به گزارش فناوری خبرگزاری دانشجو، بیش از ۱۱۷ میلیون نفر در سراسر جهان به بیماری کرونا آلوده شدهاند که در این بین نزدیک به ۲٫۶ میلیون نفر جان خود را از دست دادهاند. نیاز به اقدامات پیشگیرانه شدید برای کنترل این همهگیری، کاهش انتقال ویروس و توقف اثرات مخرب آن است. تا زمان شیوع ویروس کرونا در سراسر جهان هیچ واکسنی علیه آنها وجود نداشت، اما همهگیری کرونا موجب شد تا واکسنهای ضدکرونا با سرعت بیسابقهای تولید و در سراسر جهان استفاده میشوند.
ویروس کرونا با استفاده از پروتئین اسپایک گلیکوزیله شده (S) به میزبان متصل میشود. این پروتئین پل مهمی بین ویروس و سلول میزبان است و نقش مهمی در شناسایی گیرنده سلول میزبان، اتصال به آن و در نهایت ورود به سلول میزبان دارد. زیرا واحد S ۱ پروتئین S از طریق دامنه اتصال به گیرنده (RBD) به سلول میزبان متصل میشود. بنابراین، RBD هدف اصلی برای توسعه واکسنهای جدید است.
واکسنهایی که در حال حاضر علیه کرونا تولید شدهاند، RBD را در ایمونوژن خود دارند. در یک مطالعه جدید پژوهشگران با استفاده از خودآرایی نانوذرات فریتین Helicobacter pylori-bullfrog بهعنوان یک سیستم تحویل آنتیژن، یک واکسن مبتنی بر پروتئین RBD علیه ویروس کرونا ساختند. نتایج این مطالعه به تازگی در مجله mBio منتشر شده است.
در این مطالعه، یک تیم تحقیقاتی مشترک از کرهجنوبی و آمریکا این واکسن جدید – نانوذرات متصل به گیرندههای اسپایک – را برای عفونت کرونا مورد استفاده قرار دادند. نتایج کار آنها در این مطالعه بسیار چشمگیر و جالب توجه بود.
محققان نانوذرات RBD را از سلولهای HEK ۲۹۳ T خالصسازی کرده و از طریق مسیرهای عضلانی (i.m.) و داخل بینی (i.n.) مورد استفاده قرار دادند. آنها میزان تولید آنتیبادیهای خنثیکننده را رصد کردند، سپس نمونههای واکسینه شده را با ویروس کرونا به چالش کشیدند و ایمنی محافظتی را در برابر ویروس کرونا مشاهده کردند.
نکته جالب توجهی که محققان مشاهده کردند این بود که نمونههای واکسینه شده که در معرض ویروس کرونا قرار داده شدند، بدون تب، کاهش وزن بدن و علائم بالینی ایمنی از خود نشان دادند. آنها همچنین پاکسازی سریع ویروس عفونی را از بینی و ریهها و RNA ویروسی در اندامهای تنفسی را مشاهده کردند.
جدیدترین پیشرفتهای زیست شناسی مولکولی و فناوری نانو اخیراً در مهندسی نانوذرات به کار گرفته است تا به عنوان پلتفورمی برای واکسنها استفاده شود. ثابت شده است که سیستم ایمنی بدن انسان فقط در برابر ایمونوژنهایی در ابعاد نانومتری واکنش موثر نشان میدهد. همچنین گزارش شده است که کارایی واکسنهای تولید شده با استفاده از نانوذرات در مقایسه با واکسنهای رایج بیشتر است.