طبق اعلام محققان؛
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو یک مطالعه جدید که توسط محققان مرکز جامع سرطان دانشگاه ایالتی اوهایو انجام شده نشان می‌دهد که نانوذرات RNA دارای خواص لاستیکی و الاستیکی می‌توانند به طور موثری تومور سرطانی را هدف قرار داده و در مطالعات حیوانی سمیت کمتری از خود نشان دهند.
نانوذرات RNA دارای پتانسیل بالایی برای استفاده در تحویل هدفمند دارو‌های ضد سرطان هستند. درک ساختار و رفتار آن‌ها برای استفاده احتمالی در آینده بسیار مهم است.
این تحقیق که در نشریه ACS Nano به چاپ رسیده است، نشان می‌دهد نانوذرات RNA دارای خواص الاستیک و لاستیکی، قادرند تا کشیده شده و به شکل طبیعی خود باز گردند. محققان می‌گویند که این ویژگی‌ها می‌توانند به ذرات کمک کنند تا تومور را هدف قرار دهد و این کار از طریق نفوذ به دیوار رگ‌های تومور انجام می‌شود، دیواره‌ای که به خوبی تشکیل نشده و نانوذرات امکان رخنه در آن را دارند.
محققان علاوه بر این ثابت کردند که همین ویژگی لاستیکی موجب می‌شود که نانوذرات RNA از طریق فیلتر‌های کلیه دفع شده و نیم ساعت پس از تزریق، از راه ادرار از بدن خارج شوند. این به نوبه خود موجب کاهش احتباس عامل ضد سرطان در اندام‌های حیاتی شده و سمیت دارو را کاهش می‌دهد.
پیزوان گائو، استاد کالج داروسازی و نویسنده اصلی مقاله این پروژه می‌گوید: «ما نشان دادیم که نانوذرات RNA انعطاف‌پذیری دارند که امکان مونتاژ مولکولی آن‌ها را فراهم می‌کند و به ساختار‌هایی دارای زاویه و قابل ارتجاع ختم می‌شود.»
این نتایج نشان می‌دهد که نانوذرات RNA دارای ویژگی انعطاف‌پذیری بوده و از پتانسیل بالایی برای استفاده در پزشکی و صنعتی برخوردار هستند.
این گروه تحقیقاتی با استفاده از مدل‌های حیوانی نشان دادند که نانوذرات RNA انعطاف‌پذیر چگونه در بدن موجودات زنده توزیع شده و سپس از آن خارج می‌شوند.
مطالعات مدل‌های حیوانی نشان داد که نانوذرات RNA در مقایسه با نانوذرات طلا و آهن با اندازه مشابه، هدف‌گیری بهتری روی سلول‌های سرطانی داشته و تجمع کمتری در اندام‌های سالم دارند.
نانوذرات RNA دارای پتانسیل بالایی برای استفاده در تحویل هدفمند دارو‌های ضد سرطان هستند. درک ساختار و رفتار آن‌ها برای استفاده احتمالی در آینده بسیار مهم است.
این تحقیق که در نشریه ACS Nano به چاپ رسیده است، نشان می‌دهد نانوذرات RNA دارای خواص الاستیک و لاستیکی، قادرند تا کشیده شده و به شکل طبیعی خود باز گردند. محققان می‌گویند که این ویژگی‌ها می‌توانند به ذرات کمک کنند تا تومور را هدف قرار دهد و این کار از طریق نفوذ به دیوار رگ‌های تومور انجام می‌شود، دیواره‌ای که به خوبی تشکیل نشده و نانوذرات امکان رخنه در آن را دارند.
محققان علاوه بر این ثابت کردند که همین ویژگی لاستیکی موجب می‌شود که نانوذرات RNA از طریق فیلتر‌های کلیه دفع شده و نیم ساعت پس از تزریق، از راه ادرار از بدن خارج شوند. این به نوبه خود موجب کاهش احتباس عامل ضد سرطان در اندام‌های حیاتی شده و سمیت دارو را کاهش می‌دهد.
پیزوان گائو، استاد کالج داروسازی و نویسنده اصلی مقاله این پروژه می‌گوید: «ما نشان دادیم که نانوذرات RNA انعطاف‌پذیری دارند که امکان مونتاژ مولکولی آن‌ها را فراهم می‌کند و به ساختار‌هایی دارای زاویه و قابل ارتجاع ختم می‌شود.»
این نتایج نشان می‌دهد که نانوذرات RNA دارای ویژگی انعطاف‌پذیری بوده و از پتانسیل بالایی برای استفاده در پزشکی و صنعتی برخوردار هستند.
این گروه تحقیقاتی با استفاده از مدل‌های حیوانی نشان دادند که نانوذرات RNA انعطاف‌پذیر چگونه در بدن موجودات زنده توزیع شده و سپس از آن خارج می‌شوند.
مطالعات مدل‌های حیوانی نشان داد که نانوذرات RNA در مقایسه با نانوذرات طلا و آهن با اندازه مشابه، هدف‌گیری بهتری روی سلول‌های سرطانی داشته و تجمع کمتری در اندام‌های سالم دارند.
ارسال نظرات