به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، نشریه آمریکایی فارین پالیسی، در یادداشتی به قلم «استفن کوک»، تحت عنوان «ایران اکنون مالک خلیج فارس است»، نوشت: برای مدت‌ها این واقعیتی پذیرفته شده بود که در چارچوب جامعه سیاست خارجی آمریکا، اگر کشوری تنگه هرمز را ببندد یا در روند کشتی‌رانی در آن اخلال کند، ایالات متحده و متحدانش با نیرویی بزرگ برای دفاع از آزادی کشتی‌رانی وارد عمل می‌شوند. با این حال، در این روزگار مشخص شده که واقعیات قدیمی و قواعد محکم چیزی بیش از تخیلات نیستند.
فارین پالیسی می‌نویسد که ایالات متحده مبالغی بسیار در دهه‌های گذشته برای انجام چند کار از جمله حفاظت از خطوط دریایی هزینه کرده، اما این کار دیگر از منظر رئیس‌جمهور فعلی آمریکا در راستای منافع این کشور نیست.
فارین پالیسی می‌نویسد که ایالات متحده مبالغی بسیار در دهه‌های گذشته برای انجام چند کار از جمله حفاظت از خطوط دریایی هزینه کرده، اما این کار دیگر از منظر رئیس‌جمهور فعلی آمریکا در راستای منافع این کشور نیست.
نویسنده سپس به توئیت تاریخ ۲۴ ژوئن «دونالد ترامپ» اشاره کرده که نوشته بود چین ۹۱ درصد و ژاپن ۶۲ درصد نفت خود را از تنگه هرمز وارد می‌کنند پس چرا آمریکا باید بدون دریافت پولی برای جبران، از این تنگه حفاظت کند؟
استفن کوک در ادامه تصریح می‌کند: «هرکس هنوز معتقد است که ایالات متحده مستقیما وارد چالش با ایران می‌شود باید بار دیگر توئیت ترامپ را بخواند. البته مساله فراتر از آن است. این پیشقراول آن چیزی است که وارد سیاست خارجی آمریکا خواهد شد.»
یادداشت‌نویس فارین پالیسی می‌افزاید: ایالات متحده در حال ترک خلیج فارس است؛ نه امسال و سال آینده، اما تردیدی نیست که آمریکا در مسیر خروج از این منطقه قرار دارد.
وی مدعی شده که جدا از توئیت رئیس‌جمهور آمریکا، بی‌عملی واشنگتن در برابر آنچه وی تحریکات ایران خوانده، نشانه دیگری بر آمادگی آمریکا برای خروج از منطقه خلیج فارس است.
نویسنده با اشاره به دیدار اخیر بین مقامات اماراتی و ایرانی در خصوص امنیت منطقه می‌نویسد: «روز چهارشنبه، اماراتی‌ها و ایرانی‌ها برای اولین بار در شش سال گذشته دیدار کردند. این تحولی مثبت است. در حالی که هر دو طرف می‌گویند این دیدار عادی و در سطح پایین بوده، تردیدی نیست که بی‌عملی آمریکا باعث شده تا مقامات ابوظبی در خصوص نحوه مقابله با چالش ایران دوباره فکر کنند، که ممکن است در تعارض با تلاش‌های آمریکا برای منزوی کردن ایران قرار گیرد.»
کوک در بخش دیگری از این یادداشت به طرح آمریکایی‌ها برای ایجاد ائتلافی در منطقه برای امنیت دریایی پرداخته و می‌گوید: «به نظر می‌رسد این طرح کشوری است که یک پایش را بیرون از منطقه گذاشته و ترجیح می‌دهد بیش از این در این منطقه به دردسر نیفتد.»
در بخش دیگری از این یادداشت می‌خوانیم: «البته دولت ترامپ ۱۵۰۰ نیرو و تعدادی هواپیمای بیشتر به خلیج فارس فرستاده، اما آن‌ها بازدارندگی خود را ثابت نکرده‌اند و به نظر نمی‌رسد رئیس‌جمهور (ترامپ) تمایلی به استفاده از نیرو‌های آمریکایی داشته باشد.»
در فراز پایانی یادداشت استفن کوک، آمده است: ترامپ عملیاتی کردن چیزی را شروع کرده که «جورج بوش» و «باراک اوباما»، روسای پیشین جمهور آمریکا آن را در پانزده سال گذشته به طرق مختلف بیان کرده بودند؛ ایالات متحده اکنون از بابت انرژی مستقل است و خلیج فارس دیگر اهمیتی را که زمانی برای آمریکا داشت، ندارد. شاید این خیلی دقیق نباشد، اما ترامپ اهمیتی نمی‌دهد. او می‌خواهد خاورمیانه را ترک کند و ایالات متحده نیازی به نفت ندارد؛ خلیج فارس، مشکل دیگران است.
ارسال نظرات