرفت.
وی عقیده دارد اوپک در حال ضعیف شدن است چون اولویت عربستان روابط دوجانبه با روسیه است، کشوری که حتی عضو رسمی اوپک هم نیست ولی مؤثرترین عضو اتحاد اوپک و غیراوپک است که در سال 2016 شکل گرفت.
زنگنه گفت: «اوپک در خطر یکجانبه‌گرایی برخی اعضا قرار دارد و خطر فروپاشی آن را تهدید می‌کند».
صادرات نفت ایران از زمان وضع دوباره تحریم‌ها توسط آمریکا کاهش یافته است. در هفته‌های اخیر وی درگیر مسئله جزئی زمان نشست اوپک بود. پس از توافق وزرا برای ماه ژوئن، روسیه اصرار داشت تاریخ نشست تا پس از اجلاس جی20 به‌تعویق بیفتد. ایران مخالف این تاریخ بود.
ارسال نظرات