راه حلی برای بزرگ کردن سفره مردم در سال ۹۹ / نوشداروی نجات از سرطان نفت و ارز

گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو؛ کوتاه و مختصر، پیشرفت اقتصادی نتیجه عملکرد صحیح حلقه‌های به هم پیوسته‌ای که سرحلقه و محور این مسئله تولید است؛ نتیجه جهش تولید، رشد اقتصادی کشور خواهد بود، رشد اقتصادی کشور هم مستلزم و ملازم ایجاد اشتغال است؛ لذا وقتی که تولید در کشور فعال بشود، چرخه‌ی اقتصاد کشور هم فعال می‌شود و کالای بیشتری مبادله و مصرف می‌شود که نتیجتاً معیشت عمومی هم بهتر می‌شود. برای همین هم می‌¬توان کلید اصلی حل مشکلات کشور را برداشتن موانع تولید ملّی و جهش تولید دانست.

اولاً باید گفت که شعار سال ۹۹، در ادامه شعار‌های سال‌های قبل است و به نوعی مکمل همه آنهاست.
ثانیاً در هر اقتصادی، مهمترین شاخص اقتصادی، تولید ناخالص داخلی است که هم قدرت اقتصادی را می‌سنجد و هم به اشتغال مرتبط و با آن هم جهت است و به تعبیری نشان‌دهنده سطح رفاه اقتصادی جامعه هم هست؛ بر همین مبنا اگر تولید، جهش کند همه مشکلات دیگر اقتصادی هم به تدریج حل می‌شود.

 

البته صرف داشتن برنامه برای جهش تولید کافی نیست بلکه باید برای اجرای آن همت و انگیزه هم وجود داشته باشد تا این بسته اثربخش شود. مجریان دولتی باید شجاعانه عمل کنند و واقعاً تولید را جهش بدهند. جهش تولید در کشور ما در شرایط فعلی کاملاً شدنی است به شرط اینکه مسئولان همت داشته باشند و تا می‌توانند موانع تولید را برطرف کنند و تولیدکننده را از قید و بند‌هایی که به پای آن بسته شده است، آزاد کنند. اگر این کار انجام بشود، رونق اقتصادی و پیرو آن منفعت‌های دیگر -یعنی اشتغال و بهبود معیشت- نصیب مردم می‌شود.
مردم در رونق تولید، نقش محوری و اصلی را دارند و دولت، هموارکننده و انگیزه‌دهنده و راه است؛ کارآفرین‌ها، فن‌آفرین‌ها، سرمایه‌گذار‌ها و صادرکننده‌ها از میان مردم بیرون می‌آیند.
مشکل بزرگ امروز ما این است که مسیر برای تولید و کارآفرینی هموار نیست و هزاران قانون و مقررات و بخشنامه و رویه اجرایی، دست و پای تولیدکننده و کارآفرین ایرانی را بسته‌اند. در ۱۰ سال اخیر قوانین زیادی برای کم شدن این موانع تصویب شده، ولی مشکل اینجاست که انگیزه برای رفع موانع تولید وجود ندارد. اثر نامگذاری سال۹۹ باید ایجاد نهضت رفع موانع تولید در ایران باشد.

مشکلی که سال ۹۷ ایجاد شد، ریشه‌اش در همین ضعف و موانع تولیدی ماست. همه کشور‌ها یک نظام ارزی دارند؛ برخی که مثل کشور‌های نفت‌خیز حاشیه‌ خلیج فارس درآمد نامحدود دارند، می‌توانند نرخ ارزشان را ثابت نگه دارند و هر چقدر بخواهند، کالا و خدمت وارد کنند و مبادلات ارزی داشته باشند.
دسته دوم کشور‌هایی هستند که مازاد تجاری دارند مثل چین و ژاپن که تولیدشان و صادراتشان به حدی زیاد است که برای حفظ و تقویت صادرات خود حتی ناچارند به طور مصنوعی ارزش پولشان را پایین بیاورند که صادر کردن بیشتر برایشان به صرفه بماند.
دسته سوم کشورها، کشور‌هایی هستند که ضعف تولید دارند، تولیدشان نسبت به مصرف وارداتشان کم است، این کشور‌ها به طور مستمر دچار کاهش ارزش پول ملی می‌شوند. تنها راه ما برای نجات از این دور باطلی که ده‌ها سال است دچارش هستیم، این است که تولیدمان را قوی کنیم. باید تنبلی و خستگی و تن‌پروری را واقعاً کنار بگذاریم و تولیدمان را رشد دهیم. وقتی تولیدمان رشد کند و رقابت‌پذیر باشد، چرخه طلایی خلق ثروت و مازاد تجاری شکل می‌گیرد.
زمینه جهش تولید مهیاست؛ میلیون‌ها جوان خلاق آماده به کار با تحصیلات عالی دانشگاهی داریم و نیروی انسانی مورد نیاز برای جهش تولید وجود است. بازار‌های بزرگی در اطراف کشورمان متقاضی کالا‌های تولیدی ما هستند و منابع سرشاری مانند منابع طبیعی و زیرساخت‌های خوب. با جهش تولید و تقویت و رسیدن به مازاد تجاری، شوک ارزی دیگر نمی‌تواند ارزش پول ملی ما را کاهش دهد.
امسال دیگر نباید اجازه بدهیم برای نام سال همایش برگزار کنند و تابلو و بیلبورد بزنند. مردم مشتاق و آماده کارآفرینی هستند. این مسئولان هستند که باید محیط کسب وکار را هموار و امن کنند و مسیر‌های رانتی و نامولد را با قوانین مالیاتی، مسدود کنند. ماده۷ قانون اصل ۴۴ برای تسهیل صدور مجوز‌های کسب و کار را اجرا و احکام قانونی مالیات بر عایدی سرمایه و حذف رانت‌های ضدتولیدی را فوراً اجرا کنند.

 

این‌ها اولین و فوری‌ترین سیاست‌هاست. سیاست‌های اجرایی زیادی وجود دارد که کارآفرین‌های بالقوه و مستعد ایرانی را به میدان می‌آورد و بالفعل می‌کند.
برخی ممکن است در این راه حرف‌های مأیوسانه بزنند باید آن‌ها را توجیه کرد که می‌شود و می‌توانیم.