به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، شایان یزدان شناس طراح و کارگردان نمایش «آنتیگون کوچولو» که در تالار محراب روی صحنه است درباره شکل گیری این اثر نمایشی گفت: نمایش «آنتیگون کوچولو» حاصل دو سال پژوهش من در زمینه ایده این اثر نمایشی است. این نمایش پروژه پایان نامه من بوده که با راهنمایی خانم سیمین امیریان شکل گرفته است. «آنتیگون کوچولو» نه اثری برای کودک و نه درباره کودک است بلکه در آن کودکان تراژدی «آنتیگونه» را برای مخاطبان بزرگسال روایت می‌کنند.
وی ادامه داد: این نمایش بالای ۲۰ بازیگر بین ۸ تا ۱۲ سال دارد و به شیوه تئاتر فیزیکال اجرا می‌شود. با توجه به نظریه «رشد مرحله ای» ژان پیاژه روانشناس شناخته شده سوئیسی روی تاثیر کودک در بزرگسال مطالعه کردیم که البته این تاثیر ۲ حالت دارد؛ یکی تاثیر کودک درون آن فرد روی رفتارهایش و دیگری تاثیری که یک کودک روی بزرگسال می‌گذارد که در هر ۲ حالت این تاثیر خیلی زیاد است چه زمانی که کودکِ درون فرد فعال می‌شود و چه زمانی که یک کودک موضوعی را با یک بزرگسال در میان می‌گذارد که مطمئنا تاثیر بیشتری بر آن فرد خواهد گذاشت. این مساله برای ما جالب بود و شروع به بررسی تئاتر‌های کودک سطح شهر کردیم و متوجه شدیم که در این آثار یا بچه‌ها برای بچه‌ها بازی می‌کنند یا بزرگسالان برای بچه‌ها تئاتر اجرا می‌کنند، اما ما براساس این نظریه گونه سومی را تعریف کردیم که طی آن این کودکان هستند که برای بزرگسالان تئاتر اجرا می‌کنند که تاکنون در سطح دنیا نمونه‌های بسیار کمی داشته است.
یزدان شناس درباره برداشتی که این کودکان از تراژدی «آنتیگونه» دارند و چگونه انتقال داستان به مخاطب توضیح داد: چگونگی اجرای تراژدی توسط کودک فرضیه اصلی من در پروسه پژوهش پایان نامه ام را شکل می‌داد. نقش نظریات پیاژه در رسیدن به مساله مورد نظر خیلی مهم بود. خاطرات تصویری کودکان از ۵ سالگی به بعد آن چیزی است که از بدو تولد تا ۵ سالگی در ناخودآگاهشان شکل گرفته است از همین رو بچه‌ها کاملا متوجه اطرافشان هستند، اما نوع مواجهه آن‌ها با موضوعات مختلف، متفاوت است. در مورد چگونگی شناخت بچه‌ها از داستان نمایش نیز ما از قوه تخیل آن‌ها استفاده کردیم و جالب این است که همه آن‌ها با مضامین مطرح شده در این اثر بیگانه نبودند.
این کارگردان تئاتر درباره دلیل انتخاب نمایشنامه «آنتیگونه» برای اجرا عنوان کرد: در این پروژه نمایشنامه «آنتیگونه» سوفوکل را انتخاب نکردیم بلکه متن ژان آنوی انتخاب شده است، چون این اثر اقتباسی کاملا مدرن است که در عین حال آسیبی نیز به اثر سوفوکل وارد نکرده و از لحاظ دیالوگ نویسی و زبان راحت‌تر قابل فهم است. ما در متن آنوی ۷۴ بار کلمه کودک و کودک درون را پیدا کردیم و خود آنتیگون نزدیک به ۴۰ بار از کلمه کودک استفاده می‌کند. ژان آنوی نیز اشاره کرده که نمایشنامه اش را با توجه به کودک درون نوشته است که این مبحث متناسب با نظریات پیاژه است و متناسب برای پژوهش ما.
وی در پایان صحبت هایش بیان کرد: مضمون اصلی این اثر تقابل قانون آسمان و قانون زمین است که در نهایت قانون آسمان یعنی آنتیگونه در مقابل قانون زمین که کرئون است، پیروز و موفق می‌شود پیکر برادرش را به خاک بسپارد.
امین حسین زاده، غزل فراهانی، ریحانه دین محمدلو، مایسا مهدیان، یونس کریمی، آنیتا سلیمانی، هلنا کاویان، پریا رزبان، فرگل خوشبخت، مهتاب سلجوقی، ژینا قریشی، سپهر موسوی، سمیر موسوی، محمد هادی جعفری، آرام غفاری، ملینا یوسفی، رها مزرعه، ستایش حسین پور، ملیکا شیخی بازیگران این اثر نمایشی هستند که تا آخر آذر ماه ساعت ۱۹:۳۰ در تالار محراب به صحنه می‌رود.
وی ادامه داد: این نمایش بالای ۲۰ بازیگر بین ۸ تا ۱۲ سال دارد و به شیوه تئاتر فیزیکال اجرا می‌شود. با توجه به نظریه «رشد مرحله ای» ژان پیاژه روانشناس شناخته شده سوئیسی روی تاثیر کودک در بزرگسال مطالعه کردیم که البته این تاثیر ۲ حالت دارد؛ یکی تاثیر کودک درون آن فرد روی رفتارهایش و دیگری تاثیری که یک کودک روی بزرگسال می‌گذارد که در هر ۲ حالت این تاثیر خیلی زیاد است چه زمانی که کودکِ درون فرد فعال می‌شود و چه زمانی که یک کودک موضوعی را با یک بزرگسال در میان می‌گذارد که مطمئنا تاثیر بیشتری بر آن فرد خواهد گذاشت. این مساله برای ما جالب بود و شروع به بررسی تئاتر‌های کودک سطح شهر کردیم و متوجه شدیم که در این آثار یا بچه‌ها برای بچه‌ها بازی می‌کنند یا بزرگسالان برای بچه‌ها تئاتر اجرا می‌کنند، اما ما براساس این نظریه گونه سومی را تعریف کردیم که طی آن این کودکان هستند که برای بزرگسالان تئاتر اجرا می‌کنند که تاکنون در سطح دنیا نمونه‌های بسیار کمی داشته است.
یزدان شناس درباره برداشتی که این کودکان از تراژدی «آنتیگونه» دارند و چگونه انتقال داستان به مخاطب توضیح داد: چگونگی اجرای تراژدی توسط کودک فرضیه اصلی من در پروسه پژوهش پایان نامه ام را شکل می‌داد. نقش نظریات پیاژه در رسیدن به مساله مورد نظر خیلی مهم بود. خاطرات تصویری کودکان از ۵ سالگی به بعد آن چیزی است که از بدو تولد تا ۵ سالگی در ناخودآگاهشان شکل گرفته است از همین رو بچه‌ها کاملا متوجه اطرافشان هستند، اما نوع مواجهه آن‌ها با موضوعات مختلف، متفاوت است. در مورد چگونگی شناخت بچه‌ها از داستان نمایش نیز ما از قوه تخیل آن‌ها استفاده کردیم و جالب این است که همه آن‌ها با مضامین مطرح شده در این اثر بیگانه نبودند.
این کارگردان تئاتر درباره دلیل انتخاب نمایشنامه «آنتیگونه» برای اجرا عنوان کرد: در این پروژه نمایشنامه «آنتیگونه» سوفوکل را انتخاب نکردیم بلکه متن ژان آنوی انتخاب شده است، چون این اثر اقتباسی کاملا مدرن است که در عین حال آسیبی نیز به اثر سوفوکل وارد نکرده و از لحاظ دیالوگ نویسی و زبان راحت‌تر قابل فهم است. ما در متن آنوی ۷۴ بار کلمه کودک و کودک درون را پیدا کردیم و خود آنتیگون نزدیک به ۴۰ بار از کلمه کودک استفاده می‌کند. ژان آنوی نیز اشاره کرده که نمایشنامه اش را با توجه به کودک درون نوشته است که این مبحث متناسب با نظریات پیاژه است و متناسب برای پژوهش ما.
وی در پایان صحبت هایش بیان کرد: مضمون اصلی این اثر تقابل قانون آسمان و قانون زمین است که در نهایت قانون آسمان یعنی آنتیگونه در مقابل قانون زمین که کرئون است، پیروز و موفق می‌شود پیکر برادرش را به خاک بسپارد.
امین حسین زاده، غزل فراهانی، ریحانه دین محمدلو، مایسا مهدیان، یونس کریمی، آنیتا سلیمانی، هلنا کاویان، پریا رزبان، فرگل خوشبخت، مهتاب سلجوقی، ژینا قریشی، سپهر موسوی، سمیر موسوی، محمد هادی جعفری، آرام غفاری، ملینا یوسفی، رها مزرعه، ستایش حسین پور، ملیکا شیخی بازیگران این اثر نمایشی هستند که تا آخر آذر ماه ساعت ۱۹:۳۰ در تالار محراب به صحنه می‌رود.
منبع: مهر
ارسال نظرات