امسال، سال سفر و شور با هم بودن نیست بلکه سال ماندن و به خرج دادن شعور است تا زنجیره انتقال این ویروس در کشورمان قطع شود.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، بیتوجهی ما و بستن بار و توشه سفر آنهم در نوروزی که هیچ چیز به اندازه ماندن در خانه نمیتواند سلامت ما و خانوادهمان تضمین کند، درست به مانند راه افتادن به سوی مرگ دسته جمعی است.
شیوع کرونا ارتباط مستقیمی با رفتار فرهنگی و اجتماعی ما در روزهای پیش رو دارد.
این بیماری منحوس در روزهایی گریبانگیر کشور ما شده که از قضا فصل دورهمی و باهم بودن و کنار هم نشستن و سفر است و اینجاست که اگر ما امسال را پای بر خواستههای دلمان نهاده و اندکی با عقل و تدبیر رفتار کنیم، آیندگان و تاریخ در مورد ما قهرمانانی خواهند ساخت که با تمدن و فرهنگ بر یک بیماری عالمگیر غلبه کردیم و با کمترین خسارت از آن عبور.
امسال، سال سفر و شور با هم بودن نیست بلکه سال ماندن و به خرج دادن شعور است تا زنجیره انتقال این ویروس در کشورمان قطع شود.
تلاش این همه پزشک و کادر درمانی و هزاران گروه ضدعفونی کننده شهرها و روستاها، هزاران نفری که در وسعت کشور برای ساخت ماسک و ... در تلاشند به اندکی عقل و شعور ما در این روزها وابسته است. این که در خانه بمانیم و راهی سفری به سوی اقوامی نشویم که ممکن است بیماری برای آنان به سوغات ببریم.
راضی نشویم ۱۳ فروردین سال جدید را در قبرستانها به دنبال خاک کردن بستگانمان به در کنیم!
این بیماری دوره پنهان ۱۴ روزهای دارد که شاید من و تو نیز امروز مبتلای به آن باشیم و با کوچکترین رفت و آمدی به خانه بزرگترهای فامیل و بستگان، آنها را نیز آلوده کنیم.
به خودمان رحم کنیم و هشدارهای دولتی و عمومی و ... درباره کرونا را جدی بگیریم و الا اگر رفتارهای گذشته را در نوروز امسال جاری کنیم، قطعا قتل عام خواهیم شد و هیچ درمان و دارو و بیمارستانی جوابگوی این حجم از مبتلا نخواهد بود.