یک مقام مسئول در صنعت قطعه سازی:
به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، امیرحسین جلالی نایب رئیس انجمن همگن قطعه سازان امروز در میزگرد صنعت خودرو که در دانشکده مکانیک دانشگاه تهران برگزار شد، گفت: سوالات زیادی در رابطه با صنعت خودرو و قطعه سازی وجود دارد، اما به نظر می‌رسد که مشکل اصلی صنعت خودرو نداشتن یک نقشه راه مشخص است.
وی افزود: تا زمانی که صنعت خودروی ایران نقشه راه مشخصی نداشته باشد، سازوکار رسیدن به اهداف را در آن نمی‌توان مشخص کرد، چه رسد به اینکه به این اهداف دست یافت.
به گفته جلالی، از ابتدای انقلاب تاکنون صنعت خودروسازی درگیر دو نوع تفکر بوده است به این معنا که یک گروه خواستار ساخت یک خودرو از صفر تا صد بوده و خودکفایی در صنعت خودروسازی را دنبال می‌کردند، اما به هر حال رسیدن به چنین هدفی سرمایه گذاری کلانی نیاز دارد تا بتوان پلتفرم را به الگوی اقتصادی رساند.
وی اظهار داشت: رویکرد دیگر آن بود که یک صنعت قطعه سازی داشته باشیم تا با مزیت‌هایی همچون نیروی کار ارزان و انرژی مقرون به صرفه در کنار مزیت‌های جغرافیایی بتوان با شرکت‌های بزرگ دنیا جوین شد و به زنجیره تأمین خودروسازان خارجی رسید.
از «پول نفت» ناامید شویم، قطعه‌سازی جان می‌گیرد
این مقام مسئول در صنعت قطعه سازی خاطرنشان کرد: اینجا است که اگر صنعت قطعه سازی ایران به زنجیره تأمین قطعات در دنیا متصل شود به لحاظ ارزی تراز مثبتی خواهد داشت و تمام حرف و حدیث‌ها در صنعت قطعه سازی و خودروسازی به پایان می‌رسد؛ چرا که هم اکنون بیشترین انتقاد آن است که صنعت خودرو ارز کشور را استفاده کرده و خودروی باکیفیت تولید نمی‌کند.
وی ادامه داد: زمانی که کشور ۹۰ میلیارد دلار ارز حاصل از صادرات نفتی می‌فروخت کسی به فکر این نبود که صنعت قطعه سازی را توسعه دهد، پس سرمایه گذاری به سوی واردات خودرو حرکت کرد، اما اگر صادرات نفت متوقف شود، توجه‌ها به سمت صادرات و تولید داخل جلب می‌شود که این خود شرایط مناسبی را برای صنایع کشور رقم می‌زند.
وی خاطرنشان کرد: حرکت الاکلنگی به سمت تولید یا واردات هیچ وقت صنایع کشور را به جایگاه مشخصی نخواهد رساند به خصوص اینکه یکی از سازوکار‌های رسیدن به هدف تولید برتر پارامتر‌های نیروی انسانی است که باید به دقت به آن توجه کرد.
جلالی ادامه داد: دو سال قبل شرکت پژو و نیز سیتروئن به ایران آمدند و تقاضا کردند که در ایران خودرو بسازند حتی سایپای کاشان را نیز خریداری کرده و از یکسری قطعه سازان بازدید عمل آوردند، اما پس از دو سال صنعت خودروی ایران را رها کرده و جا گذاشتند، در حالی که برخی قطعه سازان در همین فضا دست به تحکیم تولید داخلی و قطعاتی زدند که این دو شرکت خودروساز آن‌ها را طلب می‌کردند.
این فعال صنعت قطعه سازی خاطرنشان کرد: فرق تولیدکننده با تاجر آن است که همه دارایی‌های یک تولیدکننده با پیچ و رول پلاک به زمین وصل است، ولی تاجر سرمایه‌ای در گردش دارد و می‌تواند با پول خود گردش ایجاد کند که به هر حال باید این شرایط را نیز برای بخش تولید لحاظ کرد.
وی گفت: بزرگترین مشکل ما در صنعت خودرو شفافیت است و وقتی شفافیت نباشد اطلاعات گم شده و دارندگان امضای طلایی قوت می‌گیرند.
همچنین در این نشست تخصصی، حسن قره‌ای مدیر سابق تحقیقات یکی از خودروسازان نیز گفت: در دنیا ۲ میلیارد و ۴۰۰ میلیون دستگاه خودرو تردد می‌کنند و در جایی صنعت خودرو موفق شده که دولت و مجلس توانسته‌اند با تدابیر لازم، نرخ تورم و بهره بانکی را کاهش دهند تا شرکت‌ها علاوه بر جذب سهامدار، منابع مالی ارزان در اختیار داشته و به تولید تزریق کنند.
وی افزود: صنعت خودرو چهارمین صنعت بزرگ دنیا است که رشد و توسعه آن به طور قطع به تحقیق و توسعه وابسته است، این در شرایطی است که در میان ۲۰ شرکت اول دنیا که هزینه تحقیق و توسعه بالایی دارند، ۶ خودروساز به چشم می‌خورد.
وی خاطرنشان کرد: دولت‌ها در دنیا با صنعت خودرو به شکلی رفتار کرده‌اند که ۶۰۰ میلیارد دلار درآمد در ۲۶ کشور اول صنعت خودروی دنیا برای دولت حاصل شود که به هر حال این امر نشان می‌دهد صنعت خودرو از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
وی افزود: تا زمانی که صنعت خودروی ایران نقشه راه مشخصی نداشته باشد، سازوکار رسیدن به اهداف را در آن نمی‌توان مشخص کرد، چه رسد به اینکه به این اهداف دست یافت.
به گفته جلالی، از ابتدای انقلاب تاکنون صنعت خودروسازی درگیر دو نوع تفکر بوده است به این معنا که یک گروه خواستار ساخت یک خودرو از صفر تا صد بوده و خودکفایی در صنعت خودروسازی را دنبال می‌کردند، اما به هر حال رسیدن به چنین هدفی سرمایه گذاری کلانی نیاز دارد تا بتوان پلتفرم را به الگوی اقتصادی رساند.
وی اظهار داشت: رویکرد دیگر آن بود که یک صنعت قطعه سازی داشته باشیم تا با مزیت‌هایی همچون نیروی کار ارزان و انرژی مقرون به صرفه در کنار مزیت‌های جغرافیایی بتوان با شرکت‌های بزرگ دنیا جوین شد و به زنجیره تأمین خودروسازان خارجی رسید.
از «پول نفت» ناامید شویم، قطعه‌سازی جان می‌گیرد
این مقام مسئول در صنعت قطعه سازی خاطرنشان کرد: اینجا است که اگر صنعت قطعه سازی ایران به زنجیره تأمین قطعات در دنیا متصل شود به لحاظ ارزی تراز مثبتی خواهد داشت و تمام حرف و حدیث‌ها در صنعت قطعه سازی و خودروسازی به پایان می‌رسد؛ چرا که هم اکنون بیشترین انتقاد آن است که صنعت خودرو ارز کشور را استفاده کرده و خودروی باکیفیت تولید نمی‌کند.
وی ادامه داد: زمانی که کشور ۹۰ میلیارد دلار ارز حاصل از صادرات نفتی می‌فروخت کسی به فکر این نبود که صنعت قطعه سازی را توسعه دهد، پس سرمایه گذاری به سوی واردات خودرو حرکت کرد، اما اگر صادرات نفت متوقف شود، توجه‌ها به سمت صادرات و تولید داخل جلب می‌شود که این خود شرایط مناسبی را برای صنایع کشور رقم می‌زند.
وی خاطرنشان کرد: حرکت الاکلنگی به سمت تولید یا واردات هیچ وقت صنایع کشور را به جایگاه مشخصی نخواهد رساند به خصوص اینکه یکی از سازوکار‌های رسیدن به هدف تولید برتر پارامتر‌های نیروی انسانی است که باید به دقت به آن توجه کرد.
جلالی ادامه داد: دو سال قبل شرکت پژو و نیز سیتروئن به ایران آمدند و تقاضا کردند که در ایران خودرو بسازند حتی سایپای کاشان را نیز خریداری کرده و از یکسری قطعه سازان بازدید عمل آوردند، اما پس از دو سال صنعت خودروی ایران را رها کرده و جا گذاشتند، در حالی که برخی قطعه سازان در همین فضا دست به تحکیم تولید داخلی و قطعاتی زدند که این دو شرکت خودروساز آن‌ها را طلب می‌کردند.
این فعال صنعت قطعه سازی خاطرنشان کرد: فرق تولیدکننده با تاجر آن است که همه دارایی‌های یک تولیدکننده با پیچ و رول پلاک به زمین وصل است، ولی تاجر سرمایه‌ای در گردش دارد و می‌تواند با پول خود گردش ایجاد کند که به هر حال باید این شرایط را نیز برای بخش تولید لحاظ کرد.
وی گفت: بزرگترین مشکل ما در صنعت خودرو شفافیت است و وقتی شفافیت نباشد اطلاعات گم شده و دارندگان امضای طلایی قوت می‌گیرند.
همچنین در این نشست تخصصی، حسن قره‌ای مدیر سابق تحقیقات یکی از خودروسازان نیز گفت: در دنیا ۲ میلیارد و ۴۰۰ میلیون دستگاه خودرو تردد می‌کنند و در جایی صنعت خودرو موفق شده که دولت و مجلس توانسته‌اند با تدابیر لازم، نرخ تورم و بهره بانکی را کاهش دهند تا شرکت‌ها علاوه بر جذب سهامدار، منابع مالی ارزان در اختیار داشته و به تولید تزریق کنند.
وی افزود: صنعت خودرو چهارمین صنعت بزرگ دنیا است که رشد و توسعه آن به طور قطع به تحقیق و توسعه وابسته است، این در شرایطی است که در میان ۲۰ شرکت اول دنیا که هزینه تحقیق و توسعه بالایی دارند، ۶ خودروساز به چشم می‌خورد.
وی خاطرنشان کرد: دولت‌ها در دنیا با صنعت خودرو به شکلی رفتار کرده‌اند که ۶۰۰ میلیارد دلار درآمد در ۲۶ کشور اول صنعت خودروی دنیا برای دولت حاصل شود که به هر حال این امر نشان می‌دهد صنعت خودرو از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
ارسال نظرات