امسال به مناسبت بیستمین سال ساخت ایستگاه فضایی بینالمللی، خدمه آن تصمیم گرفتند که جشنی به همین مناسبت در ایستگاه برگزار کنند.
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو؛ ایستگاه فضایی بینالمللی هنگام ورود اولین خدمه سه اتاق تنگ، مرطوب و کوچک بود. بیست سال بعد، با حدود ۲۴۱ بازدیدکننده، این مجموعه شبیه به یک برج شده است که سه دستشویی، شش محفظه خواب و ۱۲ اتاق دارد.
اولین خدمه، بیل شفرد آمریکایی و سرگئی کریکالف روسی و یوری گیذرنکو در تاریخ ۳۱ اکتبر سال ۲۰۰۰ از قزاقستان به سمت ایستگاه پرتاب شدند. دو روز بعد آنها برای نخستین بار درهای ایستگاه فضایی را باز کرده و وارد آن شدند.
شفرد که پیش از آن که بعنوان فرمانده در نیروی دریایی خدمت میکرد آن را به زندگی در کشتی در دریا تشبیه کرده است. این سه نفر بیشتر وقت خود را صرف بررسی تجهیزات لازم برای انجام کارها کردند. در مقایسه با شرایط کنونی، سیستمهای بزرگ در آن زمان وجود داشت که باعث گرم شدن محفظههای ایستگاه فضایی شده بود.
نصب و تعمیر دستگاهها ساعتها در ایستگاه فضایی جدید و تنها چند دقیقه روی زمین طول میکشید. فضانوردان هر روز با چالشهای خاص خود درگیر بودند. بااین وجود، ایستگاه فضایی از همان زمان به آرامی تغییر کرد و پیچیده شد؛ اکنون این ایستگاه تقریبا به یک زمین فوتبال با ۱۳ کیلومتر سیمکشی الکتریکی، یک هکتار پنل خورشیدی و سه آزمایشگاه با تکنولوژی پیشرفته تبدیل شده است. این تجهیزات که با ۵۰۰ تن وزن در فضا خودنمایی میکنند، تمام این ۲۰ سال بدون هیچ مشکل بزرگی در کنار یکدیگر قرار داشته است.
این سه نفر که اکنون در دوران میانسالی به سر میبرند بیان کردند که اولین اقدامشان بعد از ورود به ایستگاه فضایی روشن کردن چراغهای آن بود که در تاریکی فضا بسیار شگفتآور به نظر میرسید. با اینکه این سه نفر طی ۵ ماه اقامت در ایستگاه تماس زیادی با زمین نداشتند و تنها راه ارتباطی، فرکانسهای رادیویی بود، ایستگاه را به خوبی حفظ کردند.
در آن زمان سرگرمی مورد علاقه خدمه خیره شدن به زمین بود. تنها ۹۰ دقیقه طول میکشید تا ایستگاه دور زمین بچرخد و فضانوردان میتوانستند در هر روز ۱۶ مرتبه طلوع و غروب خورشید را مشاهده کنند. امروزه فضانوردان ارتباط نزدیک و مداومی با مراقبت پرواز دارند و حتی برای استفادههای شخصی از تلفن اینترنتی استفاده میکنند.
با پرتاب اولین قطعه در سال ۱۹۹۸، ایستگاه فضایی بینالمللی اکنون ۲۲ سال است که وارد مدار شده است. ایستگاه فضایی «میر»، به مدت ۱۵ سال عملیات مختلفی انجام داده و در سال ۲۰۰۱ به زمین بازگشته است. ایستگاه قبلی روسیه و «اسکایلب» آمریکا محدوده زمان کمتری نسبت به «میر» در فضا بودند.
این روزها فضانوردان بیشتر وقتهای شش ماهه خود را صرف نگه داشتن ایستگاه فضایی و انجام آزمایشهای علمی میکنند. با این حال، ساکنان فعلی ایستگاه قصد دارند تا تولد ایستگاه را با لذت بردن از منظره زمین و یادآوری اولین خدمه آن جشن بگیرند.
با وجود اینکه بیشتر خدمه ایستگاه خانم هستند، هدایت آن بر عهده فضانوردان مرد است. فرماندههان معمولا آمریکایی یا روس هستند، اما فضانوردانی از کشورهای بلژیک، آلمان، ایتالیا، کانادا و ژاپن نیز به این ایستگاه سر زدهاند. در حالیکه بازدیدکنندگان آفریقایی-آمریکایی قبلا به ایستگاه سفر کردهاند، اولین ساکن سیاهپوست ایستگاه فضایی بینالمللی اواسط نوامبر با دومین پرواز فضایی اسپیس ایکس به ایستگاه خواهد رفت.