به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، عبدالباری عطوان تحلیلگر و سردبیر روزنامه اینترنتی رای الیوم نوشت : بدون آن که بخواهیم به تفصیل وارد حوادث و تحلیل های ارائه شده در مورد مسائل لبنان شویم باید بگوییم که شرایط غلیان فعلی که با استعفای کردن یا اجباربه استعفای دولت حسان دیاب به نقطه خود رسید به طور حتم منجر به سقوط شخصیت های فاسد فعلی حاکم بر لبنان شده یا حداقل بسیاری از آنها را به زیر خواهد کشید و به دنبال آن توافق طایف که این گروه فاسد را از سال 1989 به قدرت رساند،هم متلاشی کرده تمامی زیر مجموعه های شکل گرفته از آن را هم به سوی زوال خواهد برد.
مردم لبنان خواهان اصلاحات دموکراتیک واقعی برای نظام خود هستند بدون آن که آسیبی ساختار دولت وارد شود اما متاسفانه ملت تصمیم گیرنده اصلی نیست از این رو است که شاهد آن هستیم که قدرت های خارجی به ویژه آمریکا ، رژیم صهیونیستی و برخی از طرف های همسو با آنها به دنبال کپی برداری از سناریوی سوریه هستند که 10 سال پیش به اجرا در آمد اما طرح این دار و دسته در سوریه ناکام ماند که البته در لبنان نیز شکست خواهد خورد.
اگر هدف این سناریو در سوریه سرنگونی ساختار حاکم در دمشق بود ، اجرای این سناریوی پیش رو در لبنان به دنبال از بین بردن ساختار حزب الله و خلع سلاح آن در قالب ادبیات آمریکایی برای اطمینان بخشی به رژیم اشغالگر است تا رعب و وحشت را از دل مهاجران شهرک نشینش بزداید و نقطه پایان این رژیم را حداکثر ممکن به درازا بکشد ، زیرا مقاومت در لبنان به تهدیدی حیاتی برای این رژیم تبدیل شده است ، تهدیدی که نمی توان با آن همزیستی کرد.
همانطور که در سوریه این سناریو با تظاهرات خشمگینانه در درعا آغاز شد ، در لبنان نیز شاهد آغاز مشابهی هستیم ، آنچه در تظاهرات و اعتراضات خشمگینانه در بیروت (و در آینده ای نزدیک در طرابلس) شاهد آن بودیم خود یکی از شاخص های اصلی گام نهادن در این راستا است.
در بخش دیگری از این تحلیل آمده است : ما خوب می دانیم کشورهایی که ابتدال چه به شکل نظامی و چه سیاسی و مالی در بحران سوریه ورود پیدا کردند امروز با بحران های اقتصادی (کاهش بهای نفت) و بهداشتی (شیوع ویروس کرونا) و گرفتار در جنگ های منطقه ای همچون عربستان سعودی و امارات (در یمن) و ترکیه و قطر (در لیبی) هستند اما با این حال وقتی دستور از واشنگتن برای بالا بردن سطح فتنه خونین در لبنان می رسد پول های لازم برای این نوع جنگ ها تامین و در اولویت قرار گرفته و پوشش طایفه ای لازم برای آن هم فراهم می شود.
عطوان در ادامه درباره آینده خونین لبنان نوشت : امروز دولت دیاب سرنگون شد ، فردا نیز رئیس جمهور میشل عون سرنگون می شود و بعد هم به سراغ سرنگونی رئیس پارلمان خواهند رفت تا کشور وارد خلأ قانونی و دولتی شود که به هرج و مرج انجامیده و راه را برای دخالت های خارجی و جنگ نیابتی هموار می کند ، این جایگزین از چند ماه پیش آماده شده بود و به همین دلیل است که نگرانی ها از احتمال ورود لبنان به یک سرنوشت خونین افزایش پیدا می کند.
در بخش دیگری از این تحلیل تاکید شده است : با این حال در لبنان شخصیت های ملی با کارآمدی بالا و حکمایی قدرتمند از همه طوایف وجود دارند که می توانند به سرعت وارد عمل شده و مانع ورود کشور به این پرتگاه خطرناک که آمریکا ، اسرائیل ، فرانسه و برخی از عرب ها به دنبال کشاندنش به سوی آن هستند ، شوند.
چرا نباید دولت نجات ملی و انتقالی مثلا به ریاست سلیم الحص یا هر شخصیتی که او بر می گزیند، تشکیل شود؟ دولتی که در آن شخصیت هایی پاکدست از طوایف مختلف حضور داشته باشند.
یا آن که چرا نباید ژنرال امیل لحود ریاست کمیته حقیقت یاب ملی را برعهده گیرد که در برگیرنده ژنرال های از ارتش بوده و کار تحقیق برای مشخص کردن دلایل این انفجار فاجعه بار در بندر را به انجام برساند؟
آیا این کمیته نمی تواند جایگزینی برای کمیته حقیقت یاب بین المللی که شک و تردیدها و علامت سئوال های متعددی در مورد آنها وجود دارد باشد؟
عطوان در پایان توطئه کنندگان علیه لبنان را به فکر بیشتر قبل از اقدام توصیه کرد و نوشت : توصیه من به تمام توطئه کنندگان و افرادی که احتمالا برای اجرای طرح های آمریکایی ، اسرائیلی و فرانسوی داوطلب می شوند آن است که کمی خویشتنداری از خود نشان دهند و تلاش کنند تا از تجارب اجرای سناریوها در سوریه ، عراق و لیبی درس بگیرند و پیش از آن که خود ، احزاب ، طوایف و کل لبنان را وارد آتش جدیدی که در اتاق های سیاه آمریکا و اسرائیل تدارک دیده شده است آن سناریوها را بررسی کنند زیرا حزب الله که امروز در سیبل اهداف قرار گرفته آن حزب الله سال 2005 نیست.
مردم لبنان خواهان اصلاحات دموکراتیک واقعی برای نظام خود هستند بدون آن که آسیبی ساختار دولت وارد شود اما متاسفانه ملت تصمیم گیرنده اصلی نیست از این رو است که شاهد آن هستیم که قدرت های خارجی به ویژه آمریکا ، رژیم صهیونیستی و برخی از طرف های همسو با آنها به دنبال کپی برداری از سناریوی سوریه هستند که 10 سال پیش به اجرا در آمد اما طرح این دار و دسته در سوریه ناکام ماند که البته در لبنان نیز شکست خواهد خورد.
اگر هدف این سناریو در سوریه سرنگونی ساختار حاکم در دمشق بود ، اجرای این سناریوی پیش رو در لبنان به دنبال از بین بردن ساختار حزب الله و خلع سلاح آن در قالب ادبیات آمریکایی برای اطمینان بخشی به رژیم اشغالگر است تا رعب و وحشت را از دل مهاجران شهرک نشینش بزداید و نقطه پایان این رژیم را حداکثر ممکن به درازا بکشد ، زیرا مقاومت در لبنان به تهدیدی حیاتی برای این رژیم تبدیل شده است ، تهدیدی که نمی توان با آن همزیستی کرد.
همانطور که در سوریه این سناریو با تظاهرات خشمگینانه در درعا آغاز شد ، در لبنان نیز شاهد آغاز مشابهی هستیم ، آنچه در تظاهرات و اعتراضات خشمگینانه در بیروت (و در آینده ای نزدیک در طرابلس) شاهد آن بودیم خود یکی از شاخص های اصلی گام نهادن در این راستا است.
در بخش دیگری از این تحلیل آمده است : ما خوب می دانیم کشورهایی که ابتدال چه به شکل نظامی و چه سیاسی و مالی در بحران سوریه ورود پیدا کردند امروز با بحران های اقتصادی (کاهش بهای نفت) و بهداشتی (شیوع ویروس کرونا) و گرفتار در جنگ های منطقه ای همچون عربستان سعودی و امارات (در یمن) و ترکیه و قطر (در لیبی) هستند اما با این حال وقتی دستور از واشنگتن برای بالا بردن سطح فتنه خونین در لبنان می رسد پول های لازم برای این نوع جنگ ها تامین و در اولویت قرار گرفته و پوشش طایفه ای لازم برای آن هم فراهم می شود.
عطوان در ادامه درباره آینده خونین لبنان نوشت : امروز دولت دیاب سرنگون شد ، فردا نیز رئیس جمهور میشل عون سرنگون می شود و بعد هم به سراغ سرنگونی رئیس پارلمان خواهند رفت تا کشور وارد خلأ قانونی و دولتی شود که به هرج و مرج انجامیده و راه را برای دخالت های خارجی و جنگ نیابتی هموار می کند ، این جایگزین از چند ماه پیش آماده شده بود و به همین دلیل است که نگرانی ها از احتمال ورود لبنان به یک سرنوشت خونین افزایش پیدا می کند.
در بخش دیگری از این تحلیل تاکید شده است : با این حال در لبنان شخصیت های ملی با کارآمدی بالا و حکمایی قدرتمند از همه طوایف وجود دارند که می توانند به سرعت وارد عمل شده و مانع ورود کشور به این پرتگاه خطرناک که آمریکا ، اسرائیل ، فرانسه و برخی از عرب ها به دنبال کشاندنش به سوی آن هستند ، شوند.
چرا نباید دولت نجات ملی و انتقالی مثلا به ریاست سلیم الحص یا هر شخصیتی که او بر می گزیند، تشکیل شود؟ دولتی که در آن شخصیت هایی پاکدست از طوایف مختلف حضور داشته باشند.
یا آن که چرا نباید ژنرال امیل لحود ریاست کمیته حقیقت یاب ملی را برعهده گیرد که در برگیرنده ژنرال های از ارتش بوده و کار تحقیق برای مشخص کردن دلایل این انفجار فاجعه بار در بندر را به انجام برساند؟
آیا این کمیته نمی تواند جایگزینی برای کمیته حقیقت یاب بین المللی که شک و تردیدها و علامت سئوال های متعددی در مورد آنها وجود دارد باشد؟
عطوان در پایان توطئه کنندگان علیه لبنان را به فکر بیشتر قبل از اقدام توصیه کرد و نوشت : توصیه من به تمام توطئه کنندگان و افرادی که احتمالا برای اجرای طرح های آمریکایی ، اسرائیلی و فرانسوی داوطلب می شوند آن است که کمی خویشتنداری از خود نشان دهند و تلاش کنند تا از تجارب اجرای سناریوها در سوریه ، عراق و لیبی درس بگیرند و پیش از آن که خود ، احزاب ، طوایف و کل لبنان را وارد آتش جدیدی که در اتاق های سیاه آمریکا و اسرائیل تدارک دیده شده است آن سناریوها را بررسی کنند زیرا حزب الله که امروز در سیبل اهداف قرار گرفته آن حزب الله سال 2005 نیست.
ارسال نظرات