طبق پیشنهاد متخصصان؛
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، یکی از عوارض ماندن مردم در خانه برای کاهش گسترش ویروس کرونا تنهایی است. متخصصان روباتیک جهان یک پیشنهاد برای حل این مشکل دارند و آن یک روبات همدم است. این نوآوری تنها یکی از ایده‌های ارائه شده در نامه سرگشاده‌ای است که جمعی از متخصصان روباتیک جهان منتشر کرده و پیشنهاد کرده‌اند که باید از این بحران همه‌گیر به عنوان انگیزه‌ای برای افزایش استفاده و توسعه روبات‌ها استفاده کرد.
در حال حاضر این امکان وجود دارد که شیوع ویروس کرونا تحقیقات روباتیک آتی را به سوی رفع خطر‌های بیماری‌های واگیر هدایت کند؛ بنابراین لازم و ضروری است که کمک‌های مالی برای توسعه این دسته از روبات‌ها افزایش یابد، روبات‌هایی که نیاز به آنها در بحران ابولای سال ۲۰۱۵ نیز به وضوح حس می‌شد.
بدون انجام تحقیقات مداوم، روبات‌ها برای رخداد بعدی هم آماده نخواهند بود. از این رو، مهندسان و متخصصان بیماری‌های واگیر ائتلافی تشکیل داده‌اند تا روبات‌ها را برای بحران بعدی آماده کنند. در اینجا به برخی از موارد استفاده فعلی روبات‌ها و آنچه می‌توان در بحران‌های همه‌گیر بعدی انجام داد می‌پردازیم:
استفاده از نور فرابنفش توسط روبات برای ضدعفونی سطوح
یکی از راه‌های ابتلا به ویروس کرونا دست زدن به سطح آلوده و سپس زدن آن به صورت است؛ زیرا ویروس می‌تواند روی سطوح فلزی، شیشه‌ای و پلاستیکی تا چندین روز زنده بماند. به ادعای دانشمندان، نور فرابنفش می‌تواند برای کاهش آلودگی در سطوح بیمارستان‌ها مؤثر باشد.
درواقع، از نظر دیگر متخصصان، شدت نور فرابنفش مورد نیاز برای کشتن ویروس کرونا می‌تواند برای انسان‌ها مضر باشد، اما دانشمندان می‌گویند می‌توان روبات‌های بزرگ و کوچک خود مختار یا هدایت شونده‌ای را تولید کرد که به صورت مداوم و منظم سطوح لمس شده را پیدا کرده و با نور فرابنفش استریل کنند.
اندازه‌گیری دما در اماکن عمومی به صورت خودکار
تب یکی از علائم متداول و طاقت‌فرسای ابتلا به ویروس کرونا است. با استفاده از سیستم‌های دوربین خودکار به همراه حسگر‌های حرارتی و الگوریتم‌های دیداری روی روبات‌های خودمختار یا هدایت شونده می‌توانیم بر دمای بدن بیماران درون بیمارستان نظارت داشته باشیم.
تب یکی از علائم متداول و طاقت‌فرسای ابتلا به ویروس کرونا است. با استفاده از سیستم‌های دوربین خودکار به همراه حسگر‌های حرارتی و الگوریتم‌های دیداری روی روبات‌های خودمختار یا هدایت شونده می‌توانیم بر دمای بدن بیماران درون بیمارستان نظارت داشته باشیم.
زیر نظر گرفتن رفت و آمد مردم برای ردیابی تماس
با وجود اینکه بدون شک هرگونه سازوکار ردیابی نگرانی‌هایی در مورد حریم خصوصی را به همراه دارد، طرفداران علم روباتیک می‌گویند که ترکیب سیستم‌های امنیتی موجود با نرم‌افزار‌های تشخیص چهره می‌تواند برای مقامات دارای صلاحیت لازم این امکان را فراهم کند که مسیر‌های طی شده توسط بیماران و افرادی را که با آنها در تماس بوده‌اند را ردیابی کنند، نام این طرح «ردیابی مخاطبان» است.
نمونه‌برداری از درون بینی
یکی از مراحل تست کرونا نیازمند فرو بردن یک لوله قابل شستوشو در عمق حفره بینی بیمار است. بخش‌هایی از این عملیات انسان‌ها را در معرض خطر انتقال ویروس قرار می‌دهد، که جمع‌آوری، بررسی و انتقال نمونه به مکان انجام تست و خود تست را شامل می‌شود.
در هنگام وقوع یک بحران همه‌گیر بزرگ یکی از چالش‌های کلیدی کمبود کارکنان ماهر برای نمونه‌گیری از بیماران و آزمایش کردن نمونه‌ها است. نمونه‌گیری با کمک روبات یا حتی تمام اتوماتیک از بینی و حلق می‌تواند به این عملیات سرعت ببخشد، خطر ابتلا را کاهش دهد و به کارکنان اجازه دهد که به وظایف دیگر بپردازند.
تحویل دارو توسط پهپاد
دانشمندان معتقدند که می‌توانیم از پهپاد‌ها و روبات‌های زمینی برای تحویل دارو به بیماران مبتلا به کرونا استفاده کنیم. همچنین می‌توانیم با استفاده از روبات غذا و نوشیدنی را به بیمار برسانیم.
روبات‌های اجتماعی که مردم را از تنهایی در می‌آورند
در خانه ماندن مردم برای جلوگیری از گسترش ویروس برای برخی به معنی تعاملات اجتماعی کمتر است که می‌تواند تأثیرات منفی در سلامت روان داشته باشد. روبات‌های اجتماعی علاوه بر یادآوری کردن فرد به رژیم‌های درمانی، انگیزه و تعاملات اجتماعی را نیز برای او فراهم می‌کنند.
حضور در کنفرانس‌ها به صورت مجازی با استفاده از روبات‌های آواتار
این امکان وجود دارد که بحران ویروس کرونا منجر به پیشرفت فوق العاده‌ای در تجمع‌های مجازی شود؛ به خصوص که پهنای باند ۵G و امکانات تصویری باکیفیت به صورت گسترده‌ای در دسترس هستند. به جای لغو کردن نمایشگاه‌های بین‌المللی بزرگ و کنفرانس‌ها و به جای حضور فیزیکی افراد، انواع جدیدی از تجمع‌های آنلاین افزایش خواهند یافت. حضاری که از مناطق دور در رویداد‌های آنلاین شرکت می‌کنند به مرور به روبات‌های آواتار و کنترل‌های دستی عادت می‌کنند. در نهایت، بسیاری از کنفرانس‌ها از طریق واقعیت مجازی با کیفیت بالا و تأخیر کم ممکن خواهند بود که در آنها روبات‌های آواتار مجازی کاملا متحرک و غرق در مفاهیم کنفرانس خواهند بود.
ارسال نظرات