به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، مازیار حسینی معاون سابق وزیر راه و شهرسازی که به تازگی تغییر کرده، در شرایطی تصدی معاونت مسکن وزارت راه و شهرسازی را برعهده گرفت که اوضاع حوزه مسکن و ساختمان این وزارت‌خانه از هر حیث بحرانی بود و در شرایطی که اوضاع را آرام ساخت، از این سمت کناره‌گیری کرد و از همین‌رو لازم دیدیم که نگاهی به کارنامه کوتاه کاری او بیندازیم:
* حوزه مسکن
در حوزه مسکن، در حالی که کشور نیاز به تولید سالیانه بیش از ۸۰۰ هزار واحد مسکونی داشت و در سال ۹۲ تعداد ۸۳۴ هزار واحد مسکونی تولید شد، بر اثر شاهکار مدیریتی عباس آخوندی و تیم ناکارآمد وی، متوسط تولید سالیانه مسکن به زیر ۳۵۰ هزار واحد در سال رسید و در نقطه مقابل تعداد واحد‌های خالی و لاکچری، رکوردی تاریخی را به ثبت رسانید و به مرز ۲.۶ میلیون واحد خالی و با متوسط مساحت ۱۵۵ مترمربع (در سال ۱۳۹۵) رسید.
در چنین وضعیتی، مازیار حسینی جانشین حامد مظاهریان شد و با تکیه بر سوابق اجرایی خود طرح اقدام ملی مسکن را در دستور کار قرار داد و درصدد برآمد که با تنوع‌بخشی به طرح‌های مسکن، التهاب بازار مسکن را کنترل نماید و بازار را از هیجان تخلیه و افق برنامه وزارت‌خانه را برای سال ۱۴۰۰ در حوزه مسکن معلوم و معین نماید و به وضعیت مبهم مسکن در برنامه‌های دولت پایان دهد.
وی با جرأت مدیریتی، نقد‌ها را از سطح انتقاد به بی‌برنامه‌گی دولت در حوزه مسکن به سطح انتقاد نسبت به کم و کیف برنامه ارتقاء داد و نتیجه این تلاش‌ها، هم‌نوایی و هم‌سازی بازار مسکن با سایر بازار‌ها در جلب و پذیرش آرامش شد و تا آن‌جا که افزایش قیمت مسکن در مرداد ماه ۹۸ نسبت به ماه قبل ان، تنها ۰.۴ درصد شد و نوید مهار افسارگسیخته قیمت‌ها را به بازار مسکن مخابره کرد.
* حوزه نظام مهندسی ساختمان:
تیم قبلی وزارت‌خانه راه و شهرسازی، هر آن چه از دخالت و رفتار مغایر با قانون که در ذهن قابلیت تصور داشته، در حوزه نظام مهندسی ساختمان طی ۵ سال به انجام رسانیده بودند؛ از تلاش برای انحلال سازمان نظام مهندسی ساختمان از طریق تصویب آئین‌نامه غیرقانونی کنترل ساختمان در دولت و صدور بخشنامه غیرقانونی جهت حذف تکلیف قانونی ارجاع نظارت در جهت جلب رضایت و لبخند بسازبفروش و ایجاد آزادی عمل برای بسازبفروشان و تعدی به حق کارکنان دستگاه‌ها برای شرکت در انتخابات و ایجاد انشقاق بین گروه‌های مختلف مهندسی گرفته تا دست زیر بغل‌گذاردن و تهدید به ابطال پروانه و عملی‌سازی تهدیدات با تعرض آشکار به پروانه رئیس سازمان نظام مهندسی ساختمان کشور.
در چنین شرایطی و در حالی که التهاب در جامعه مهندسی به حداکثر خود رسیده بود و از ارسال نامه تظلم‌خواهی به سران قوا و ثبت شکوائیه در دفتر بازرسی مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) تا ثبت درخواست برای برگزاری تجمع در برابر مجلس شورای اسلامی، نشان از عمق بحران در رویکرد وزارت راه و شهرسازی نسبت به جامعه مهندسی ساختمان می‌داد، مازیار حسینی، مسئولیت تام و تمام این حوزه خطیر و مهم را برعهده گرفت و با درک درست شرایط و با اتخاذ گفتار و رفتار تؤام با عزت و احترام به مقام مهندس و با پرهیز و اجتناب از شعارگرایی و با تأسی به قانون و اهداف آن، درصدد برآمد تا کژی‌ها را راست نماید، شأن و مقام و منزلت (به ناحق) تخریب‌شده مهندسان در جامعه را بازآفرینی کند، اعتماد به جامعه مهندسی را دوباره زنده نماید و وازوولنگ بسازبفروش و درجه اثرپذیری او در تصمیمات وزارت‌خانه را تقلیل دهد و اجازه ندهد که خبر تصمیمات وزارت‌خانه در خارج از وزارت‌خانه مخابره شود.
وی، با تبری‌جویی از نگاه سیاسی و حزبی، از احمد خرم اصلاح‌طلب تا شکیب اصول‌گرا و تا بهرام‌غفاریِ یارِ غارِ تیم آخوندی را دور هم جمع نمود و الگویی کم‌سابقه از ایجاد اتحاد و هم‌افزایی در حوزه مهندسی ساختمان را پرده‌برداری کرد و در احیاء اعتبار از دست‌رفته برخی‌ها نقش مهمی ایفا نمود.
با مداقه در کارنامه کوتاه کاری مازیار حسینی در وزارت راه و شهرسازی، علی‌رغم وجود برخی نارسایی‌های قابل اغماض، به راستی باید اذعان نمود که برنامه‌محوری، بحران‌زدایی و قانون‌گرایی تؤام با حفظ حرمت‌ها، شاکله مدیریت وی بر معاونت مسکن و ساختمان وزارت راه و شهرسازی بوده است؛ اما شاید آن چیز که مازیار حسینی را از سایر مدیران جدا می‌نماید، فشارناپذیری و وجود مرز معلوم و مشخص بین مشورت‌پذیری با فشارپذیری در مسلک مدیریتی او است و جشن و پایکوبی قانون‌گریزان از کناره‌گیری او و طرح انواع اتهامات بی‌پایه و اساس به وی، مصداق روشن این مدعاست.
به هر روی، مازیار حسینی، طی دوره کوتاه مدیریت بر وزارت راه وشهرسازی، یادگار‌های بزرگی از خود بالاخص در حوزه نظام مهندسی بر جای گذاشت که می‌طلبد مسئول جدید این حوزه، با التزام به قانون، از آن یادگار‌ها صیانت و حراست نماید و به کمک جامعه مهدسی ساختمان در صدد رویش آن بذر‌ها برآید.
شنیده شد، انتخابات هشتمین دوره شورای مرکزی سازمان نظام مهندسی ساختمان، برای برخی چهره‌های سرشناس جامعه مهندسی کشور آن قدر پر اهمیت و جذاب بوده است که به خاطر آن دست به دامان برخی دوستان خود در دولت شده اند تا بلکه تغییری در لیست ۲۵ نفر عضو اصلی رخ دهد و آن‌ها کما فی السابق، سیطره خود بر معادلات کلان این عرصه را ادامه دهند. حتی فشار اهرم‌های قدرت کار را به جایی رساند که معاون مسکن و ساختمان وزیر راه مجبور به استعفا شد. شنیده می‌شود در قضیه اعمال فشار برای تغییر بعضی از اعضای لیست ۲۵ نفره شورای مرکزی سازمان نظام مهندسی ساختمان که اعتبارنامه آن‌ها توسط خود وزیر هم امضا شده است، دو چهره نام آشنای سیاسی نقش موثری داشته اند.
* حوزه مسکن
در حوزه مسکن، در حالی که کشور نیاز به تولید سالیانه بیش از ۸۰۰ هزار واحد مسکونی داشت و در سال ۹۲ تعداد ۸۳۴ هزار واحد مسکونی تولید شد، بر اثر شاهکار مدیریتی عباس آخوندی و تیم ناکارآمد وی، متوسط تولید سالیانه مسکن به زیر ۳۵۰ هزار واحد در سال رسید و در نقطه مقابل تعداد واحد‌های خالی و لاکچری، رکوردی تاریخی را به ثبت رسانید و به مرز ۲.۶ میلیون واحد خالی و با متوسط مساحت ۱۵۵ مترمربع (در سال ۱۳۹۵) رسید.
در چنین وضعیتی، مازیار حسینی جانشین حامد مظاهریان شد و با تکیه بر سوابق اجرایی خود طرح اقدام ملی مسکن را در دستور کار قرار داد و درصدد برآمد که با تنوع‌بخشی به طرح‌های مسکن، التهاب بازار مسکن را کنترل نماید و بازار را از هیجان تخلیه و افق برنامه وزارت‌خانه را برای سال ۱۴۰۰ در حوزه مسکن معلوم و معین نماید و به وضعیت مبهم مسکن در برنامه‌های دولت پایان دهد.
وی با جرأت مدیریتی، نقد‌ها را از سطح انتقاد به بی‌برنامه‌گی دولت در حوزه مسکن به سطح انتقاد نسبت به کم و کیف برنامه ارتقاء داد و نتیجه این تلاش‌ها، هم‌نوایی و هم‌سازی بازار مسکن با سایر بازار‌ها در جلب و پذیرش آرامش شد و تا آن‌جا که افزایش قیمت مسکن در مرداد ماه ۹۸ نسبت به ماه قبل ان، تنها ۰.۴ درصد شد و نوید مهار افسارگسیخته قیمت‌ها را به بازار مسکن مخابره کرد.
* حوزه نظام مهندسی ساختمان:
تیم قبلی وزارت‌خانه راه و شهرسازی، هر آن چه از دخالت و رفتار مغایر با قانون که در ذهن قابلیت تصور داشته، در حوزه نظام مهندسی ساختمان طی ۵ سال به انجام رسانیده بودند؛ از تلاش برای انحلال سازمان نظام مهندسی ساختمان از طریق تصویب آئین‌نامه غیرقانونی کنترل ساختمان در دولت و صدور بخشنامه غیرقانونی جهت حذف تکلیف قانونی ارجاع نظارت در جهت جلب رضایت و لبخند بسازبفروش و ایجاد آزادی عمل برای بسازبفروشان و تعدی به حق کارکنان دستگاه‌ها برای شرکت در انتخابات و ایجاد انشقاق بین گروه‌های مختلف مهندسی گرفته تا دست زیر بغل‌گذاردن و تهدید به ابطال پروانه و عملی‌سازی تهدیدات با تعرض آشکار به پروانه رئیس سازمان نظام مهندسی ساختمان کشور.
در چنین شرایطی و در حالی که التهاب در جامعه مهندسی به حداکثر خود رسیده بود و از ارسال نامه تظلم‌خواهی به سران قوا و ثبت شکوائیه در دفتر بازرسی مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) تا ثبت درخواست برای برگزاری تجمع در برابر مجلس شورای اسلامی، نشان از عمق بحران در رویکرد وزارت راه و شهرسازی نسبت به جامعه مهندسی ساختمان می‌داد، مازیار حسینی، مسئولیت تام و تمام این حوزه خطیر و مهم را برعهده گرفت و با درک درست شرایط و با اتخاذ گفتار و رفتار تؤام با عزت و احترام به مقام مهندس و با پرهیز و اجتناب از شعارگرایی و با تأسی به قانون و اهداف آن، درصدد برآمد تا کژی‌ها را راست نماید، شأن و مقام و منزلت (به ناحق) تخریب‌شده مهندسان در جامعه را بازآفرینی کند، اعتماد به جامعه مهندسی را دوباره زنده نماید و وازوولنگ بسازبفروش و درجه اثرپذیری او در تصمیمات وزارت‌خانه را تقلیل دهد و اجازه ندهد که خبر تصمیمات وزارت‌خانه در خارج از وزارت‌خانه مخابره شود.
وی، با تبری‌جویی از نگاه سیاسی و حزبی، از احمد خرم اصلاح‌طلب تا شکیب اصول‌گرا و تا بهرام‌غفاریِ یارِ غارِ تیم آخوندی را دور هم جمع نمود و الگویی کم‌سابقه از ایجاد اتحاد و هم‌افزایی در حوزه مهندسی ساختمان را پرده‌برداری کرد و در احیاء اعتبار از دست‌رفته برخی‌ها نقش مهمی ایفا نمود.
با مداقه در کارنامه کوتاه کاری مازیار حسینی در وزارت راه و شهرسازی، علی‌رغم وجود برخی نارسایی‌های قابل اغماض، به راستی باید اذعان نمود که برنامه‌محوری، بحران‌زدایی و قانون‌گرایی تؤام با حفظ حرمت‌ها، شاکله مدیریت وی بر معاونت مسکن و ساختمان وزارت راه و شهرسازی بوده است؛ اما شاید آن چیز که مازیار حسینی را از سایر مدیران جدا می‌نماید، فشارناپذیری و وجود مرز معلوم و مشخص بین مشورت‌پذیری با فشارپذیری در مسلک مدیریتی او است و جشن و پایکوبی قانون‌گریزان از کناره‌گیری او و طرح انواع اتهامات بی‌پایه و اساس به وی، مصداق روشن این مدعاست.
به هر روی، مازیار حسینی، طی دوره کوتاه مدیریت بر وزارت راه وشهرسازی، یادگار‌های بزرگی از خود بالاخص در حوزه نظام مهندسی بر جای گذاشت که می‌طلبد مسئول جدید این حوزه، با التزام به قانون، از آن یادگار‌ها صیانت و حراست نماید و به کمک جامعه مهدسی ساختمان در صدد رویش آن بذر‌ها برآید.
شنیده شد، انتخابات هشتمین دوره شورای مرکزی سازمان نظام مهندسی ساختمان، برای برخی چهره‌های سرشناس جامعه مهندسی کشور آن قدر پر اهمیت و جذاب بوده است که به خاطر آن دست به دامان برخی دوستان خود در دولت شده اند تا بلکه تغییری در لیست ۲۵ نفر عضو اصلی رخ دهد و آن‌ها کما فی السابق، سیطره خود بر معادلات کلان این عرصه را ادامه دهند. حتی فشار اهرم‌های قدرت کار را به جایی رساند که معاون مسکن و ساختمان وزیر راه مجبور به استعفا شد. شنیده می‌شود در قضیه اعمال فشار برای تغییر بعضی از اعضای لیست ۲۵ نفره شورای مرکزی سازمان نظام مهندسی ساختمان که اعتبارنامه آن‌ها توسط خود وزیر هم امضا شده است، دو چهره نام آشنای سیاسی نقش موثری داشته اند.
منبع: تسنیم
ارسال نظرات