عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی طی یادداشتی با عنوان پرسش شب یلدا به بررسی اعتماد به غرب و اقتصاد برجامی پرداخته است.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، حسن رحیم پورازغدی عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی طی یادداشتی با عنوان پرسش شب یلدا به بررسی اعتماد به غرب و اقتصاد برجامی پرداخته است.
پرسشهای دوستان ناظربه شورای انقلاب فرهنگی را پاسخ خواهیم گفت، اما امشب، یلدای ۹۹ و فرصت برای اندیشیدن، از هر شب دیگری در سال بیشتر است. پرسش ویژه شب یلدای کرونایی که نمیتوانیم کنار یکدیگر باشیم، پرسش عبرت از یک سرگذشت ملی است:
"اعتمادبه غرب و "اقتصادبرجامی" با ایران چه کرد؟
سالها بلکه دهههای پس ازانقلاب، علی الدوام از درون و بیرون کشور به افکار عمومی تلقین میشد که "کلید" اقتصاد ایران، مذاکره مستقیم با آمریکا و رفع کمبود لبخند با انگلیسیها و فرانسویهاست.
هنگام انعقاد عقد شرعی "برجام" پس از ۱۵ سال مذاکرات رسمی نیز به افکار عمومی تلقین شد که این یک معاهده محکم بین المللی با حضور کدخدایان و امضائ همه اعضای شورای امنیت و قدرتهای اصلی جهان است و منتقدان برجام، همگی کاسبان تحریم و جنگ طلب اند وبا این پیروزی، باید بدنبال آب وصابون برای شستن روی خود باشند. حیثیت ایالات متحده و دهها وعده اتحادیه اروپا، پشتوانه مقدس این قرارداد است و امکان تخلفی نیست.
فیلم کوتاهی از تضمینهای آقای ظریف پیش از انتخاب ترامپ را میتوانید در اینترنت ملاحظه فرمایید.
اینک پس از چند سال، همه چیز انکارمیشود و دولت برجامی، توضیحات جدید ومقصران تازهای برای نابسامانی اقتصادی مردم دست وپا کرده که مبتنی بر تئوری "پدرسوختگی شخصی ترامپ" و نوشتن "مرگ بر آمریکا" بر قنداق تفنگ بسیجی هاست. این بود آرمانهای ما؟! و پایان آنهمه تضمینها و تعهداتی که به مردم و خانوادهها داده میشد! مذاکرات باغرب، چرخهای اقتصاد کشور را چنان که گفتند به حرکت درآورد، اما نگفته بودند که روبه جلو یا عقب؟ حرکت، حرکت است.
و، اما اقتصاد برجامی با ملت چه کرد؟ آمار رسمی دولت میگوید نسبت مخارج دهک دهم به دهک اول به بیش از ۱۴ برابر رسیده است. در سال ۹۸، خانواده دهک دهم شهری بیش از ۱۳۲ میلیون تومان و دهک اولی ۱۰ونیم میلیون هزینه میکرد. ضریب جینی ما (مگر در اختیار ترامپ بوده؟) در شهرها طی همین سالها بیش از یک در صد افزایش یافت و در روستاها وضع، بدتر شد. نه تنها توزیع ثروت در سالهای پسابرجام، بدتر و ازعدالت، دورتر شدیم، تورم نیز افزایشی ۳۵۷ درصدی داشته و به ۴۱.۲ درصد در اسفند ۹۸ رسید و اینها قبل از کرونا و آثاراقتصادی آنست وربطی به آن ندارد. کمکهای نقدی و غیر نقدی به دهکهای پایین درآمدی نیز عملا در کوره تورم ذوب شد.
شاخصهای ضریب جینی و نسبت مخارج دهک دهم به اول همچنان درحال افزایش است.
سیاستهای برجامی، اکثر چرخههای اقتصاد را از کار انداخت و نگاه عاجزانه رعیت کدخدا به ناخدایان بدبخت جهان که اقتصاد خودشان در حال فروپاشی است و بالاترین تلفات کرونا در جهان را دارند، عملاً اینجانیز به گرانی و تورم و نابرابری و فقر افزود. وهمه اینهادرحالی بود که "جان کری" قول داده بود. البته ساحت قدسی آمریکا، اتحادیه اروپا، دمکراتها وجمهوریخواهان و همه حسابش از ترامپ جداست. اوتربیت خانوادگی نداشته و آبروی آمریکارا ریخته و بایدن، حتما جبران میکند و خواهیددید که تورم و ضریب جینی و چرخهای اقتصاد، همه دوباره درست میشود، شبیه عصر اوباما، که هم مودب وهم باهوش بود.
باهوش بود، چون همه تحریمهای پولی و بانکی یعنی سختترین تحریمهای پس از انقلاب دقیقاً در دورهای وضع شد که اورئیس و جو بایدن، معاون اول و دستیارش بود، ومودب بود، چون پس از کلاهبرداری برجام، لبخند میزد وتلفنی از رئیس جمهور ما احوال پرسی کردو پول تلفن هم با او بود.
امضای برجام چقدر در فضای اقتصاد ودیپلماسی کشور گشایش آورد؟ همین مقدار که بدانیم درتمام سالهای اجرای یکطرفه برجام ازسوی ایران هیچگاه تحریمی لغو نشد. بانکهای بزرگ جهانی تحت فشار اوباما و بایدن، مودبانه و هوشمندانه چرخهای اقتصاد ایران معتدل وغیرافراطی را (بسوی عقب؟) بحرکت درآوردند!. اما ظاهرا بازهم امید هست، فردا هست، از آن دمکرات تا این دمکرات، فرج هست.