با برگزاری مراسم اختتامیه سومین جشنواره لباس کودک و نوجوان برگزیدگان این دوره از جشنواره معرفی و مورد تقدیر قرار گرفتند.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو به نقل از روابط عمومی کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور، مراسم اختتامیه سومین دوره جشنواره ملی لباس کودک و نوجوان، عصر روز گذشته در گنبد مینای پارک آب و اتش که محل نمایش آثار برتر نیز هست، برگزارشد. در این مراسم، سیده مرضیه شفاپور، دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور با اشاره به اینکه یکی از برنامهریزیهای کارگروه توجه به حوزههای تخصصی مد و لباس است، گفت: یکی از مهمترین حوزههای تخصصی پوشاک، لباس کودک و نوجوان است. شفاپور به مسئله شیوع کرونا نیز اشاره کرد و گفت: امسال در این جشنواره یکی از محورهای مهم توجه به سلامت لباس بود که در بخش غیر رقابتی به این مسئله توجه شد و تعداد آثار رسیده به دبیرخانه در بخش دانشگاهی و طراحی نشان داد طراحان ما تحت شرایط سخت هم میتوانند طراحی کنند و کلاسهای آموزشی نیز موجب ارتقای آثار ارسالی شد. وی از حمید قبادی، دبیر اسبق کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور به دلیل ارائه ایده برگزاری این جشنواره و برگزاری دو دوره آن تشکر کرد. حمید قبادی، دبیر اسبق کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور نیز طی سخنانی با تأکید بر اینکه فعالان حوزه مد و لباس کودک به شدت به طراحی در این حوزه نیازمند هستند، گفت: ما نیاز به طراحی و نوآوری در حوزه لباس کودک داریم و فعالیت سه ساله این جشنواره نشان داد که این استعداد در طراحان ما وجود دارد. سال گذشته که این جشنواره برگزار نشد، شخصاً از عدم برگزاری آن متأسف شدم و امیدوارم اکنون که احیای مجددی در این حوزه داشتیم کار با همین روال به جلو برود. وی به تاریخچه و تاریخ دیرینه لباس کودک در فرهنگ و هنر ایران اشاره و اظهار کرد: دستمایههای هنری لباس کودک در تاریخ ما ستودنی است. آنچه در کلاسها و ورک شاپهای این دوره جشنواره مورد توجه بود حضور اساتید قوی و توجه به احیای تاریخ، نشان و نمادهایهای ایرانی در لباس کودک و تأکید بر آنها بود که جای تحسین دارد و امیدوارم برگزار کنندگان جشنواره همین مسیر را با همت بالا جلو ببرند و تولید کنندگان کشور نیز کارها را دیده و طرحهایی که قابلیت تولید انبوه دارند را تولید کنند. سید مجتبی حسینی معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دیگر میهمان و سخنران مراسم اختتامیه سومین جشنواره ملی لباس کودک و نوجوان بود. وی لباس و پوشش را از چهار جهت حائز اهمیت دانست و گفت: لباس و پوشش از چهار جهت میتواند مورد توجه قرار گیرد. اول از جهت شناسه و نشانه فرهنگی بودن. اگر تاریخمان را مرور کنیم خواهیم دید هیچ نکتهای از کشورمان در مسیر تاریخ نبوده که آراسته به منسوج، بافته و پارچهای برخواسته از خصوصی اقلیمی و قومی خود و آراسته به تزئینات نقوشی که او را به کمال نزدیکتر کند، نباشد. حسینی دومین مقوله اهمیت لباس را از منظر ابزار تربیتی بودن آن دانست و گفت: اگر در متون تربیتی و تاریخی خودمان بگردیم از اخلاق ناصری خواجه نصیر گرفته تا قابوس نامه، سیاست نامه و کیمای سعات تا سرچشمه زلال این آموزهها که احادیث نبوی است،خواهیم دید که چه نقشی در تربیت برای پوشش تمهید و پیش بینی شده است.