حقوق دلاری مدیر نفتی تا سقف ۸۰۰ میلیون! / نفت سر سفره نزدیکان زنگنه

گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو؛ چندی پیش امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی نماینده مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی در یکی از برنامه‌های تلویزیونی مدعی شد که برخی کارکنان وزارت نفت به دلار حقوق می‌گیرند و توجیه وزارت نفت برای این مسئله این است که در شرایط تحریم نیرو‌های نفتی باید انگیزه کافی برای تلاش داشته باشند!
وزارت نفت در واکنشی احساسی مدعی شد این اخبار تماما کذب است؛ در حالی که سوابق برخی از نزدیکان بیژن زنگنه وزیر نفت گویای قصه دیگری است.

شاگرد دهه شصتی وزیر و حقوق نجومی!
علی اکبر پورابراهیمی، متولد ۱۳۶۶ از شاگردان دانشگاهی وزیر نفت است که با وی به نفت آمد و بدون یک روز تجربه مدیریتی و حتی کارشناسی در تاریخ ۲۱ خرداد ۱۳۹۷ به مدیریت شرکت نیکو منصوب شد. شرکت نیکو که بازوی بین‌المللی شرکت ملی نفت محسوب می‌شود دفتر مرکزی‌اش در لوزان سوئیس است و نقش مهمی در دور زدن تحریم‌ها ایفا می‌کند.

نیکو در دولت دهم، نقش کم نظیری را در دور زدن تحریم‌ها، انتقال پول و تامین نیاز‌های اساسی کشور در بخش دارو و کالا‌های اساسی ایفا کرد و به نظر می‌رسید در شرایط امروز، یاری دهنده اقتصاد کشور باشد ولی وزیر نفت با انتصاب شاگرد خود به مدیریت این شرکت، تقریبا این شرکت را خلع سلاح کرد.
طبق رسم رایج در شرکت ملی نفت، حقوق اعضای هیئت مدیره و مدیران و کارکنان نیکو در زمان دولت اصلاحات به تصویب هیات مدبره نیکو و مجمع عمومی هیات مدیره شرکت نفت به ریاست وزیر وقت نفت وقت- بیژن زنگنه - رسیده و توسط مدیرعامل وقت شرکت ملی نفت نیز ابلاغ شد.

حقوق اعضای هیئت مدیره و مدیرعامل شامل ۸ هزار فرانک حقوق، ۲ هزار فرانک اضافه کار و بین ۴۵۰۰ تا ۵ هزار فرانک اجاره منزل- بر اساس قراردادی که خود شرکت نیکو منعقد می‌کند- است؛ اجاره محل سکونت توسط خود شرکت نیکو به صاحب ملک پرداخت می‌شود و خود مدیرعامل یا کارکنان در این حوزه ارتباطی با مبلغ اجاره خانه ندارند لذا جمع حقوق پرداحتی با اجاره خانه، بین ۱۵ تا ۱۶ هزار فرانک است.

فلسفه چنین حقوقی بدان علت است که مدیرعامل شرکت نیکو در لوزان ساکن بود و این حقوق با توجه به هزینه‌های زندگی در این شهر تعیین شده بود، اما مدیرعامل جدید شرکت نیکو، همین حقوق را برای زندگی در تهران دریافت می‌کند. مدیرعامل بسیار جوان شرکت نیکو طی این ۴ ماه مدیریت خود که تنها هفت روز در لوزان بوده است، حدود ۶۰ هزار فرانک حقوق دریافت کرده است که با توجه به نرخ چند ماه اخیر فرانک سوئیس در بازار تهران، بیش از ۸۰۰ میلیون تومان دریافتی داشته است!

۸۰۰ میلیون تومان حقوق در شرایطی به وی پرداخت شده است که سقف حقوق مدیران صنعت نفت با سال‌ها سابقه کار ۲۰ میلیون تومان است و نیرو‌های عملیاتی حاضر در سکو‌ها و بیابان‌ها، اغلب کمتر از ۳ میلیون تومان دریافتی دارند. پور ابراهیم بدون آنکه تجریه‌ای در حوزه نفت داشته باشد، برای کاری که انجام نمی‌دهد ۸۰۰ میلیون تومان حقوق دریافت کرده است یعنی ۱۰ برابر مدیر ارشد صنعت نفت که ۳۰ سال سابقه کار دارد.

این در حالی است که مدیران اسبق نیکو، همگی از چهره‌های شاخص نفتی بودند که با بیش از ۲۵ سال سابقه نفتی در سطوح بالای مدیریتی و بین‌المللی این سمت را بر عهده داشتند! پرداخت چنین حقوق نجومی به مدیرعامل ۳۱ ساله نیکو، نشان می‌دهد وزارت نفت بی تفاوت به آنچه که باید به آن حساس باشد، به پرداخت حقوق‌های نجومی خود مشغول است.
مدتی پیش هم فیش حقوقی مدیرعامل شرکت ملی نفت منتشر شد که نشان می‌داد وی بیش از ۱۵۰ میلیون تومان حقوق ناخالص داشته است که با سکوت محض وزارت نفت مواجه شد.

طلای سیاه در جیب یک عده معدود!
یکی از نکات جالب توجه که محل بحث و بررسی و اتفاقا ازجمله ابهامات عملکردی شرکت ملی نفت هم بوده، موضوع حقوق و مزایای دریافتی کارکنان شرکت ملی نفت است. در این زمینه بررسی‌های آماری نشان می‌دهد در سال ۱۳۹۸ هر کارمند شرکت ملی نفت ایران به‌طور میانگین ۱۷ میلیون و ۸۸۸ هزار تومان حقوق و مزایا دریافت می‌کند.
هر کارمند شرکت ملی نفت به‌طور میانگین سالانه بیش از ۲۱۴ میلیون تومان حقوق و مزایا از این شرکت دریافت می‌کند. شاید تصور این رقم برای شما هم عجیب باشد، اما برای اثبات این ادعا کافی است اظهارات سیدحمید حسینی عضو هیات‌مدیره اتحادیه صادرکنندگان نفت، گاز و پتروشیمی و اظهارات محمد حسینی رئیس کمیته بررسی بودجه شرکت‌های دولتی در مجلس را مرور کنیم.
سیدحمید حسینی ۷ شهریور ۱۳۹۵ در مصاحبه با یکی از خبرگزاری‌های داخلی می‌گوید: «میانگین دریافت حقوق سالانه هر کارمند در وزارت نفت، حدود ۱۰۰ میلیون تومان است (ماهانه ۸.۳ میلیون تومان در سال ۹۵).»
استدلال اول: در این زمینه محمد حسینی نیز ۳۰ دی ۱۳۹۷ با تشریح جزئیات درآمد و هزینه‌های شرکت ملی نفت می‌گوید: «برای شرکت ملی نفت ایران با تعداد ۲۸ هزار و ۶۰۳ نفر کارمند رسمی و ۲۸۰ نفر کارگر، مبلغ ۶۲۰۰ میلیارد تومان بابت حقوق و دستمزد و مزایای مرتبط پیش‌بینی شده است.» بر این اساس اگر ۶۲۰۰ میلیارد تومان بودجه جاری که به حقوق و مزایای کارکنان شرکت ملی نفت اختصاص داده شده را بین ۲۸ هزار و ۸۸۳ نفر تقسیم کنیم، ماهانه دریافتی هر کارمند این شرکت مبلغ ۱۷ میلیون و ۸۸۸ هزار تومان خواهد بود.
استدلال دوم: محمد حسینی در مصاحبه دی ماه ۹۷ می‌گوید: «در سال ۹۸ حقوق شرکت نفتی‌ها نسبت به سال ۹۶ حدود ۶۴ درصد رشد داشته است.» بنابراین بر پایه اظهارات محمد حسینی طی دو سال اخیر حقوق شرکت نفتی‌ها ۶۴ درصد افزایش یافته که اگر ۱۵ درصد افزایش حقوق سال ۹۶ نسبت به سال ۹۵ را نیز به رقم مذکور اضافه کنیم، طی سال‌های ۹۵ تا ۹۸ حقوق شرکت نفتی‌ها حدود ۷۹ درصد افزایش یافته است؛ بنابراین بر پایه این استدلال اگر حقوق ماهانه یک کارمند شرکت نفت در سال ۹۵ حدود ۸.۳ میلیون تومان باشد.
حال طی چهار سال اخیر با رشد ۷۹ درصدی به حدود ۱۵ میلیون تومان (دقیقا ۱۴.۹ میلیون تومان) می‌رسد. اما نکته قابل‌تامل این است که بخش قابل‌توجهی از کارمندان شرکت ملی نفت، به جای مناطق نفتی جنوب و جنوب غرب کشور در شهر تهران هستند. در جدول شماره یک جزئیات هزینه‌ای شرکت ملی نفت ایران آمده که ارقام هزینه‌ای ازجمله رقم حقوق و دستمزد کارکنان رسمی و قراردادی و پیمانکاری شرکت به تفکیک ذکر شده است.