وضعیت آماری ورزش بانوان غم آلود است / چه کسی مسئول است؟

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، هانیه مختاری- شاید در آینده جایی باشد که یکی از مهمترین دغدغه‌های فکری کسانی که کاری از دستشان برمی آید، سلامت و توسعه ورزش بانوان باشد. در آنجا تمام فضا‌های ورزشی برای بانوان مهیا بوده و حتی خانم‌ها هیچ وقت دغدغه‌ی اینکه کجا و چطوری میتوانند ورزش کنند را نداشته باشند.

 

 

 

 

از هر ۱۰ زن تنها دو نفر ورزش می‌کنند

شاید از هر ده زن، دو زن ورزشکار که هفته‌ای چند ساعت را منظم به ورزش بپردازند هم پیدا نکنیم! ورزش نکردن بانوان دلایل مختلفی را به همراه دارد! وقتی صحبت از ورزش در فضای باز میشود مشاهده میکنیم که هیچ نوع امکاناتی برای این نوع فعالیت‌ها در جامعه وجود ندارد. هستند بانوانی که در ورزش‌های صبگاهی در پارک‌ها شرکت میکنند، اما با محدودیت‌های حرکتی و حجابی مواجه هستند. باید فضایی مناسب برای ورزش بانوان در فضا‌های باز در نظر گرفته شود تا این محدودیت‌ها رفع شود. عدم وجود سرویس‌های بهداشتی و یا بسته بودن آن‌ها در زمان ورزش صبحگاهی، از جمله معضلاتی است که در ورزش‌های همگانی صبحگاهی وجود دارد.

 

در واقع کم هزینه‌ترین نوع شرکت در ورزش‌های دست جمعی، ورزش‌های صبحگاهیست، زیرا خیلی از بانوان هستند که نمیتوانند از امکانات باشگاه‌های خصوصی استفاده کنند. یکی از علت‌های آن این است که هزینه‌های اکثر باشگاه‌های خصوصی کمر شکن است و در خیلی از موارد بانوان توانایی پرداخت این هزینه‌های زیاد را ندارند؛ و یا اینکه بعضا زمان کاری باشگاه‌ها محدود است و واضح است این علت هم نیز عامل محرومیت بانوان شاغل از این امکانات است.

 

جامعه ما امروز با آسیب‌های متعددی مانند مشکلات روحی، افسردگی، کم تحرکی در میان دختران و زنان روبه رو است که بهترین فرصت برای حل این گونه مسایل ورزش کردن است و ارگان‌هایی همچون اداره ورزش و جوانان و شهرداری می‌توانند نقش پر رنگی در به حرکت درآوردن چرخ ورزش بانوان داشته باشد.

 

علاوه بر نبود سالن‌های ورزشی مختص بانوان، نبودامکانات ورزشی مناسب، نامناسب بودن فضای ورزشی باشگاه‌ها از د لایل دیگر بی میلی بانوان به ورزش است. متاسفانه باشگاه‌ها تن‌ها به فکر درآمدزایی هستند و این‌موضوع موجب شده تا بانوان کمتر به این اماکن مراجعه کنند.

 

 

نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که یکی از مهم‌ترین موانع ورزش بانوان عدم آگاهی ایشان از فواید ورزش است و اینکه نه تنها ورزش با توجه به فیزیولوژی بدن آنان برای زنان ضرر ندارد بلکه فواید فراوانی را نیز به دنبال دارد. فعالیت جسمانی منظم در پیشگیری از ابتلا به بسیاری از اختلالات بدنی نظیر بیماری‌های قلبی و عروقی، فشارخون بالا، دیابت، پوکی استخوان، بهبود و کاهش افسردگی و افزایش تصور ذهنی خوب از بدن خود و سلامت روان موثر است. نتایج تحقیقات پزشکان متخصص نشان دهنده آن است که ورزش منظم هفته‌ای (۳ الی ۴ مرتبه در هفته) در پیشگیری و کاهش علایم سندرم پیش از قاعدگی به طور وسیعی موثر است. از آنجا که زنان نقش کلیدی در بنیان خانواده و اجتماع دارند سلامت ایشان، سلامت و شادابی روحی و جسمی را در اجتماع به دنبال خواهد داشت.

 

ورزش هوازی و ورزش قدرتی هر دو تاثیراتی بر سلامت زنان دارند. انجام ورزش قدرتی حجم عضلات و تراکم استخوان‌ها را در بانوان افزایش میدهد. بررسی‌های جدید نشان داده است که ورزش‌های قدرتی در کاهش BMI بدن هم تاثیرگذار است. افزایش عضلات بدن و کاهش چربی‌ها سبب میشود که بدن بهتر انسولین مصرف کند و سطح گلوکز خون هم متعادل شود. بررسی‌ها نشان داده است که انجام ورزش‌های قدرتی ۳۰ درصد از احتمال دیابت و ۱۷ درصد از احتمال بیماری‌های قلبی – عروقی کم میکند.

 

 

 

با این حال در صورتی که ورزش‌های هوازی هم به برنامه ورزش بانوان اضافه شوند، یعنی آن‌ها حداقل ۱۲۰ دقیقه در هفته ورزش هوازی در کنار ورزش قدرتی انجام دهند، میزان ابتلا به دیابت ۶۵ درصد کاهش پیدا میکند. به این ترتیب بهتر است که زنان تنها بر یک نوع ورزش تمرکز نکنند و ورزش هوازی را با ورزش قدرتی تلفیق کنند. تمامی ورزشکاران زن از اهمیت امادگی‌های ذهنی و اعتماد به نفس اگاهی دارند. تحقیقات نشان میدهد که انجام اقسام گوناگون ورزش علاوه بر فواید جسمی زیاد در مقابله با مشکلات عصبی و روانی هم اثر‌های مفیدی دارد. شرکت مداوم و مستمر در فعالیت‌های جسمانی و ورزشی بر اساس روند یادگیری و تکامل اجتماعی، در صفت‌های اکتسابی نقش دارد. برای این که سابقه‌ی فعالیت ورزشی و کسب مهارت‌های نه صرفا حرکتی، بلکه اساساً روانی و اجتماعی در انبوهی از محرک‌های مثبت و منفی، اقسام درگیری ها، تعاملات عاطفی و هیجانی، ناشی از رقابت و رقابت میتواند در تعادل و ثبات هیجانی، رشد اعتماد به نفس، تصور بدنی و اجتماعی و میزان اجتماعی بودن فرد، نقش سازنده و مثبتی داشته باشد. تمرین‌های منظم ورزشی باعث بهبود کار سیستم عصبی و هماهنگی لازم بین اعصاب و عضلات خواهد شد. مهم‌ترین اثرات مثبت بر دستگاه عصبی عبارتند از این که ورزش از فشار‌های روانی و ناراحتی‌های روحی کم میکند و راهی مطلوب برای مبارزه با بیماری افسردگی است، با بهبود کار سیستم عصبی – عضلانی باعث چابکی و افزایش کارایی بدن میشود، ورزش موثرترین راه برای درمان کم خوابی است، خوشحالی و طراوت و ارامش روحی، اعتماد به نفس، تقویت روحیه همکاری و دوستی، درک بهتر و سریعتر مطالب درسی، تسهیل در هضم و جذب غذا، تعدیل وزن، جلوگیری از پیشرفت پوکی استخوان در زنان است.

 

دویدن و یا هر ورزش دیگری که تنها و تنها با هدف لاغری صورت گیرد، پس از مدتی فرد را دلزده می‌کند و ادامه راه سخت می‌شود. در حالیکه می‌توان با انتخاب یکی از رشته‌های مورد علاقه و شرکت در آن رشته ورزشی به صورت حرفه ای، علاوه بر رسیدن به هدف و رسیدن به موارد با ارزش دیگر، از انجام فعالیت بدنی لذت برد. می‌توان از زندگی لذت برد. عضویت در تیم‌های باشگاهی و یا منطقه‌ای شما را به همه اهدافی که در این زمینه مدنظر دارید، می‌رساند. ضمن آنکه کمک می‌کند تا از فعالیتی که انجام می‌دهید، از احساس مفید بودنی که در زندگی تان می‌کنید، از حس برتری که نسبت به سایرینی که حاضر به رفتن این راه نیستند دارید و از اینکه به سبک گیاهان زندگی نمی‌کنید، احساس غرور کنید و با هدف، اعتماد به نفس و انرژی به راه خود ادامه دهید.
مغزی که انرژی‌های منفی را از خود دور کرده باشد، خون کافی دریافت کرده باشد، شادمانه بیاندیشد، سبکبالانه به پرواز درآید و از روند زندگیش احساس رضایت کند، قطعا بهتر کار خواهد کرد. منظم‌تر خواهد اندیشید و موفق‌تر قدم بر خواهد داشت.

 

 

سرانجام این که آن چه باید در رابطه با ورزش و بانوان مورد توجه قرار گیرد، این است که باید شرایط مناسبی را در جامعه فراهم کنیم تا زنان و دختران بتوانند در محیطی امن ورزش کنند و به عزت شرف و انسانیت آنان احترام گذاشته شود و دیگر این که مشارکت زنان در تمامی سطوح ورزشی گسترش داده شود و هم چنین ایده‌ی مشارکت زنان در ورزش به منزله‌ی محرکی برای ارتقای کیفی زندگی اجتماعی، ترویج داده شود. به دیگر بیان، از آن جایی که نهاد جامعه برآیند مجموع خانواده‌هایی است که در آن حضور دارند، در نتیجه سلامت جامعه در گرو سلامت خانواده است؛ پس برای ساختن جامعه ‎ای ایده ‎ال و سالم، خانواده ‎ها باید زندگی سالم را در برنامه‌ی روزمره‌ی خود در نظر داشته باشند. برنامه ‎های ورزشی با طراحی ‎های مناسب و توجه به سن و جنسیت افراد به آن‌ها کمک می ‎کند تا مهارت ‎های ورزشی لازم را برای حفظ و افزایش سلامت جسمانی خود یاد بگیرند. افرادی که مسئول برنامه ‎ریزی و سیاست ‎گذاری هستند، بر مشارکت زنان در ورزش و نوع فعالیت و رهبری آن‌ها در فعالیت ‎های ورزشی و فیزیکی أثرگذارند؛ خواه این تصمیم گیرنده در سطح کلان جامعه باشد، خواه در سطح خردتر (خانواده، مربی و هم سالان)، باید این مسئله را مدنظر داشته باشد که فعالیت فیزیکی و ورزشی، همواره با مقوله ‎هایی نظیر ساختار‌های فرهنگی و اجتماعی درهم ‎ تنیده است.