به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، فکر کنید بیمار کرونایی بین خس خس نفسها و درد شدید قفسه سینه، تنگی نفس و استرس کرونایی بی رمق روی تخت بیمارستان دراز کشیده است. بیماری که یا تازه از بخش مراقبت های ویژه به بخش منتقل شده و میزان اکسیژن خونش بالاتر آمده است یا مبتلای دیگری که شرایط سلامتی و هوشیاری اش خوشبختانه تا حدی هست که راهی بخش «آی.سی.یو» نشود. به اصطلاح کمی خوش احوال تر از بیماران بخش مراقبت ویژه است. درست بین همین بی حالی، ترس و غم ناخوشی کرونایی پرستار یا پزشک بیاید بالای سرش و بگوید: «کرونایی جان، پاشو که مهمان داری، دلت عیادت کننده نمی خواهد؟» بعد صفحه تلفن همراهش را بگیرد پیش روی بیمار و آن سوی تماس تصویری کسی نشسته باشد که دیدن چهره اش بیمار را حسابی غافل گیر کند. «یوسف صیادی» از هنرمندانی است که این روزها با تماس تصویری تلفنی به عیادت بیماران مبتلا به کرونا رفته و دقایقی فکر آن ها را از آلام بیماری رها کرده. بازیگری که بیشتر به بازی هایش در سریال های طنز شناخته شده است. خواه ناخواه دیدن چهره اش برای بیماران خوشایند است و ذهن آن ها را دقایقی حتی دست کم چند ثانیه ای معطوف به سکانس های شیرین و طنزی می کند که از بازی او به یاد دارند. با صیادی تماس گرفتیم و درباره این دید و بازدید تلفنی و مجازی پرسیدیم. چند چهره دیگر مانند «خداداد عزیزی»، «مهران احمدی»، «مژده لواسانی»، «مریم کاویانی» و ... هم به همین شیوه به احوالپرسی بیماران کرونایی رفته اند.
حالشان بهتر می شد
صیادی تجربه حضور در جبهه را دارد و حالا در این روزها که بیمارستان ها، و کادر درمان و سلامت خط مقدم مقابله با کرونا هستند از طریق امواج اینترنتی راهی این جبهه شده است. اعضای یک پویش با او چند چهره دیگر تماس گرفته، #عیادت_مجازی را پیشنهاد داده اند و او هم نه! نیاورده و استقبال کرده است. صیادی که چهره اش با مجموعه طنز «ساعت خوش» در دهه هفتاد در ذهن مردم جا افتاده، درباره عیادت مجازی می گوید: «تجربه بسیار جالبی بود. فیلم آن تماس تصویری را در صفحه شخصی ام در اینستاگرام گذاشته ام. آن روز با 2، 3 بیمار صحبت کردم هم با پرستاری که این تماس را برقرار کرده بود. ماسک به صورت داشتند و اوایل تماس بی رمق و حوصله به نظر می رسیدند اما هرچه می گذشت شکرخدا این طور به نظر می رسید حالشان بهتر می شود. جمله جالبی که آن روز مدام بین ما رد و بدل شد این بود که ممکن است انسان دچار بیماری و مشکلات مختلف شود اما مهم این است که امیدش را از دست ندهد. روحیه واقعا اثرگذار است.»
صیادی از نقطه عطف تماس می گوید از پرستاری که با او همکلام شده است: «سعی کردم صحبت هایم قدردانی از زحمات این عزیزان باشد و تشکر کرده باشم. پرستار از شرایط سخت، حال بد بیماران و فشار کاری این روزها حرف می زد. می گفت 2 ماه است حقوق خود را دریافت نکرده با این حال اما خدمت را رها نکرده بود و به فکر بیماران بود. این روحیه او ارزشمند بود واقعاً.»
حال من هم خوب شد
به شوخی از بازیگر طنز می پرسم آن روز حال خودتان هم بهتر نشد؟ و می گوید: «این حس متقابل بود. همان طور که آن ها سر حوصله می آمدند و حالشان بهتر می شد خود من هم روحیه می گرفتم.» مردم وقتی بازیگری را می بینند به خصوص بازیگران حوزه طنز را می خواهند یکی از تکیه کلام ها یا بخش کوتاهی از یک نقش را برایشان زنده اجرا و هدیه دهد باید دید بیماران کرونایی دل و دماغ این کارها و این خواسته را داشته اند؟ آقای بازیگر می گوید: «چیزی نگفتند اما من خودم حس کردم شاید دلشان بخواهد برای همین سعی کردم در طول مکالمه خنده روی لبشان بیاورم و عیادت مان چاشنی طنز هم داشته باشد.» بعضی ها می گویند عیادت فقط حضوری و عیادت مجازی را قبول ندارند. منتظر می مانند تا بیمار کرونایی شان را از نزدیک ببینند اما صیادی می گوید: «عیادت برای بهبود حال بیمار انجام می شود به نظر من این اتفاق در همین عیادت تلفنی ما افتاد. ضمن اینکه با توجه به شرایط بیماران کرونایی و احتمال بالای سرایت بیماری، این شیوه بسیار خوب است. همین که بیمار چند دقیقه از فکر بیمار دور می شود و به جز درد ذهنش معطوف به چیز دیگری، غافلگیر و خوشحال می شود، از نظر من عیادت مطلوب و خوشایندی است.»
سعی کردم شاد باشند
عیادت این بازیگر مردمی که قرار بود 15 دقیقه ای انجام شود، به خواست بیماران و تمایل او 45 دقیقه ادامه داشت. حتی صیادی با ساز گیتار برای بیماران شعر نویی خواند و حال و هوایشان را تغییر داد. او بین گپ و گفت هایش با بیماران متوجه شده هر سه بیمار افرادی بوده اند که کمتر از ماسک استفاده کرده اند. افرادی که حالا قدر عافیت از دست رفته را خوب دانسته اند و به اهمیت استفاده از ماسک پی برده اند. آقای بازیگر خودش چقدر اهل مراعات های بهداشت و سلامت است و می گوید: «اهل نصیحت نیستم. مردم حواسشان هست که چهره ها چه کار می کنند. من اگر ماسک، ضدعفونی کننده و دستکش استفاده کنم ناخودآگاه آن کسی که لطف دارد و هوادار ماست هم تشویق می شود. من هم برای سلامتی خودم، هم احترام به کادر درمان هم مسئولیت اجتماعی که برعهده دارم حتما این کارها را از همان لحظه خروج از خانه تا برگشت انجام می دهم. اگر هم جایی حس کنم کلامم می تواند اثر داشته باشد حتما با استفاده از طنز و غیرمستقیم سعی می کنم به فردی که رعایت نمی کند تذکر بدهم.»
مسئولیت های اجتماعی چهره ها
یکی از عوامل برپایی این پویش که از جوانان فعال فرهنگی است و دوست ندارد نامی از او منتشر شود، می گوید: «می دانیم که چهره ها مشغله خاص خود را دارند. از طرفی کادر درمان هم محدودیت های زمانی خود را دارد و بیماران هم معمولاً بی حوصله و بدحال هستند. برای همین سقف زمانی گفتگو و عیادت مجازی را یک ربع در نظر گرفتیم. فکرش را هم نمی کردیم یک تماس ساده تصویری تا این حد انرژی مثبت منتقل کند و کادر درمان خبر بدهند که حال بیماران بخشی که عیادت مجازی برایشان اجرا شده خیلی بهتر شده است. از طرفی پرستاران و پزشکان آن بخش هم روحیه گرفته باشند. طوری که خودشان به تماس های بعدی اقدام و اصرار کنند. در هر جامعه افراد معروف و چهره های شناخته شده مسئولیت های اجتماعی در قبال هواداران خود دارند و ادا می کنند که به نظر من در این روزهای کرونایی بازیگران متواضع، حرفه ای و بدون ادعایی مثل آقای صیادی یکی از بهترین و موثرترین نمونه های آن را انجام دادند.» در پویش عیادت مجازی پرستاران و کادر درمان با تلفن همراه خود امکان این تماس تصویری و مصاحبت مجازی را برای بیماران فراهم می کردند. این جوان می گوید: «نتایج خوبی به ما اعلام شد و خوشبختانه قرار است این پویش که به مناسبت عید غدیر برگزار می شد بعد از این ایام هم ادامه پیدا کند. روابط عمومی بیمارستان هایی مانند بیمارستان سینا، ضیاییان، امام خمینی(ره) ارومیه و... پایلوت اجرای این طرح بودند از این روند استقبال کردند و گفتند خوشبختانه حال عمومی بیماران بعد از این تماس ها بهتر شده است. با توجه به اینکه در مقابله با کرونا مهار استرس و تقویت روحیه تاثیر مستقیمی بر تقویت سیستم ایمنی بدن و بهبود بیمار در سیر درمان و دوره نقاهت دارد، برای تماس های بعدی اعلام آمادگی از چند بیمارستان داشتیم. بیمارستان های جدید هم برای اجرای این طرح رغبت نشان دادند.»