نانوحسگر طراحی شده در این پژوهش، میتواند جهت تأیید حضور قارچهای عامل فرسایش در ساختمانها، مخازن نگهداری آثار نفیس و نیز مراکز درمانی- بهداشتی، صنایع غذایی و دارویی استفاده شود.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، به نقل از دانشگاه الزهرا (س)، حفظ و نگهداری میراث مکتوب یکی از مهمترین موضوعات در حوزه میراث فرهنگی است. مطالعات در سراسر جهان نشان میدهد شناسایی میکروارگانیسمهایی که عامل فرسودگی میکروبی اسناد و آثار مکتوب تاریخی هستند، بسیار ضروری است.
بر همین اساس، با شناسایی چنین عوامل مخربی، انتخاب بهترین روشهای مناسب پیشگیری و ضدعفونی فراهم میشود.
به رغم آنکه سازمانها و نهادهای متولی حفاظت و مرمت، به منظور ترمیم آسیبهای مربوط به فرسودگی قارچی، اقدامات زیادی انجام دادهاند، اما راهبرد مؤثر و مناسبی که این عوامل را پیش از تخریب آثار نشان دهد، تاکنون وجود نداشته است.
در این راستا، رساله دانشآموخته دکتری لیلا شکرزاده در گروه میکروبیولوژی دانشگاه الزهرا (س) به سرپرستی دکتر پریسا محمدی تعریف شد و وی موفق به طراحی و ساخت یک نانوحسگر گازی بر پایه یک نشانگر زیستی فرّار شد تا حضور قارچهای مخرب نسخههای خطی قبل از تخریب مشخص و به دنبال آن اقدامات پیشگیرانه انجام شود.
نانوحسگر طراحی شده در این پژوهش، میتواند جهت تأیید حضور قارچهای عامل فرسایش در ساختمانها، مخازن نگهداری آثار نفیس و نیز مراکز درمانی- بهداشتی، صنایع غذایی و دارویی استفاده شود.
همچنین در این رساله، برای اولین بار شناسایی اجتماع میکروبی عامل فرسودگی نسخههای خطی، با روشهای نوین مولکولی انجام شد.