ورود جنبش دانشجویی به ماجرای برجام بسیار ضعیف بود

در ابتدا صادق شهبازی با اشاره به اینکه پیش از برجام چه اتفاق‌هایی در کشور رخ داده بود که موجب اجماع عمومی برای این اتفاق و تصویب برجام شد گفت: فضای پیش از انتخابات ۹۲ در کشور از نظر اقتصادی به گونه‌ای پیش رفت که نوعی مطالب به بهبود اوضاع در مردم ایجاد شد و مردم در انتخابات ۹۲ به فردی دریافتند که ماجرا را به برجام برساند. در واقع باید گفت تصویب برجام ریشه هاش آشفتگی اقتصادی ما می‌رسد.

وی ادامه داد: هرچه که داشتیم در توافق نا نتوازن دادیم. برخی اقدامات ما برگشت ناپذیر بود و ما آمدیم این را انجام دادیم اولا ناهمزمان دوما نامتوازن و سوما به سمتی بردند ما را که به راحتی خارج شدند خودشان از برجام و به لحاظ حقوقی کلاه بر سرما رفت و یک توافقی ا تنظیم کرده بودیم که ساز و کار داوری آن هم به ضرر ما بود. ما خودمان هم اعتراض کنیم به کنوانسیون حل اختلاف به صورت اتوماتیک تحریم‌ها برمی گردد و ما راهی نداریم در واقع.

دبیر اسبق جنبش عدالتخواه دانشجویی افزود: آنچه موصوع اصلی کشور ما قلمداد می‌شد آشفتگی اقتصادی کشور بود که مسئولین اعم از اصولگرا واصلاحطلب به رهبری نامه تبریک زدند و شعار خر برفت و خر برفت سردادند و یک اجماع گفتمانی بر سر این برجام ایجاد شد و مردم به مسئولین اعتماد کردند و بر سر برجام اجماع کردند و همه آن را پذیرفتند.

شهبازی گفت: همه از سبد برجام دنبال اصلاح اقتصادی بودند، در واقع ابتدا می‌خواستند که از برجام منتفع شوند و اگر نشد به سراغ اقتصاد مقاومتی بروند که خب ماجرا جلو نرفت و ما در کنار آن مسکن مهر را متوقف کردیم، بیکاری‌ها افزایش پیدا کرد و هیچ اصلاح اقتصادی‌ای ایجاد نشد و هیچ کار جدی‌ای برای شکل گیری تولید ملی ایجاد نشد.

وی ادامه داد: تنها اتفاقی که افتاد این بود که فروش تفت ما همان سال اول بالا رفت و تولید ناخالص ملی ما همان سال اول بالا رفت ودوباره پایین امد. این مشکل اقتصادی ما هنوز که هنوز سرجای خود است و آمریکا خیالش راحت است که ایران هیچ رقمه از برجام خارج نمی‌شود. در واقع ما هم هزینه داده ایم و هیچ کدام از طرفین به توافق خود وفادار نبوده اند و مشکلات اقتصادی هنوز سرجای خودش است. نرفتیم سراغ برطرف کردن ضعف‌های اقتصادیمان.

شهبازی توضیح داد: در واقع آن زمان یک اجماع گفتمانی در کشور ایجاد کرده بودند که برویم و مذاکره کنیم تا مشکلاتمان حل بشود این میان مردم به به مسئولین دست‌اندرکاران اعتماد کردند و آن‌ها هم بر روی برجام اجماع پیدا کردند و اینگونه شد که به سراغ برجام رفتیم، اما ماجرا آنطور که تبلیغات شده بود جلو نرفت و بیکاری‌ها دامن زده شد ساخت مسکن مهر متوقف شد و در واقع برجام هیچ کاری نکرد. اصلاح اقتصادی نیز انجام نشد؛ و تولید ناخالص ملی فقط در سال اول تصویب برجام کمی بالا رفت و بعد از آن دوباره پایین آمد که همان زمان خوشحال بودند می‌گفتند تولید ناخالص ملی به خاطر تصویب برجام بالا رفته بود، اما دیری نپایید که همین فروش نفت خام نیز پایین آمد و الان دوباره برگشتیم به همان سال‌های ۹۱_۹۲ با این تفاوت که آن زمان هسته‌ای داشتیم و به بهانه آن پای میز مذاکره می‌آمدند، امروز همان را هم نداریم.

وی افزود: ما در ماجرای برجام به این سمت رفتیم که محموعه‌های دانشجویی مان یک تجربه‌ای در ۸۲تا ۸۴داشتند و این شعار انرژی هسته‌ای حق مسلم ماست را جا انداختند و آن زمان امریکا شروع کرد به عقب نشینی کردن و تغییر مواضع خودش، اما از سال ۸۹ به بعد که تحریم‌ها و اختلافات سیاسی پیش آمد جنبش دانشجویی ما نقش خود را به خوبی ایفا نکرد، از سال ۹۲ تا ۹۴ هم که همه باهم از برجام دفاع کردند و بدنه دانشجویی دچار انفعال شد. از ۹۴ به بعد این بدنه کار‌های زیادی می‌توانست انجام بدهد می‌توانست اصلاح اقتصادی را مطالبه کند و ... از ابزار‌های مجازی و هنری و رسانه‌ای و ... استفاده کند و مردم و هنرمندان را همراه خود کند، ولی این کار را‌نکرد. در حال حاضر ما موضوعاتی را داریم مثل قانون اقدام متقابل که در برجام داشتیم و قرار بود اگر طرفین به تعهدات خود پایبند نبودند ما عقب نشینی کنیم از وفای به تعهدات و بازرسی‌ها را محدود کنیم و حتی اگر لازم شد جلوی ان را بگیریم.

شهبازی گفت:مجموعه دانشجویی ما باید این را از حاکمیت می‌خواستند و مطالبه عمومی و اگاه سازی مردمی ایجاد می‌کرد. مجموعه‌های دانشجویی ما باید مدام از دولت مطالبه گری می‌کردند در حوزه‌های سوداگری اقتصادی و اقتصاد مقاومتی و ریشه‌های برجام و ان را به جایی می‌رساندند.

وی اظهار داشت: درسال‌های اخیر در حوزه اقتصاد مقاومتی دانشجویان ورود پیداکردند و کار‌های مفیدی انجام دادند، ولی در سطح کلان ملی این به صورت یک گفتمان اقتصاد مقاومتی در نیامد. دانشجویان در حوزه توافقات برجامی باید خیلی زودتر وقتی که آمریکا قصد خروج از آن را داشت وارد عمل می‌شدند و مطالبه گری می‌کردند. همانطور که در ماجرای اف‌ای تی اف وارد شدند و مطالبه کردند و طوری جلو بردند که مقاومت سیاسیون و بدنه کارشناسی کشور در این باره جوابگو نبود و در نهایت تمام کشور به این رسید که نباید ان را پذیرفت و به یک گفتمان عمومی تبدیل شد. اما در برجام چنین چیزی را نداشتیم، نهایتا چند بیانیه داده شد، اما اقدامی که بتواند از عام تا مسئولین را با خود همراه کند و تبدیل به یک مطالبه کلان و کشوری بشود انجام نشده است.نهایتا چند بیانیه داده شد، اما اقدامی که بتواند از عام تا مسئولین را با خود همراه کند و تبدیل به یک مطالبه کلان و کشوری بشود انجام نشده است