روایتی از متفاوت‌ترین خیر مدرسه‌ساز به یاد بچه‌های شین‌آباد

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو: فرزانه غلامی تبار

هر کدام از ما آدم ها در مسیر عبور از این دنیای فانی، خواسته و ناخواسته از خود یادگاری های شیرین و تلخی را به یادگار می گذاریم، یادگاری هایی که حتی پس از مرگ می تواند به مانند فانوسی مسیر را روشن سازد و یا همچون هیزمی، شعله عذاب اخروی را بیشتر کند. ساخت مدرسه یکی از اعمال خیرخواهانه ای است که ثواب و برکت آن برای شخص خیر حتی پس از مرگ و تا زمانی که آن مکان پابرجاست، در نظر گرفته می شود.

برنامه مثل ماه همزمان با سالروز شهادت مولای متقیان، حضرت علی(ع) رسم مهمان نوازی را از پدری به جا آورد که دیه فرزند خود را در مسیر ساخت و تکمیل مدرسه در منطقه ای محروم صرف کرده است تا نامی ماندگار از فرزندش در ذهن ها حکاکی شود.

حاج غلامرضا رایضی با بیان اینکه روح الله، فرزند ارشدش، انسان باصفا و فوق العاده مهربانی بود، گفت: روح الله لیسانس کامپیوتر داشت و در زمینه ساخت ماشین آلات فعالیت می کرد. زمانی که حادثه آتش سوزی مدرسه شین آباد اتفاق افتاد، بسیار متاثر شد و هر بار با دیدن صورت سوخته دختران دانش آموز، اشک از چشمانش جاری می شد. تا اینکه در 30 مهرماه 93، اجل مهلتش نداد و بر اثر یک سانحه رانندگی به کام مرگ کشیده شد.

وی در خصوص نحوه تصادف روح الله گفت: پسرم برای خرید از کارگاه خارج می شود و در اتوبان آزادگان در حالی که دو اتومبیل با یکدیگر کورس گذاشته بودند، یکی از آنان به موتور روح الله برخورد می کند و موتور او پس از برخورد با خودرویی دیگر منحرف می شود. متاسفانه خودرو ضارب از صحنه تصادف فرار می کند و روح الله اندکی پس از رسیدن به بیمارستان از دنیا می رود.

پدر روح الله ادامه داد: پس از مراسم روح الله به صورت جدی پیگیر شناسایی ضاربان روح الله شدم؛ اما متاسفانه به دلیل عدم ضبط دوربین ها از صحنه تصادف، امکان شناسایی خودرو متخلف وجود نداشت و راهنمایی رانندگی نیز به دلیل قصور در کنترل دوربین ها، مبلغ 152 میلیون تومان را به عنوان دیه روح الله به ما پرداخت کرد.

وی با اشاره به اینکه دیه روح الله، حق خودش بود و خانواده هیچ حقی برای دخل و تصرف آن را نداشت، تصریح کرد: با توجه به تاثر شدید روح الله از حادثه آتش سوزی مدرسه شین آباد از طریق مشورت با خانواده تصمیم گرفتیم که مبلغ دیه فرزندمان را در مسیر ساخت مدرسه در مناطق محروم هزینه کنیم تا با این کار دل داغدار خود را تسکین بخشیم. لذا از طریق لیستی که مجمع خیرین مدرسه ساز در اختیار ما قرار داد، تصمیم به ساخت مدرسه در روستا کم برخوردار مرتضی گرد در نزدیکی محل تصادف روح الله گرفتیم.
پدر روح الله ادامه داد: کل مبلغ دیه روح الله به تکمیل مدرسه خیرساز در این منطقه اختصاص داده شد و اکنون حدود 800 دانش آموز مشغول به تحصیل در این مدرسه می باشند. حال دیگر روح الله فرزند من تنها یک نفر نیست؛ بلکه 800 دانش آموزی است که در مدرسه سیدالشهدا مرتضی گرد تحصیل می کنند.
این پدر داغدار اظهار کرد : مرگ روح الله با وجود داغ سنگین آن، دری تازه از زندگی و حکمت خداوند را به روی ما گشود و شاید پیدا نشدن ضارب آن حکمتی داشت تا ما از طریق دریافت دیه روح الله اقدام به انجام عمل خیرخواهانه برای آرامش روح او و تسکین دل داغدار خود کنیم.

وی با بیان اینکه بیش از 40 هزار کلاس درس در سطح کشور نیاز به تعمیرات و بازسازی دارند، گفت: با توجه به نیاز کشور در بحث ساخت و نوسازی مدارس، سوق دادن اعمال خیرخواهانه به اسم سمت می تواند کمک شایانی به توسعه فرهنگ آموزشی کشور و کسب علم و دانش کند.

در گوشه و کنار سرزمین مان ایران، کودکان بسیاری چشم انتظار حمایت و نگاه خيران هستند تا سقفی ایمن و محیطی آرام را برای دانش اندوزی آنان فراهم کنند چرا که برخورداری از امکانات آموزشی کمترین حق و انتظار به جای یک دانش آموز است. امید می رود با نگاه ویژه خيران چراغ علم و دانش در مناطق محروم و کم برخودار روشنایی بیشتری بگیرد.