تحلیلگر مرکز بررسی استراتژیک نهاد ریاست جمهوری گفت: توماس جرین استراتژیست آمریکایی اشاره میکند که در وسط اقیانوس دو نفر در یک قایق نشسته بودند که که برای رسیدن به ساحل یک نفر پارو نمیزد، طرف مقابل وقتی این صحنه را دید گفت «اگر پارو نزنی من قایق را چپ میکنم.»
گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو - مصطفی رحیمی؛ اگرچه مقابله با سلطه آمریکا در ایران یکی از شعارها و اهداف انقلاب اسلامی بود و این روند با اشغال سفارت آمریکا در ۱۳ آبان ۱۳۵۸ یکی از فرازهای مهم و سرنوشتساز خود را پشت سر گذارد اما قطع روابط دو کشور اقدامی بود که از سوی دولت آمریکا صورت پذیرفت و رابطه ایران و آمریکا بعد از انقلاب اسلامی تبدیل به یکی از پربحثترین محورهای خبری در سراسر دنیا شد. سوال اینجاست که کدام طرف در ایجاد تنش بین دو کشور سهم بیشتری دارند؟ در تاریخ ۳۰ مهر ۹۷ در نشست واکاوی روابط ایران وآمریکا در دانشگاه تربیت مدرس فواد ایزدی کارشناس مسائل آمریکا و عضو هیئت علمی دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران میگوید:
کاهش تنش بین ایران آمریکا همیشه دغدغه مسئولین قوه مجریه تاکنون بوده است؛ در زمان هاشمی رفسنجانی با جذب سرمایه گذاران آمریکایی در حوزه نفت قصد داشتند که این تنش را کاهش دهند که با تحریمهای نفتی آمریکا مواجه شد؛ پس از آن در سال ۲۰۰۱ میلادی زمانی که آمریکا به افغانستان حمله کرد، دولت اصلاحات سعی در عادیسازی روابط داشتند که بعد از همکاری از سوی ایران، جرج بوش رئیسجمهور وقت ایالات متحده آمریکا سال ۲۰۰۲ میلادی در سخنرانی سالیانه خود در کنگره، ایران را محور شرارت خواند. کارشناس مسائل راهبردی در ادامه افزود: در دولت محمود احمدی نژاد در سال ۹۱ شمسی مذاکراتی با محوریت انرژی هستهای آغاز شد که آن هم در دولت روحانی به برجام ختم شد که در آن با دوباره با بدعهدی آمریکا روبرو شدیم.
با این تفاسیر نقش ایران در برخورد با بدعهدی آمریکا باید چگونه باشد؟ دیاکو حسینی کارشناس امور بین الملل و تحلیلگر ارشد مرکز بررسیهای استراتژیک ریاست جمهوری از زبان هرمان کانت آمریکایی استراتژیست جنگ سرد در مورد این مساله میگوید: گاهی تصمیمات غیرعقلانی، عاقلانهترین کاری هست که میشود انجام داد؛ آمریکاییها در دوره دولت یازدهم با انتخاب روحانی و شعار چرخ سانتریفیوژها باید بچرخد هم چرخ اقتصاد، متوجه شدند تحریمها بر روی انقلاب اسلامی توانسته فشار بیاورد و دوم برجام بود که به آنها کمک کرد تصور کنند ایران حاضر هست برای نجات خود امتیازهایی را به طرف آمریکایی بدهد. کارشناس مسائل راهبردی افزود: اگر نخواهیم جلوی آمریکا زانو بزنیم باید با آنها مثل خودشان صحبت کنیم، مثال معروف توماس جرین اشاره میکند که در وسط اقیانوس دو نفر در یک قایق نشسته بودند که که برای رسیدن به ساحل یک نفر پارو نمیزد، طرف مقابل وقتی این صحنه را دید گفت «اگر پارو نزنی من قایق را چپ میکنم باید قایق را جایی تکان داد که طرف مقابل برای حفظ جان خودش قادر شود پارو بزند.» حسینی معتقد است: ایران باید نقش خود را به صورت یک قدرت منطقه ای ایفا کند و مذاکره در سایه تحریم کاری بی نتیجه خواهد بود.