نانوذرات نمکی، سلول‌های سرطانی را از بین می‌برند

به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، طبق مطالعات این دانشگاه، نانوذرات سدیم کلرید یا همان نمک برای سلول‌های سرطانی سمی است و پتانسیل درمان سرطان را با اثرات منفی کمتر نسبت به درمان‌های حال حاضر، دارد.

مطالعات جین زای، دانشیار شیمی و سرپرست تحقیق، یافته است که نانوذرات سدیم کلرید می‌توانند به عنوان حامل برای انتقال یون‌ها به داخل سلول‌ها و ایجاد اختلال در محیط آن‌ها استفاده شده و منجر به مرگ سلول‌های شوند. این نانوذرات درنهایت تجزیه شده و به نمک تبدیل می‌شوند؛ بنابراین خطری برای بدن ندارند.

زای گفت: این فناوری برای تخریب موضعی سلول‌های سرطانی خوب است. ما انتظار داریم تا بتوانیم کاربرد‌های گسترده‌ای در درمان سرطان‌های مثانه، پروستات، کبد، کردن و سر پیدا کنیم.

براساس مطالعات زای و گروه تحقیقاتی‌اش، نانوذرات کلیدی برای فرستادن SCNPs به داخل سلول‌ها هستند. غشای سلول شیب را حفظ می‌کند و غلظت سدیم را در داخل سلول کم و در خارج سلول بالا نگه می‌دارد. غشا از داخل شدن سدیم به سلول جلوگیری می‌کند، اما SCNPs قادرند تا از غشا عبور کنند، زیرا سلول آن‌ها را به عنوان یون‌های سدیم تشخیص نمی‌دهد.

در داخل سلول، SCNPs به میلیون‌ها یون سدیم و کلرید که به دام انداخته شده اند تجزیه شده و باعث پارگی غشا و مرگ سلول می‌شوند. هنگامی که غشای سلول پاره می‌شود مولکول‌هایی که از سلول بیرون می‌آیند پاسخ ایمنی بدن را برانگیخته و باعث ایجاد پاسخ التهابی می‌شوند که به بدن در مبارزه با عوامل بیماری زا کمک می‌کند.

زای گفت: این مکانسیم در واقع برای سلول‌های سرطانی نسبت به سلول‌های طبیعی سمی‌تر است، زیرا سلول‌های سرطانی غلظت سدیم نسبتا بالاتری دارند.

زای و گروهش SCNPs را بعنوان درمان تومور‌های سرطانی به موش‌ها تزریق کردند. آن‌ها یافتند که درمان SCNP رشد تومور را ۶۶ درصد نسبت به گروه شاهد بدون هیچ کاهش وزنی و نشانه‌ای از سمی کردن اندام‌های اصلی، متوقف کرده است.

آن‌ها یک مطالعه واکسیناسیون نیز انجام دادند. در این آزمایش به موش‌ها واکسن‌هایی از سلول‌های سرطانی کشته شده با SCNPs را تزریق کردند. این موش‌ها مقاومت بیشتری به سلول‌های سرطانی بعدی نشان دادند و بیشتر از ۲ هفته اثری از تومور جدید نداشتند.

محققان همچنین ایمنی ضد سرطان را در یک مدل توموری مورد بررسی قرار دادند. آن‌ها تومور‌های اولیه را با SCNPs درمان کردند و تومور‌های ثانویه را بدون درمان باقی گذاشتند. نتایج نشان داد که تومور‌های ثانویه با سرعتی بسیار پایین‌تر از سرعت شاهد، رشد می‌کنند و امکان مهار تومور را به میزان ۵۳ درصد فراهم می‌کنند.

SCNPs در جهان خاص اند، زیرا از مواد معدنی بی خطر ساخته شده و میزان سمیت آن‌ها براساس شکل نانوذرات است. با داشتن نیمه عمر نسبتا کوتاه در محلول‌های آبی، SCNPs برای درمان موضعی نسبت به درمان سیستماتیک مناسب‌تر هستند. در مجموع نتایج بیان می‌کنند که SCNPs سلول‌های سرطانی را می‌کشند و سلول‌های مرده را به واکسن تبدیل می‌کنند.