به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، تعطیلات دو هفته‌ای کرونایی عموم مردم را ملزم به خانه‌نشینی کرده است. دورانی مانند ایام عید نوروز که مردم در خانه باید می‌ماندند تا از کرونا و بیماری کویید-۱۹ جان سالم به در ببرند.
در آن ایام دولت و بخش خصوصی برای سرگرمی و تفریح مردم از برنامه‌های شبکه نمایش خانگی بهره برد و برای آن نیز لوازم و شرایط اصلی را فراهم کرد. مواردی مانند اینترنت رایگان برای تماشای کارتون‌ها و همینطور اکران هر روز یک فیلم جدید سینمایی در نمایش خانگی و در کل فعالیت متنوع و گوناگون این حوزه سرگرمی‌ساز برای مردم. خصوصاً آنکه بازار سریال‌های آن نیز داغ بود و با تمام آنکه محتوای آنان مورد نقد و بررسی جدی رسانه‌ها قرار داشت، اما لااقل نشان از عزم نمایش خانگی به همراهی و کمک دولت برای پر کردن اوقات فراغت مردم داشت.
اما گویا این دو هفته تعیلات تازه از راه رسیده، این بار چندان در دستور برنامه‌ریزی و حمایت قرار نگرفته است و شاهد دستان خالی نمایش خانگی برای مردم در این روز‌ها و شب‌هاییم. نه خبری از سریال‌های جذاب و گوناگون است و نه خبری از اکران آنلاین فیلم‌های جدید و خانوادگی؛ البته حوزه اکران در سینما‌ها ۹ ماه است که تقریباً به طور رسمی تعطیل شده است، اما حتی فیلم‌های قدیمی و مخاطب‌پسند نیز وجود ندارد.
تنها چیزی که دیده می‌شود فیلم‌ها و سریال‌های خارجی با زیرنویس فارسی و بعد هم با دوبله فارسی است که آن هم به سرعت توسط مخاطبین جدی سینمای جهان در ساعات اولیه بارگذاری در سایت‌های دانلود تماشا می‌شود و عملاً با این حساب نمایش خانگی که برگ برنده و پیشتاز دولت در زمینه فرهنگی و سرگرمی‌سازی برای مردم بودکم رمق شده است.
تلویزیون نیز دست کمی از نمایش خانگی ندارد و سریال‌هایی را نمایش می‌دهد که گویا از قدرت و جذابیت لازم برای مردم برخوردار نیستند و هنوز پایتخت در شبکه آی فیلم آنان را جذب می‌کند.
جالب اینکه در این میان هر روز نام یک پلتفرم جدید را در نمایش خانگی می‌شنویم که به اعضای این صنف اضافه شده است و همان تعداد فیلم‌های محدود ایرانی و خارجی را هم آن‌ها پخش می‌کنند. در این حالت بازار رقابت جدی میان نمایش خانگی کسادتر از قبل شده است و حالا میدان بار دیگر برای سایت‌های دانلود و فضای مجازی باز شده است.
البته برخی از پلتفرم‌ها برنامه‌های آموزشی جالبی را منتشر کرده‌اند که می‌تواند برای مخاطبین خاص خود جذاب باشد.
در این باره محمد صراف رئیس انجمن صنفی شرکت‌های نمایش ویدئوی آنلاین می‌گوید که علت اصلی نبود محتوای ایرانی برمی‌گردد به اینکه هنوز مشخص نیست که مجوز‌های لازم برای تولید محتوای ایرانی مانند سریال‌ها را کدام نهاد باید بدهد وزارت ارشاد یا صداوسیما؟ همین بلاتکلیفی این حوزه باعث شده است که با فقر محتوای ایرانی مواجه بشویم و در نهایت این محتوای خارجی مانند فیلم‌ها، سریال‌ها و انیمیشن است که دیده می‌شود.
پتلفرمی که برایش هزینه سنگین شده است نمی‌تواند بدون محتوا باشد و برای همین اولین محتوای آن می‌شود خارجی.
علت دیگری که باعث شده است تا نمایش خانگی دچار کمبود و فقر محتوا شود به هزینه‌های بالای ساخت برمی‌گردد. امروز برای ساخت یک سریال چند قسمتی چند میلیارد باید هزینه بشود که همین خود در کم‌کردن سرعت تولید مؤثر است.
وی در ادامه بیان کرد که روشن نبودن استراتژی‌های فرهنگی در زمینه‌های نظارتی نیز در به‌هم خوردن قواعد و قوانین فرهنگی بی‌تأثیر نیست. معلوم نیست که خطوط قرمز توسط کجا و چگونه تعیین می‌شود. در بخش سرگرمی‌سازی صداوسیما یک قوانینی وجود دارد و در ارشاد قوانین دیگری و همینطور در سطح جامعه به صورتی دیگر. این نکته نیز موانعی را از نظر قانونی برای کار ایجاد می‌کند.
صراف در پاسخ درباره دانلود فیلم‌های خارجی در سایت‌های غیررسمی و تأثیر آن بر مخاطبین پلتفرم‌های داخلی گفت: اصولاً مخاطبین فیلم‌بین جدی سینمای خارجی از سایت‌های دانلود استفاده می‌کنند، اما خانواده‌ها هنوز برای تماشای فیلم خارجی از پلتفرم‌ها استفاده می‌کنند که سانسور شده و با دوبله فارسی است. در حال حاضر انیمیشن‌های خارجی با بهترین دوبله در VODها بارگذاری می‌شود که با توجه به آمار بازدید ما بسیار خوب دیده می‌شود. البته من از اینکه مخاطب داخلی کودک و نوجوان ما به میزان زیادی در حال تماشای محتوای خارجی است خوشحال نیستم، زیرا با فرهنگ و ذائقه ما تفاوت دارد، اما در هر حال یکی از بخش‌های پرمخاطب ما است.
دولت و نهاد‌های حاکمیتی باید برای این بخش امنیت سرمایه‌گذاری ایجاد کنند تا سرمایه‌گذار بتواند برای ساخت انیمیشن و همینطور سریال وارد عمل شود.
وی در پایان خاطرنشان ساخت که نسبت تماشای محتوای ایرانی به خارجی نسبت ۶۰ به ۴۰ است و بنابراین مخاطب ما بیشتر برای تماشای فیلم و سریال ایرانی VODها را تماشا می‌کند. برای همین تا زمانی که تکلیف مجوز‌ها روشن نشده باشد و خبری از محتوای ایرانی نباشد، مخاطب به سمت محتوای خارجی می‌رود.
دولت در ماه‌های پایانی خود به سر می‌برد و از قضا این روز‌ها با کرونا و مشکلات ناشی از آن همزمان شده است. جدای از مصائب اقتصادی و معیشتی حاصل از عملکرد دولت، حوزه فرهنگ و هنر نیز در دوران بغرنج و بدی به سر می‌برد تا آنجا که نمایش خانگی نیز از بی‌برنامگی و سیاست‌های یک بام و دو هوایی رنج می‌برد.
یکی از علت‌های اصلی این مشکل برمی‌گردد به نبود اداره‌کل و حتی دفتر مشخصی برای نمایش خانگی در سازمان سینمایی. چیزی که روزگاری برای خود بخش مجزایی را تشکیل داده بود با لغو آن نتیجه‌ای جز بی‌حساب و کتاب شدن و بی‌سرپرست شدن نصیبش نشد و امروز نیز معلوم نیست پدر و مادر آن چه کسی است؟ صداوسیما یا وزارت ارشاد؟
در آن ایام دولت و بخش خصوصی برای سرگرمی و تفریح مردم از برنامه‌های شبکه نمایش خانگی بهره برد و برای آن نیز لوازم و شرایط اصلی را فراهم کرد. مواردی مانند اینترنت رایگان برای تماشای کارتون‌ها و همینطور اکران هر روز یک فیلم جدید سینمایی در نمایش خانگی و در کل فعالیت متنوع و گوناگون این حوزه سرگرمی‌ساز برای مردم. خصوصاً آنکه بازار سریال‌های آن نیز داغ بود و با تمام آنکه محتوای آنان مورد نقد و بررسی جدی رسانه‌ها قرار داشت، اما لااقل نشان از عزم نمایش خانگی به همراهی و کمک دولت برای پر کردن اوقات فراغت مردم داشت.
اما گویا این دو هفته تعیلات تازه از راه رسیده، این بار چندان در دستور برنامه‌ریزی و حمایت قرار نگرفته است و شاهد دستان خالی نمایش خانگی برای مردم در این روز‌ها و شب‌هاییم. نه خبری از سریال‌های جذاب و گوناگون است و نه خبری از اکران آنلاین فیلم‌های جدید و خانوادگی؛ البته حوزه اکران در سینما‌ها ۹ ماه است که تقریباً به طور رسمی تعطیل شده است، اما حتی فیلم‌های قدیمی و مخاطب‌پسند نیز وجود ندارد.
تنها چیزی که دیده می‌شود فیلم‌ها و سریال‌های خارجی با زیرنویس فارسی و بعد هم با دوبله فارسی است که آن هم به سرعت توسط مخاطبین جدی سینمای جهان در ساعات اولیه بارگذاری در سایت‌های دانلود تماشا می‌شود و عملاً با این حساب نمایش خانگی که برگ برنده و پیشتاز دولت در زمینه فرهنگی و سرگرمی‌سازی برای مردم بودکم رمق شده است.
تلویزیون نیز دست کمی از نمایش خانگی ندارد و سریال‌هایی را نمایش می‌دهد که گویا از قدرت و جذابیت لازم برای مردم برخوردار نیستند و هنوز پایتخت در شبکه آی فیلم آنان را جذب می‌کند.
جالب اینکه در این میان هر روز نام یک پلتفرم جدید را در نمایش خانگی می‌شنویم که به اعضای این صنف اضافه شده است و همان تعداد فیلم‌های محدود ایرانی و خارجی را هم آن‌ها پخش می‌کنند. در این حالت بازار رقابت جدی میان نمایش خانگی کسادتر از قبل شده است و حالا میدان بار دیگر برای سایت‌های دانلود و فضای مجازی باز شده است.
البته برخی از پلتفرم‌ها برنامه‌های آموزشی جالبی را منتشر کرده‌اند که می‌تواند برای مخاطبین خاص خود جذاب باشد.
در این باره محمد صراف رئیس انجمن صنفی شرکت‌های نمایش ویدئوی آنلاین می‌گوید که علت اصلی نبود محتوای ایرانی برمی‌گردد به اینکه هنوز مشخص نیست که مجوز‌های لازم برای تولید محتوای ایرانی مانند سریال‌ها را کدام نهاد باید بدهد وزارت ارشاد یا صداوسیما؟ همین بلاتکلیفی این حوزه باعث شده است که با فقر محتوای ایرانی مواجه بشویم و در نهایت این محتوای خارجی مانند فیلم‌ها، سریال‌ها و انیمیشن است که دیده می‌شود.
پتلفرمی که برایش هزینه سنگین شده است نمی‌تواند بدون محتوا باشد و برای همین اولین محتوای آن می‌شود خارجی.
علت دیگری که باعث شده است تا نمایش خانگی دچار کمبود و فقر محتوا شود به هزینه‌های بالای ساخت برمی‌گردد. امروز برای ساخت یک سریال چند قسمتی چند میلیارد باید هزینه بشود که همین خود در کم‌کردن سرعت تولید مؤثر است.
وی در ادامه بیان کرد که روشن نبودن استراتژی‌های فرهنگی در زمینه‌های نظارتی نیز در به‌هم خوردن قواعد و قوانین فرهنگی بی‌تأثیر نیست. معلوم نیست که خطوط قرمز توسط کجا و چگونه تعیین می‌شود. در بخش سرگرمی‌سازی صداوسیما یک قوانینی وجود دارد و در ارشاد قوانین دیگری و همینطور در سطح جامعه به صورتی دیگر. این نکته نیز موانعی را از نظر قانونی برای کار ایجاد می‌کند.
صراف در پاسخ درباره دانلود فیلم‌های خارجی در سایت‌های غیررسمی و تأثیر آن بر مخاطبین پلتفرم‌های داخلی گفت: اصولاً مخاطبین فیلم‌بین جدی سینمای خارجی از سایت‌های دانلود استفاده می‌کنند، اما خانواده‌ها هنوز برای تماشای فیلم خارجی از پلتفرم‌ها استفاده می‌کنند که سانسور شده و با دوبله فارسی است. در حال حاضر انیمیشن‌های خارجی با بهترین دوبله در VODها بارگذاری می‌شود که با توجه به آمار بازدید ما بسیار خوب دیده می‌شود. البته من از اینکه مخاطب داخلی کودک و نوجوان ما به میزان زیادی در حال تماشای محتوای خارجی است خوشحال نیستم، زیرا با فرهنگ و ذائقه ما تفاوت دارد، اما در هر حال یکی از بخش‌های پرمخاطب ما است.
دولت و نهاد‌های حاکمیتی باید برای این بخش امنیت سرمایه‌گذاری ایجاد کنند تا سرمایه‌گذار بتواند برای ساخت انیمیشن و همینطور سریال وارد عمل شود.
وی در پایان خاطرنشان ساخت که نسبت تماشای محتوای ایرانی به خارجی نسبت ۶۰ به ۴۰ است و بنابراین مخاطب ما بیشتر برای تماشای فیلم و سریال ایرانی VODها را تماشا می‌کند. برای همین تا زمانی که تکلیف مجوز‌ها روشن نشده باشد و خبری از محتوای ایرانی نباشد، مخاطب به سمت محتوای خارجی می‌رود.
دولت در ماه‌های پایانی خود به سر می‌برد و از قضا این روز‌ها با کرونا و مشکلات ناشی از آن همزمان شده است. جدای از مصائب اقتصادی و معیشتی حاصل از عملکرد دولت، حوزه فرهنگ و هنر نیز در دوران بغرنج و بدی به سر می‌برد تا آنجا که نمایش خانگی نیز از بی‌برنامگی و سیاست‌های یک بام و دو هوایی رنج می‌برد.
یکی از علت‌های اصلی این مشکل برمی‌گردد به نبود اداره‌کل و حتی دفتر مشخصی برای نمایش خانگی در سازمان سینمایی. چیزی که روزگاری برای خود بخش مجزایی را تشکیل داده بود با لغو آن نتیجه‌ای جز بی‌حساب و کتاب شدن و بی‌سرپرست شدن نصیبش نشد و امروز نیز معلوم نیست پدر و مادر آن چه کسی است؟ صداوسیما یا وزارت ارشاد؟
منبع: تسنیم
ارسال نظرات