در پالایشگاه‌ها و پتروشیمی‌های کشور؛
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو، مدیر فروش کاتالیست شرکت سرامیک‌های صنعتی اردکان از عرضه سه دسته مهم از کاتالیست‌های این شرکت به پالایشگاه‌های ایلام، هاشمی‌نژاد، فاز‌های مختلف پارس جنوبی و پتروشیمی خارک خبر داد و گفت: «فروش این کاتالیست‌ها در حدود ۲۰۰ تا ۶۰۰ میلیارد ریال در سال برآورد می‌شود که عرضه این کاتالیست‌ها مانع از خروج مقدار قابل توجهی ارز از کشور شده است.»
علی شاکرینی مدیر فروش بخش کاتالیست شرکت سرامیک‌های صنعتی اردکان می‌گوید: «ترکیبات گوگرددار نظیر دی سولفید هیدروژن سمی و خورنده است و باید از ترکیبات نفتی جداسازی شود. برای شیرین‌سازی گاز‌های ترش باید ترکیبات گوگرددار را از فرآورده‌های نفتی حذف کرد. یک روش سوزاندن گوگرد است که اثرات زیست‌محیطی به همراه دارد و به جای آن می‌توان از بازیابی گوگرد استفاده کرد. مهم‌ترین فرایند گوگردزدایی در صنایع پتروشیمی و پالایشگاه‌ها، فرایندی به نام کلاوس است که در آن گوگرد از هیدروژن سولفید موجود در گاز طبیعی و در گاز‌هایی که به عنوان فراورده‌های جانبی طی پالایش نفت خام تولید می‌شوند، استخراج می‌شود. بازیابی به روش کلاوس می‌تواند ۹۲ تا ۹۵ درصد گوگرد را حذف کند. محصول گوگرد به دست آمده از این روش هم قابل استفاده بوده که از نظر اقتصادی به‌صرفه است.»
شاکرینی می‌افزاید: «فرایند از کوره شروع می‌شود، فعل و انفعالاتی در کوره اتفاق می‌افتد و بخشی از گوگرد بازیابی شده و باقیمانده گوگرد وارد راکتور می‌شود. معمولا دو یا سه راکتور استفاده شده تا باقی گوگرد بازیابی شود. در این راکتور‌ها یک یا دو کاتالیست و گاهی هم ۳ کاتالیست موردنیاز است. کاتالیست آلومینا، کاتالیست تیتانیا و کاتالیست ترکیب آلومینا و اکسیدآهن از جمله این کاتالیست‌ها هستند که برای فرایند گوگردزدایی استفاده می‌شوند. هر سه این کاتالیست‌ها توسط شرکت سرامیک‌های صنعتی اردکان تولید و به بازار عرضه می‌شوند.»
به گفته وی در فرآیند بازیابی گوگرد، گروهی از مواد هیدروکربنی با گوگرد واکنش می‌دهند و ساختار گوگرد/کربن ایجاد شده که این ترکیبات موجب کاهش کارایی فرایند گوگردزدایی می‌شود. برای حل این مشکل از کاتالیست تیتانیا استفاده می‌شود که عمل هیدرولیز را انجام می‌دهد تا این واکنش‌ها ناخواسته به حداقل رسیده و کارآیی دوباره افزایش یابد.
علی شاکرینی مدیر فروش بخش کاتالیست شرکت سرامیک‌های صنعتی اردکان می‌گوید: «ترکیبات گوگرددار نظیر دی سولفید هیدروژن سمی و خورنده است و باید از ترکیبات نفتی جداسازی شود. برای شیرین‌سازی گاز‌های ترش باید ترکیبات گوگرددار را از فرآورده‌های نفتی حذف کرد. یک روش سوزاندن گوگرد است که اثرات زیست‌محیطی به همراه دارد و به جای آن می‌توان از بازیابی گوگرد استفاده کرد. مهم‌ترین فرایند گوگردزدایی در صنایع پتروشیمی و پالایشگاه‌ها، فرایندی به نام کلاوس است که در آن گوگرد از هیدروژن سولفید موجود در گاز طبیعی و در گاز‌هایی که به عنوان فراورده‌های جانبی طی پالایش نفت خام تولید می‌شوند، استخراج می‌شود. بازیابی به روش کلاوس می‌تواند ۹۲ تا ۹۵ درصد گوگرد را حذف کند. محصول گوگرد به دست آمده از این روش هم قابل استفاده بوده که از نظر اقتصادی به‌صرفه است.»
شاکرینی می‌افزاید: «فرایند از کوره شروع می‌شود، فعل و انفعالاتی در کوره اتفاق می‌افتد و بخشی از گوگرد بازیابی شده و باقیمانده گوگرد وارد راکتور می‌شود. معمولا دو یا سه راکتور استفاده شده تا باقی گوگرد بازیابی شود. در این راکتور‌ها یک یا دو کاتالیست و گاهی هم ۳ کاتالیست موردنیاز است. کاتالیست آلومینا، کاتالیست تیتانیا و کاتالیست ترکیب آلومینا و اکسیدآهن از جمله این کاتالیست‌ها هستند که برای فرایند گوگردزدایی استفاده می‌شوند. هر سه این کاتالیست‌ها توسط شرکت سرامیک‌های صنعتی اردکان تولید و به بازار عرضه می‌شوند.»
به گفته وی در فرآیند بازیابی گوگرد، گروهی از مواد هیدروکربنی با گوگرد واکنش می‌دهند و ساختار گوگرد/کربن ایجاد شده که این ترکیبات موجب کاهش کارایی فرایند گوگردزدایی می‌شود. برای حل این مشکل از کاتالیست تیتانیا استفاده می‌شود که عمل هیدرولیز را انجام می‌دهد تا این واکنش‌ها ناخواسته به حداقل رسیده و کارآیی دوباره افزایش یابد.
ارسال نظرات