به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، پیکر داریوش اسدزاده امروز سه شنبه ۵ شهریور از مقابل خانه هنرمندان به سمت بهشت زهرا (س) تشییع شد.
در این مراسم تعدادی از دوستان و همکاران این هنرمند برای آخرین دیدار با دوست دیرینه خود به خانه هنرمندان آمده بودند. اصغر همت، داریوش فرهنگ، شهرام گیل آبادی، علی دهکردی، شکر خدا گودرزی، حبیب دهقان نسب، ایرج راد و .. در این مراسم حضور داشتند.
** همت: دوست داشتیم تا اسدزاده ۱۲۰ سال عمر کند
«اصغر همت» بازیگر سینما و تلویزیون در ابتدای صحبت‌های خود گفت: به نام آنکه جان را فکرت آموخت. امروز اینجا جمع شدیم تا یکی دیگر از سر سلسله‌های دنیای هنر به ویژه تئاتر و و سینما و تلویزیون آقای داریوش اسدزاده را بدرقه کنیم.
وی ادامه داد: مرد نیک، خوش تیپ، خوش اخلاق و خوش لباسی که تا چند ماه گذشته سر حال بود. یادم است بعد از اینکه صحبت صد سالگی اش را کرده بودند و گفته بود که دوست دارد تا صد سالگی زندگی کند، به او گفتم مرحوم پرویز شاهین خو رکورد صد سالگی را زدند و ما منتظریم که شما رکورد ۱۲۰ سالگی را بزنید.
وی ادامه داد: در این چند سال متر مراسمی بود که این مرحوم در آن حضور نداشته باشد و اهل نخوت نبود. همینجا از داریوش اسدزاده تشکر می‌کنم که این موهبت را در حق خانه تئاتر و هنر این کشور کردند.
** راد: خانه تئاتر با تمام وجود از کتابخانه شما نگهداری می‌کند
«ایرج راد»، رئیس هیئت مدیره خانه تئاتر و رییس شورای عالی خانه هنرمندان ایران دیگر سخنران این مراسم بود. وی در ابتدای صحبت هایش گفت: در واقع تاریخ شفاهی بخشی از هنر نمایش این کشور را از دست دادیم. کسی که حدد ۸۰ سال از عمر خود را در عرصه‌های مختلف هنر نمایش و سینما و تلویزیون گذراند و شاهد فراز و فرود‌های بسیاری در این زمینه بود.
وی ادامه داد: اسدزاده در زمانی در تئاتر این کشور فعالیت می‌کرد که تئاتر در اوج خودش به عنوان تئاتر بخش خصوصی در این کشور بود و باید گفت: ما در زمانی کمپانی‌های تئاتر داشتیم. زمانی که هنرمندان قرارداد‌های محضری با کمپانی‌های تئاتر داشتند و می‌توانستند حقوق خود را دریافت کنند و تئاتر بسیار قانون‌مند و ارزش گذار بود و جایگاه ویژه‌ای داشت و مردم نیز استقبال خوبی از این هنر داشتند. هنرمندانی مثل او بی بازگشت هستند و جایگزین کردنشان سخت خواهد بود از این رو امیدوارم الگویی برای هنرمندان جوان ما باشند.
راد ادامه داد: او با بزرگان فراوانی از جمله عبدالحسین نوشین کار کرد. اسدزاده کتابخانه خود را که ارزش ویژه‌ای برایش داشت را در وصیتی به خانه تئاتر سپرد و از همینجا می‌گویم که خانه تئاتر با تمام وجود از این کتابخانه حفاظت خواهد کرد. نامش گرامی یادش شاد و روحش شاد و همواره در تاریخ این کشور جایگاه ویژه خواهد داشت و اعتبار او و اعتبار ما و هنر‌های نمایشی و این مملکت است.
«سالار عقیلی» خواننده در ادامه این مراسم ضمن عرض تسلیت به خانواده مرحوم اسدزاده شعری را خواند: شاخه‌ها مضطرب از جنبش باد در هم آمیخته می‌پرهیزند، برگ‌ها سوخته از بوسه مرگ تک تک از شاخه فرو می‌ریزند.
وی در ادامه نیز گفت: چند بیتی را تقدیم به روح پر فتوح این هنرمند بزرگوار می‌کنم، چونکه می‌دانم به موسیقی ایرانی علاقه‌مند بوده و به من نیز لطف بسیاری داشتند. وی در ادامه چند بیتی را با ساز برای مرحوم اسدزاده خواند.
«علی دهکردی» بازیگر سینما و تلویزیون در ادامه این مراسم گفت: ما امروز بزرگ خاندان خود را از دست دادیم. مرحوم اسدزاده گنجیه‌ای در این دوره و یک هنرمند نمونه بود. روی گشاده، مهربانی، فروتنیف از حصوصیات اخلاقی وی بود و در مدتی که در انجمن بازیگران رییس بود انسانی صبور و همیشه مسئول بود.
وی با اشاره به ظاهر این هنرمند بیان داشت: آقای اسدزاده همیشه آراسته بودند و همیشه نیز احترام فراوانی برای مردم قائل بودند. در ادامه نمی‌توان از مرحوم اسدزاده صحبت کرد و و از انس او با کتاب نگفت. آثاری که از او به یادگار مانده از این به بعد طبق وصیت خودش در کتابخانه‌ها به یادگار می‌ماند.
«افشین نکوبخت» یکی از آشنایان نزدیک مرحوم اسدزاده دیگر سخنرانان این مراسم بود که در ابتدای صحبت هایش با تشکر از حضاری که برای بدرقه این مرحوم به خانه هنرمندان آمده‌اند گفت: خیلی محبت کردید تشریف آوردید. همیشه با این لحن به مهمانان خوش آمد می‌گفت و من نیز با همان لحن به شما خوش آمد می‌گویم.
وی در ادامه افزود همواره از او شنیده ایم که دلش می‌خواهد یک قرن را سپری کند. تمنایی که تا حدودی بدان دست یافت. با این همه مهم این است که او این قرن را چگونه پشت سر نهاد، با خوشی‌های فراوان و مشقت‌های بسیار و بی تردید دنیایی از نیکدلی، مردم دوستی، هنر پروری و خصلت‌های انسانی را تا خانه ابدی اش بدرقه می‌کنیم.
نکوبخت در ادامه بیان داشت: او آینه‌ای از ناگفته‌های فرهنگی و هنری قرن خویش بود، بخشی از آن را بازگفت و بخشی دیگر را با خود به یادگار برد. زیاده گویی است اگر بگویم در اخلاق و حسن سلوک کم مانند بود. مهربانی جزئی از سرشت او بود حتی در اوج عصبانیت نسبت به بدترین دشمنان رئوف بود. اصولا انسان‌های زندگی خود را بد قضاوت نمی‌کرد. نام نیک دیگران را هیچگاه ضایع نکرد و همیشه با ناملایمات طاقت فرسای روزگار کنار می‌آمد.
وی ادامه داد: بار‌ها از او شنیده ایم هر کسی بدی می‌کند به خودش سخت می‌گیرد. محبت هر کسی را در هر شرایطی می‌پذیرفت و به چندین برابر جبران می‌کرد. باید تاسف خورد برای آنان که قدرش را ندانستند و گاهی دلش را شکستند و تبریک گفت: به کسانی که حضورش را مغتنم شمردند، در دلش جای داشتند و از محضرش توشه‌ها بر گرفتند.
نکوبخت در ادامه خطاب به داریوش اسدزاده افزود: پدرعزیزم در بسیاری از روز‌ها و مراسم‌ها همراه و مونس تو بودم، امروز تلخ کامم که باید رفیق نیمه راه باشم.. سفر به خیر، ما را از دعای خویش محروم نکن.
وی در پایان نیز از برخی حاضرین در این مراسم، چون شهرام گیل‌آبادی سید عباس عظیمی فاطمه معتمد آریا علی دهکردی سیدمهدی طالقانی محمدرضا کائینی و ... تشکر ویژه کرد.
بنابر این گزارش، پیکر زنده یاد داریوش اسدزاده در قطعه هنرمندان به خاک سپرده خواهد شد.
این هنرمند صبح روز ۳ شهریور بعد از یک دوره تحمل و مبارزه با بیماری سرطان در منزل خود درگذشت.
داریوش اسدزاده، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون، متولد اول آذرماه ۱۳۰۲ در کرمانشاه بود. او در ۲۰ سالگی وارد عرصه بازیگری شد و سال‌ها در مقام بازیگر، نویسنده و کارگردان در تئاتر تهران (نصر) فعالیت کرد.
در دهه ۴۰ و ۵۰ شمسی در بیش از ۵۰ فیلم سینمایی ایفای نقش کرد. او پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، ایران را ترک کرد و در سال ۱۳۶۵ پس از ۱۰ سال اقامت در آمریکا بازگشت و در دو سریال «سمندون» و «خانه سبز» و فیلم‌های سینمایی زیادی مثل دو نیمه سیب، همسر، قلاده‌های طلا، یتیم‌خانه ایران، زمان از دست‌رفته و بوی کافور عطر یاس بازی کرده است. آخرین فیلم او هم «حکایت دریا» به کارگردانی بهمن فرمان‌آرا بوده است.
در پایان این مراسم حجت الاسلام دعایی نماز میت بر پیکر این مرحوم خواندند. همچنین مراسم ترحیم این هنرمند پیشکسوت روز پنجشنبه ۷ شهریور ساعت ۱۱ الی ۱۲:۳۰ در مسجد نور واقع در میدان فاطمی برگزار خواهد شد.
در این مراسم تعدادی از دوستان و همکاران این هنرمند برای آخرین دیدار با دوست دیرینه خود به خانه هنرمندان آمده بودند. اصغر همت، داریوش فرهنگ، شهرام گیل آبادی، علی دهکردی، شکر خدا گودرزی، حبیب دهقان نسب، ایرج راد و .. در این مراسم حضور داشتند.
** همت: دوست داشتیم تا اسدزاده ۱۲۰ سال عمر کند
«اصغر همت» بازیگر سینما و تلویزیون در ابتدای صحبت‌های خود گفت: به نام آنکه جان را فکرت آموخت. امروز اینجا جمع شدیم تا یکی دیگر از سر سلسله‌های دنیای هنر به ویژه تئاتر و و سینما و تلویزیون آقای داریوش اسدزاده را بدرقه کنیم.
وی ادامه داد: مرد نیک، خوش تیپ، خوش اخلاق و خوش لباسی که تا چند ماه گذشته سر حال بود. یادم است بعد از اینکه صحبت صد سالگی اش را کرده بودند و گفته بود که دوست دارد تا صد سالگی زندگی کند، به او گفتم مرحوم پرویز شاهین خو رکورد صد سالگی را زدند و ما منتظریم که شما رکورد ۱۲۰ سالگی را بزنید.
وی ادامه داد: در این چند سال متر مراسمی بود که این مرحوم در آن حضور نداشته باشد و اهل نخوت نبود. همینجا از داریوش اسدزاده تشکر می‌کنم که این موهبت را در حق خانه تئاتر و هنر این کشور کردند.
** راد: خانه تئاتر با تمام وجود از کتابخانه شما نگهداری می‌کند
«ایرج راد»، رئیس هیئت مدیره خانه تئاتر و رییس شورای عالی خانه هنرمندان ایران دیگر سخنران این مراسم بود. وی در ابتدای صحبت هایش گفت: در واقع تاریخ شفاهی بخشی از هنر نمایش این کشور را از دست دادیم. کسی که حدد ۸۰ سال از عمر خود را در عرصه‌های مختلف هنر نمایش و سینما و تلویزیون گذراند و شاهد فراز و فرود‌های بسیاری در این زمینه بود.
وی ادامه داد: اسدزاده در زمانی در تئاتر این کشور فعالیت می‌کرد که تئاتر در اوج خودش به عنوان تئاتر بخش خصوصی در این کشور بود و باید گفت: ما در زمانی کمپانی‌های تئاتر داشتیم. زمانی که هنرمندان قرارداد‌های محضری با کمپانی‌های تئاتر داشتند و می‌توانستند حقوق خود را دریافت کنند و تئاتر بسیار قانون‌مند و ارزش گذار بود و جایگاه ویژه‌ای داشت و مردم نیز استقبال خوبی از این هنر داشتند. هنرمندانی مثل او بی بازگشت هستند و جایگزین کردنشان سخت خواهد بود از این رو امیدوارم الگویی برای هنرمندان جوان ما باشند.
راد ادامه داد: او با بزرگان فراوانی از جمله عبدالحسین نوشین کار کرد. اسدزاده کتابخانه خود را که ارزش ویژه‌ای برایش داشت را در وصیتی به خانه تئاتر سپرد و از همینجا می‌گویم که خانه تئاتر با تمام وجود از این کتابخانه حفاظت خواهد کرد. نامش گرامی یادش شاد و روحش شاد و همواره در تاریخ این کشور جایگاه ویژه خواهد داشت و اعتبار او و اعتبار ما و هنر‌های نمایشی و این مملکت است.
«سالار عقیلی» خواننده در ادامه این مراسم ضمن عرض تسلیت به خانواده مرحوم اسدزاده شعری را خواند: شاخه‌ها مضطرب از جنبش باد در هم آمیخته می‌پرهیزند، برگ‌ها سوخته از بوسه مرگ تک تک از شاخه فرو می‌ریزند.
وی در ادامه نیز گفت: چند بیتی را تقدیم به روح پر فتوح این هنرمند بزرگوار می‌کنم، چونکه می‌دانم به موسیقی ایرانی علاقه‌مند بوده و به من نیز لطف بسیاری داشتند. وی در ادامه چند بیتی را با ساز برای مرحوم اسدزاده خواند.
«علی دهکردی» بازیگر سینما و تلویزیون در ادامه این مراسم گفت: ما امروز بزرگ خاندان خود را از دست دادیم. مرحوم اسدزاده گنجیه‌ای در این دوره و یک هنرمند نمونه بود. روی گشاده، مهربانی، فروتنیف از حصوصیات اخلاقی وی بود و در مدتی که در انجمن بازیگران رییس بود انسانی صبور و همیشه مسئول بود.
وی با اشاره به ظاهر این هنرمند بیان داشت: آقای اسدزاده همیشه آراسته بودند و همیشه نیز احترام فراوانی برای مردم قائل بودند. در ادامه نمی‌توان از مرحوم اسدزاده صحبت کرد و و از انس او با کتاب نگفت. آثاری که از او به یادگار مانده از این به بعد طبق وصیت خودش در کتابخانه‌ها به یادگار می‌ماند.
«افشین نکوبخت» یکی از آشنایان نزدیک مرحوم اسدزاده دیگر سخنرانان این مراسم بود که در ابتدای صحبت هایش با تشکر از حضاری که برای بدرقه این مرحوم به خانه هنرمندان آمده‌اند گفت: خیلی محبت کردید تشریف آوردید. همیشه با این لحن به مهمانان خوش آمد می‌گفت و من نیز با همان لحن به شما خوش آمد می‌گویم.
وی در ادامه افزود همواره از او شنیده ایم که دلش می‌خواهد یک قرن را سپری کند. تمنایی که تا حدودی بدان دست یافت. با این همه مهم این است که او این قرن را چگونه پشت سر نهاد، با خوشی‌های فراوان و مشقت‌های بسیار و بی تردید دنیایی از نیکدلی، مردم دوستی، هنر پروری و خصلت‌های انسانی را تا خانه ابدی اش بدرقه می‌کنیم.
نکوبخت در ادامه بیان داشت: او آینه‌ای از ناگفته‌های فرهنگی و هنری قرن خویش بود، بخشی از آن را بازگفت و بخشی دیگر را با خود به یادگار برد. زیاده گویی است اگر بگویم در اخلاق و حسن سلوک کم مانند بود. مهربانی جزئی از سرشت او بود حتی در اوج عصبانیت نسبت به بدترین دشمنان رئوف بود. اصولا انسان‌های زندگی خود را بد قضاوت نمی‌کرد. نام نیک دیگران را هیچگاه ضایع نکرد و همیشه با ناملایمات طاقت فرسای روزگار کنار می‌آمد.
وی ادامه داد: بار‌ها از او شنیده ایم هر کسی بدی می‌کند به خودش سخت می‌گیرد. محبت هر کسی را در هر شرایطی می‌پذیرفت و به چندین برابر جبران می‌کرد. باید تاسف خورد برای آنان که قدرش را ندانستند و گاهی دلش را شکستند و تبریک گفت: به کسانی که حضورش را مغتنم شمردند، در دلش جای داشتند و از محضرش توشه‌ها بر گرفتند.
نکوبخت در ادامه خطاب به داریوش اسدزاده افزود: پدرعزیزم در بسیاری از روز‌ها و مراسم‌ها همراه و مونس تو بودم، امروز تلخ کامم که باید رفیق نیمه راه باشم.. سفر به خیر، ما را از دعای خویش محروم نکن.
وی در پایان نیز از برخی حاضرین در این مراسم، چون شهرام گیل‌آبادی سید عباس عظیمی فاطمه معتمد آریا علی دهکردی سیدمهدی طالقانی محمدرضا کائینی و ... تشکر ویژه کرد.
بنابر این گزارش، پیکر زنده یاد داریوش اسدزاده در قطعه هنرمندان به خاک سپرده خواهد شد.
این هنرمند صبح روز ۳ شهریور بعد از یک دوره تحمل و مبارزه با بیماری سرطان در منزل خود درگذشت.
داریوش اسدزاده، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون، متولد اول آذرماه ۱۳۰۲ در کرمانشاه بود. او در ۲۰ سالگی وارد عرصه بازیگری شد و سال‌ها در مقام بازیگر، نویسنده و کارگردان در تئاتر تهران (نصر) فعالیت کرد.
در دهه ۴۰ و ۵۰ شمسی در بیش از ۵۰ فیلم سینمایی ایفای نقش کرد. او پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، ایران را ترک کرد و در سال ۱۳۶۵ پس از ۱۰ سال اقامت در آمریکا بازگشت و در دو سریال «سمندون» و «خانه سبز» و فیلم‌های سینمایی زیادی مثل دو نیمه سیب، همسر، قلاده‌های طلا، یتیم‌خانه ایران، زمان از دست‌رفته و بوی کافور عطر یاس بازی کرده است. آخرین فیلم او هم «حکایت دریا» به کارگردانی بهمن فرمان‌آرا بوده است.
در پایان این مراسم حجت الاسلام دعایی نماز میت بر پیکر این مرحوم خواندند. همچنین مراسم ترحیم این هنرمند پیشکسوت روز پنجشنبه ۷ شهریور ساعت ۱۱ الی ۱۲:۳۰ در مسجد نور واقع در میدان فاطمی برگزار خواهد شد.
منبع: فارس
ارسال نظرات