رفع یک چالش؛
به گزارش خبرنگار فناری خبرگزاری دانشجو، پیدا کردن مسیر در راهرو‌های پر پیچ‌وخم، پله برقی‌های زیاد و گیت‌های بی‌شمار فرودگاه هیچگاه آسان نیست. حال تصور کنید که نابینا هستید و مجبورید که این کار‌ها را انجام دهید.
این چالشی است که چیکو آسکاوا، دانشمند علوم کامپیوتر و محقق شرکت کامپیوتری ABM با آن روبرو است. آسکاوا ماهانه بین ژاپن و آمریکا در رفت‌وآمد است. اگر او در سفر خود همراهی نداشته باشد، تا انتهای هر دو مسیر نیازمند کمک خدمه پرواز است که مشکلاتی مانند معطلی و سلب استقلال او را به همراه دارد.
برای حل این مشکل، آسکاوا به دنبال اختراع چمدان هوشمندی شد که بطور موثر و ایمن به او کمک کند. این چمدان با وجود دوربین و سنسور‌های فراوان، شبیه به بسیاری از فناوری‌های موجود در اتومبیل‌های خودکار است. این اختراع جدید از هوش مصنوعی برای ترسیم محیط اطراف، محاسبه فاصله بین کاربران و اشیا ثابت و متحرک کمک می‌گیرد. یک برنامه نیز در تلفن هوشمند برای برنامه‌ریزی مقصد در چمدان استفاده می‌شود که با طراحی مسیر و جهت از طریق ارتعاشات چمدان را هدایت می‌کند.
این چمدان از سیستم تشخیص چهره برخوردار است و می‌تواند حضور شخص آشنا یا دوستان در نزدیکی شما را اطلاع بدهد. این اختراع هوشمند همچنین قادر است فروشگاه‌ها و دیگر مکان‌های مورد علاقه شما را نشانه‌گذاری کرده و شما را به سمت آن‌ها هدایت کند.
این مفهوم از سال ۲۰۱۷ میان شرکت ABM، شرکت‌های ژاپنی و دانشگاه کارنگی ملون در حال توسعه است. آسکاوا می‌گوید که امید‌هایی برای تجاری سازی این چمدان وجود دارد و قصد دارند تا چمدان را در فرودگاه‌ها؛ فروشگاه‌ها و دیگر فضا‌های عمومی آزمایش کنند. اگرچه نسخه فعلی بیش از عمل نگهداری لباس، نگهدارنده سنسور و دوربین است، اما در آینده قابل تغییر است.
آساکاوا که یک دونده مشتاق بود و از کودکی آرزو‌های المپیک را در سر می‌پروراند، در یک حادثه شنا در ۱۱ سالگی بینایی خود را به تدریج از دست داد و در ۱۴ سالگی کاملا نابینا شد. او در بزرگسالی زندگی خود را وقف فناوری قابل دسترس در حال توسعه کرده است. در بین سازه‌های او یک شبیه‌ساز معلولیت برای طراحان وجود دارد تا کار با وبسایت‌های خود را راحت‌تر کنند و «IBM Home Page Reader» اولین مرورگر صوتی اوست که به افراد نابینا و کم بینا امکان دسترسی به اینترنت را می‌دهد.
او می‌گوید که همواره طی سفرهایش به این موضوع فکر می‌کند که چه فناوری می‌تواند به او برای سفری سریع‌تر و راحت‌تر کمک کند و همین موضوع باعث اختراع چمدان هوش مصنوعی شده است.
او می‌گوید چمدان کاربرد‌های دیگری نیز دارد و می‌تواند برای کمک به افراد کم‌بینا در پیاده‌روی‌های شهری نیز مورد استفاده قرار گیرد. همچنین فن آوری تشخیص اشیا آن می‌تواند برای شناسایی رنگ‌ها هنگام خرید لباس مفید باشد.
شاید عمیق‌ترین مزیت چمدان این است که به کاربران اجازه می‌دهد انرژی ذهنی خود را صرف امور دیگری کنند. آسکاوا می‌گوید: «افراد کم بینا معمولاً از عصای سفید یا سگ راهنما استفاده می‌کنند. اما با استفاده از این وسایل حرکتی نیز همیشه باید به دنیای اطراف خود نیز توجه کنند.»
با استفاده از هوش مصنوعی یک هوشیاری فضایی ایجاد می‌شود و فرد نابینا می‌تواند امور دیگری نیز انجام دهد مثلا تلفن صحبت کند، به صدای پرندگان گوش دهد، خیالبافی کند یا از مکان‌های عمومی لذت ببرد. این فناوری در‌های زیادی را به روی نابینایان می‌گشاید، زیرا خودشان می‌توانند بدون کمک فرد دیگری به مکان‌های دلخواهشان بروند.
او پیش بینی می‌کند، با کوچک‌تر شدن، سبک شدن و قدرتمندتر شدن اجزا، این فناوری کاملا پیشرفته خواهد شد. آسکاوا معتقد است که نمی‌توان جامعه را برای افراد نابینا تغییر داد. اما یک چمدان هوشمند ابزاری عالی برای این است که نشان دهیم چگونه هوش مصنوعی و فناوری می‌توانند زندگی افرادی با ناتوانی در بینایی را تغییر دهد.
ارسال نظرات