روزنامه صبحنو از دولت آمریکا خواست به جای لاف زدن کمک به ایران، به داد کادر درمانی آمریکا برسد که مجبورند کیسه زباله تن کنند یا به خود ترامپ به جای ماسک، روسری ببندند.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، این روزنامه در یادداشتی با عنوان «نه، مرسی» مینویسد: دونالد ترامپ بارها از ایران خواسته است که با او تماس بگیرند، تا جایی که شماره تلفن خود را به سفارت سوئیس داد تا در اختیار مقامات ایرانی بگذارد. به منظور دستیابی به مذاکره مجدد با ایران، کاخ سفید سیاست فشار حداکثری در قبال ایران را تا آنجا پیش برد که حتی دستور ترور مقام نظامی ایران را نیز صادر کرد. ترامپ فکر میکرد با ترور سردار سلیمانی ایران دیگر دست از مقاومت برداشته و در مقابل خواسته آمریکا تسلیم میشود؛ اما رویای او تحقق نیافت و با در اولویت قرار گرفتن «انتقام سخت» درسیاست منطقهای ایران، اوضاع برای آمریکا در غرب آسیا سختتر شد.
حال او تحت فشار افکار عمومی جهان درباره تحریمهای یکجانبه علیه ایران در شرایط کرونا قرار گرفته است حتی توسط سیاستمداران و سناتورهای آمریکایی. در چنین شرایطی مجدد ترامپ در رویای مذاکره فرورفته و گفته است منتظر تماس مقامات ایران است. او گفته «ایرانیها هم مثل ما آمریکاییها مغرورند برای همین با ما تماس نمیگیرند، اما اگر آنها تلفن را بردارند و زنگ بزنند به راحتی مشکلات کشورشان حل میشود». ترامپ در حالی ادعای رفع مشکلات ایران و ارسال کمکهای پزشکی و بهداشتی به کشورمان را با یک تماس دارد که بارها مقامات ایران «رفع تحریمها» را پیششرط مذاکرات با آمریکا میدانند، اما او نپذیرفته است.
این رفتار ترامپ ثابت میکند او تنها بهدنبال نمایش است تا عکس یادگاری خود را در آستانه انتخابات ۲۰۲۰ بگیرد. ایران که در قضیه برجام چوب اعتماد به آمریکا را خورده، جوابش به نمایش این بار ترامپ «نه، مرسی» است. بهتر است ترامپ تجهیزات و خدمات پزشکی خود را صرف مردم آمریکا و کادر پزشکی این کشور بکند تا به جای ماسک، مجبور نباشند روسری ببندند و یا کیسه زباله به تن کنند.
عنوان «نه، مرسی» روزنامه هفت صبح کنایه به موضع سه ماه قبل ترامپ است که در واکنش به اظهارات ظریف توییت زد: «وزیر خارجه ایران خواستار مذاکره است، اما میخواهد تحریمها برداشته شود. نه، مرسی»! ظریف آن زمان در موضعی که انتقادات بسیاری را برانگیخت، گفته بود ایران حاضر است حتی پس از ترور سردار سلیمانی، با آمریکا مذاکره کند (!)