اگر رئیسی در انتخابات ریاست‌جمهوری نامزد شود، قالیباف شرکت نمی‎‌کند/ نامه‌ای برای کمک به دولت نوشتیم ولی جواب ندادند

گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، مهدی چمران، نائب رئیس شورای ائتلاف نیروهای انقلاب است. او مسئولیت آماده کردن اصولگرایان برای ورود به ماراتن رقابت‌های ۱۴۰۰ را دارد. شاید یکی از بهترین افرادی که بتوان با وی درباره اوضاع سیاسی و مدیریتی کشور به گفتگو نشست، مهندس چمران است که در طول حضورش در سه دوره شورای شهر تهران به غیر از یکسال، در سال‌های دیگر ریاست این شورا را بر عهده داشته و در بسیاری از این سال‌ها ریاست شورای عالی استان‌ها را هم عهده دار بوده است. فردی که سیاسیون اصولگرا و حتی بسیاری از اصلاح طلبان درباره پاک منشی او شهادت می‌دهند. مهندس چمران در فرازهای مهمی از سیاست در عرصه انتخابات ریاست جمهوری نیز ایفای نقش کرده است. در یک روز زمستانی با وی درباره روند انتخابات و فضای سیاسی کشور گفتگو کردیم.

خلاصه گفتگو خبرگزاری دانشجو با مهدی چمران را بخوانید؛

قالیباف در شورای ائتلاف حضور داشته و از هیچ کس حمایت نمی‎کند

دوستان اصرار دارند چون لیست تهران شناخته شود، من شرکت کنم

اگر رئیسی کاندید شود، قالیباف شرکت نمی‎کند

ظریف در بین اصلاح‎طلبان رای آوری بیشتری خواهد داشت

پای وعده‎ها نایستادن، توهین به رای مردم است

دانشجو: با توجه به اینکه به سال 1400 و انتخابات ریاست جمهوری نزدیک می‎­شویم، کنش­‌هایی در جریان اصولگرا مخصوصا در شورای ائتلاف نیروهای انقلاب در حال وقوع است. مهم‎ترین تحولات چند ماه اخیر در شورا چه بوده و سازوکار اصلی اصولگرایان در انتخابات 1400 چیست؟

چمران: در ارتباط با انتخابات 1400 بعد از پایان انتخابات مجلس در سال گذشته، بلا فاصله کار شورای ائتلاف آغاز شد. با تجربیاتی که دوستان از انتخابات مجلس آموخته بودند، برنامه ریزی را مفصل و دقبق­‎تر کردند تا آن اشتباهاتی که در گذشته بود اتفاق نیفتد. چه از اشتباهات انتخابات ریاست جمهوری که در جمنا وجود داشت، و چه ایراداتی که اینبار بود و دیگران به صورت تذکر، توصیه و پیشنهاد به ما ارائه می­‎دادند. به هر حال یک کار فشرده­‎ای شروع شد و قرارمان این بود که نشست‎­هایی را با استان­‎ها و 215 نماینده­ مجلسی که از شورای ائتلاف به مجلس راه یافتند داشته باشیم؛ ولی کرونا این اجازه را به ما نداد که این کار را انجام دهیم. البته یک دعوت مختصری از روسا و دبیران شوراها شد تا در فضایی برای مدت کوتاهی حاضر شدند تا برای آغاز کار انتخابات ریاست جمهوری، یک هماهنگی به وجود بیاید.

کار از ابتدای سال آغاز شد تا بالاخره دوستان به یک راه حلی رسیدند و یک ساختاری را از تابستان امثال آمده و پیاده کردن آن در کشور شروع شد.

ساختار به این شکل بود که همان شورای ائتلافی که قبلا بودند با کمی حذف و اضافه هیئت‎­های استان­‎ها تکمیل شد. سپس کار را شروع کردند. دفعه گذشته ما فقط در استان‎‏­ها رفته بودیم ولی اینبار به شهرستان­‎ها و شهرها آمدیم و همین شوراهای ائتلاف استان‎­ها و هیئت موسسی که در استان­‎ها بود، خودشان در شهرستان­‎ها شورا را شکل دادند.

نحوه نام نویسی هم به این صورت بود که کلونی­‎های 15 نفری را شکل می‎­دادند. مثلا یک خانواده یا اقشار یک کلونی کوچک می­‎شوند و این 15 نفر در بین خودشان سه نفر را انتخاب می­‎کنند. اینها در همان نام نویسی انتخاب‌شان را انجام می‌دهند. این سه نفر باید یک نفر خانم، یک نفر جوان و یک نفر عادی باشد. این سه نفرها می‌­آیند و مجمع منتخب استان را شکل می­‌دهند.

دانشجو: این­ها برای شوراها است؟

چمران: خیر، هم برای ریاست جمهوری و هم برای انتخابات شوراها است. این مجمع‌­ای که شکل می­‌گیرد امکان دارد بیش از هزار نفر در یک شهر نام نویسی کنند؛ زمانی که جمعیت زیاد می­‌شود، باید شورای ائتلاف را دوباره انتخاب کنند. درست است که قبلا برای انتخابات قبلی بوده، ولی  دوباره باید انتخاب شوند. از طرف دیگر چون انتخابات در مجمع چند هزار نفری مشکل است، ما گفتیم این سه نفره‌­های منتخب می­‌آیند و یک مجمع کوچک‌­تری به نام مجمع منتخب شکل می‌­دهند که اینها باید بین 120 تا 230 نفر باشند و این افراد شورای ائتلاف را شکل می­‌دهند.

اگر برای شورای شهر باشد، سه الی پنج برابر اعضای شورای شهر را مجمع منتخب انتخاب می­‌کند. یعنی این 15 نفره­‌ها سه نفر را از بین خودشان انتخاب می­‌کنند و این سه نفره­‌ها جمع می­‌شوند و آن مجمع منتخب را شکل می­‌دهند. البته مجمع، عمومی هم هست ولی برای انتخاب و کار تخصصی این سه نفره­‌ها می­‌آیند و شورای ائتلاف شهرستان را شکل می­‌دهند.

شورای شهرستان جمع می‌­شوند و شورای ائتلاف استان را شکل می­‌دهند؛ شورای ائتلاف استان­‌ها و شهرستان­‌ها همه جمع می‌­شوند و کنگره ملی را شکل می‌­دهند که حدود 2 هزار نفر خواهد شد. همانطور که در جمنا همین را داشتیم و این کنگره را دو مرتبه تشکیل دادیم.

الان ما در حین نام نویسی و در برخی از استان­‌ها مجامع شهرستانی­‎شان را مثل ایلام شکل دادند. تقریبا از ابتدای تابستان این حرکت در استان­‌ها شروع شده و کار کرده‌­اند. سیستم به صورت یکپارچه است و زمانی که یک فرد با یک کد ملی در شهری ثبت نام کند، در شهر دیگر نمی‌­تواند ثبت نام کند. البته نام نویسی کمی برای مردم سخت است و باید وقت بگذارند. تعدادی از استان‌­ها الان تقاضا دارند که مجدد سایت را باز کنیم تا ثبت نام کنند.

بنابر این ما تا شهرهای بالای 200 هزار نفر رفتیم و این برنامه را پیاده کردیم. البته شهرهای مرکز شهرستان را هم در بر می­‌گیرد. ان­‌شاءالله از سال آینده ابتدا مجمع استان شکل می‌­گیرد و شورای ائتلاف مجدد از مجمع انتخاب می‌شوند. این شوراهای ائتلاف جدید به همراه شورای ائتلاف شهرستان­‌ها می­‌آیند و مجموعا با نمایندگان کل احزاب درکنگره مرکزی جمع می‌شوند.

برای شورای شهر یک بحثی داشتیم که در شورای مرکزی مورد قبول واقع شد. این شوراها می­‎خواهند کار سیاسی کنند و معتقدیم این شوراها نباید زیاد سیاسی باشند و بیشتر باید تخصصی باشند. در عین سالم و صالح بودن باید جنبه تخصصی­‌شان بر جنبه سیاسی­‌شان بچربد. نباید در شورا، حزبی فکر کرد.

دانشجو: آیا الان این دوره شورای ائتلاف هم همین است یا زیر مجموعه جریان همنا است؟

چمران: نه، اصلا ربطی به آن ندارد. این تشکل‌­ها به شورای ائتلاف ارتباطی ندارند.

دانشجو: خب، نکته اینجاست که شورای ائتلاف برای این دوره در تهران لیستی ارائه می­‌دهد؟

چمران: بله، حتما.

دانشجو: حالا آن لیستی که همنا شکل گرفته می­‌گویند که آقای قالیباف آن را حمایت می‌­کند، درست است؟

چمران: خیر، درست نیست. قالیباف از هیچ کس حمایت نمی­‌کند. آقای قالیباف در شورای ائتلاف بوده و هیچ جا نرفته و از هیچ کس حمایت نکرده است، البته ممکن است حمایت کند ولی در نهایت پشت شورای ائتلاف خواهد بود و هست.

دانشجو: الان سرلیست شورای ائتلاف برای تهران مشخص شده است؟

چمران: ببینید، ما گفتیم که شوراهای شهر از آن حالت سیاسی که شورای ائتلاف دارد باید بیرون بیاید. بنابر این برنامه ریزی کردیم که همه شوراهای ائتلاف شهرها، پنج نفر را از بین خودشان انتخاب کنند و این پنج نفر بیایند و کار شوراهای شهر را انجام بدهند. اینها دیگر نیازی نیست که از شخصیت­‌های سیاسی باشند. این تعداد در تهران به علت گستردگی به 9 نفر افزایش پیدا می­‌کند.

در شورای ائتلاف مرکزی قرار شده است، 9 نفر انتخاب شوند که این 9 نفر می‌­آیند و ساختار نحوه انتخاب شوراها را طراحی می­‌کنند؛ البته قبلا طراحی شده بود ولی قرار است بازنگری کنند و نظر اصلاحی بدهند. بنده هم جزو این 9 نفر بودم که آمدیم و برای کل کشور ساختار را تعریف کردیم. افرادی مثل آقای سروری، خانم دکتر قاسم پور و آقای مجتبی شاکری هم بودند و کسانی که با شورا همکاری می­‌کنند. این 9 نفر برای کل کشور هفته‌­ای یک الی دو جلسه دارند تا برای ساختار فکر کنند و سریع‌­تر به نتیجه برسند. ساختاری که فکر شده و نیمی از آن هم تصویب شده به این شکل است؛ زمانی که هر شهرستان یا شهری، شورایش تشکیل می‌­شود باید 5 نفر را انتخاب کنند و شورای ائتلاف دیگر با شورای شهر کاری ندارد و با این 5 نفر کار دارد.

این 5 نفر طبق دستور العملی که طراحی شده کار را انجام می­‌دهند. دستور العمل به این شکل است که این 5 نفر باید 7 نفر از اقشار مختلف را انتخاب کنند. مثلا از روحانیت یک نفر را انتخاب می­‌کنند، از فرهنگیان، از اصناف، از دانشجویان و از بانوان انتخاب می‌کنند. دستور العمل این است که این 12 نفر می­‌آیند فراخوان می‌دهند و یا در جایی که کوچک است بدون فراخوان، حدود 9، 13 یا 15 نفر از افراد متخصص را دعوت می­‌کنند. مثلا متخصص امور شهری، سلامت شهر، معماری و شهرسازی، ترافیک و بافت فرسوده و تخصص‌­های مورد نیاز شورا و شهرداری را انتخاب می­‌کنند. فرض کنید این 11 نفر به آن 12 نفر اضافه می­‌شوند و نهایتا باید هسته متشکل از این افراد هسته شورا را انتخاب کنند. کسانی که نام نویسی می­‌کنند ممکن است 200 نفر یا 300 نفر باشند یا مثلا در تهران که بیش از هزار نفر نام نویسی می­‌کنند. افرادی که می­‌خواهند در شورای ائتلاف باشند و یا افرادی که مجمع شورای ائتلاف آنها را معرفی می­‌کند و از نظر طیف سیاسی و فکری هم نظر هستند، فرضا به 100 یا 200 نفر می‌­رسند.

این نفرات به مجمع منتخب معرفی می­‌شوند و در آن مجمع از بین اینها حدود سه الی پنج برابر مورد نیاز شورای شهر را انتخاب می‌کنند. این سه الی پنج برابرها به شورای تخصصی که از آن 12 نفر و آن متخصصین تشکیل می­‌شد، معرفی می­‌شوند. در این شورا بر اساس متخصصی که آن شورای شهر نیاز دارد افراد را بررسی می­‌کنند.

دانشجو: البته آقای مهندس فکر نکنم در شهرهای بزرگ این اتفاق بیفتد؛ مثلا در انتخابات مجلس، همین سازوکار تقریبا بود و در نهایت دو لیست درآمد و نهایتا بر اساس شیخوخیت به یک لیست رسید. در اصل در شهرهای بزرگ نشان می­‌دهد که سیاسی است.

چمران: در هر حالت یک تفاهمی به وجود آمد و در روزهای آخر که فکر کنم وسط هفته هم بود که به اینجا رسید و به ساختار هم ربطی ندارد.

دانشجو: این نشان می­‌دهد در شهرهای بزرگ لیست سیاسی بسته می­‌شود تا تخصصی.

چمران: درست است احزاب دخالت دارند، ولی ما اصرارمان این است که انتخاب­‌ها و دخالت­‌ها بر اساس سیاسی بودن نباشد. به جای این دخالت‌­ها، بیشترباید شرایط تخصصی را مد نظر بگیریم.

دانشجو: شخص سیاسی نه ولی جبهه‎‌­های سیاسی در این موضوع تاثیر گذار هستند.

چمران: حالا این بستگی به آن  5 الی 7 نفره­‎های دارد که انتخاب شدند. برای همین گفتیم باید 11 نفر متخصص حضور داشته باشند.

دانشجو: این در شهرهای کوچک امکان پذیر است ولی در شهرهای بزرگ، فکر نکنم امکان پذیر باشد؟

چمران: اتفاقا در شهرهای کوچک کمتر امکان پذیر است و ممکن است این متخصص­‌ها را اصلا نداشته باشند. یا در شهرهای کوچک بیشتر قومی و قبیله­ای رای می­دهند. آنها ممکن است این سیستم پیچیده رو به دقت به اجرا در نیاورند ولی پیشنهاد هست که تقریبا این روش را به اجرا در بیاورند. حالا اگر یک تخصص را ندارند، انتخاب نکنند؛ یا از یک تخصص، دوبار انتخاب کنند تا تعدادشان کامل شود. این روش و ساختار برای تهران عملی‌­تر است.

دانشجو: آیا برای تهران برای سر لیست صحبتی شده است؟

چمران: تا به الان برای مصداق هیچ صحبتی نشده است.

دانشجو: خب این مهم است که در شهرهای بزرگ مثل انتخابات مجلس مشخص بود که آقای قالیباف می­‌آید و سر لیست می­‌شود. برای شورای شهر چطور؟

چمران: دوستان ما اصرار دارند به خاطر اینکه لیست شناخته شود، من شرکت کنم. من خودم می­‌خواستم کنار بروم و فقط کمک‌های اینچنینی کنم. دوستان یکسری نظر سنجی انجام دادند و گفتند که بهتر است شرکت کنم و همچنین بر اساس استقبال مردمی که صورت گرفته، فکر کنم شرکت می‌کنم.

دانشجو: پس سرلیست تهران شما هستید؟

چمران: نه، هنوز چیزی مشخص نیست؛ ولی تهران قرار است به جای آن 5 نفر، 9 نفر انتخاب شوند. این 9 نفر، 7 نفر از اقشار را انتخاب می­‌کنند که می‌­شوند 16 نفر. بعد از این 15 نفر متخصص هم انتخاب می­‌کنند و می­‌شوند 31 نفر و همانطور که قبل­‌تر گفتم کار پیش می­‌رود. این کار پیچیده و سخت است و تا به حال انجام نشده است؛ حتی در کشورهای دیگر هم فکر نکنم انجام شده باشد ولی کار قشنگ و زیبایی است.

ما هم دلمان نمی­‌خواست آن اتفاقی که شما درباره مجلس شورای اسلامی اشاره کردید، اتفاق بیفتد. اگر انتخابات با همین روند جلو برود، می‌­تواند یک روند خوب و ماندگار شود. البته برای هر انتخاباتی باید اصلاحات پشت سر هم صورت بپذیرد.

دانشجو: در انتخابات 96 انتقادات زیادی نسبت به سازوکار «جمنا» وجود داشت و بیشتر هم از جانب جبهه جوانان اصولگرا بود؛ می‌گفتند اگر آقای رئیسی به میدان می‌آمد و اگر این سازوکار هم نباشد، باز همه به جمع بندی ایشان می­‌رسیدند. سوالشان این بود که این سازوکار حول چه چیزی شکل گرفته؟ یا در انتخابات مجلس شورای اسلامی می‌­دیدیم که یک نفر موافق برجام بود و کسی دیگر مخالف برجام بود و تضادهایی در لیست اولیه دیده می­‌شد. جواب شما برای منتقدان این نوع ائتلاف چیست؟

چمران: قاعدتا زمانی که آقای رئیسی  تشریف می‌­آوردند، همین پیش می‌­آمد؛ البته دیدیم که همه کنار نرفتند و آقای میرسلیم کنار نرفت و دستور حزبی هم بود که بماند. این در شرایطی بود که جامعه روحانیت مبارز و مدرسین از آقای رئیسی حمایت کردند. می­‌خواهم بگویم این 1800 نفری که از شهرها و روستاهای مختلف آمدند و به آقای رئیسی رای بالایی را دادند، یک پشتوانه مردمی شد تا آقای رئیسی بداند که یک پشتوانه مردمی دارد. شاید یکی از دلایلی است که رای 16 میلیونی برای اولین بار برای کسی که انتخاب نشد، ثبت شده. ما می­‌توانیم این کاری که انجام می‌­دهیم را متوقف کنیم و از همان اول بگوییم، این 20 نفر بنشینند و انتخاب کنند؛ مثل همان کارهایی که قبلا می­‌شد و یا دیگر احزاب انجام می‌­دهند.

ما این روش را انجام می­‌دهیم به چند دلیل؛ اولا به خاطر اینکه همین کلونی‌­هایی که شکل می­‌گیرد، برای دعوت به مشارکت بیشتر مردم حرکتی در همه مردم به وجود می‌آورد. بر این اساس مشارکت هوشمندانه‌­تر می­‌شود. اگر انتخاب هوشمندانه نباشد، نتیجه­‌اش را می­بینیم. این ساختارها مردم را جذب می­‌کند. فکر می­‌کنم این یک حرکت مویرگی­ در بین مردم است. با این ساختار مردم احساس می­‌کنند هم در انتخاب رئیس جمهور و  هم در انتخاب شورای شهر موثر بودند. زمانی که کسی با انتخاب و حرکت مویرگی مردم انتخاب می‌­شود، می­‌بیند که یک پشتوانه­‌ای دارد؛ همینطوری 15 نفر ننشستند و یک نفر را انتخاب کنند و فردا روز بگویند ما « پدرسالاران هستیم» و یا «روسای حزب هستیم».

ما گفتیم اینها انتخاب اقلا یک گروهی از قشرهای فعال انقلابی جامعه باشد و ثانیا خودشان را در انتخاب آن فردی که می­‌خواهند انتخاب و معرفی کنند، شریک بدانند.

دانشجو: شما مهم­‌ترین نقد به جمنا را چه می‌­دانید؟

چمران: چون جمنا خیلی زود و سریع کار کرده بود، احزاب مجبور شدند افرادی را که می­‌شناختند دعوت کنند؛ هر کسی که افراد بیشتری را می­‌شناخت، دعوت می‌کرد. بنابراین می‌­توان گفت که خیلی­‌ها جا ماندند.

دانشجو: یعنی افراد استخوان دار استان­‌ها جا ماندند؟

چمران: نمی‌­شود گفت همه، ولی شاید در بعضی نقاط افرادی جا مانده باشند. به همین دلیل در حرکت بعدی این روند را اصلاح کردیم. در انتخابات مجلس شورای اسلامی مجمعی تشکیل شد تا کسی جا نمایند. در حال حاضر نیز زمانی که شورای مرکزی و هیئت موسس جمع می­‌شوند، جمعیت‌شان حدودا به بیش از 20 نفر می‌­رسد. ما سعی‌مان بر این بوده تا احزاب همسو، تشکل­‌ها، جهادی­‌ها، دانشجویان و اشخاص دیگر، یک نفر را در آنجا داشته باشند.

دانشجو: آقای مهندس بعد از انتخابات 96 و آن مسائلی که پیش آمد و جمنا به سمت شورای ائتلاف پیش رفت، یک گروه 13 نفری هم از افراد تقریبا مطرح جمنا و شورای ائتلاف ذیل یکی از مسئولین ارشد کشور درست شد و به انتخابات مجلس یازدهم رسید و حال به انتخابات ریاست جمهوری رسیده است. برخی می­‌گویند شما هم جزو این گروه 13 نفره هستید.

چمران: کدام گروه 13 نفره؟

دانشجو: همان گروهی که افراد برجسته دیگری هم در آن هستند.

چمران: خب، این همان شورای ائتلاف است. ببینید در شورای ائتلاف قبل از انتخابات مجلس شورای اسلامی، جلسه‌­ای برگزار شد که آقای قالیباف هم در آن بودند و آقای رئیسی هم در این جلسات حضور داشتند البته قبل از اینکه رئیس قوه قضائیه شوند. این گروه حدود 14 نفر بود که پس از رفتن آقای رئیسی به قوه قضائیه، از این گروه خارج شدند. این گروه بعدا به شورای ائتلاف تبدیل شد.

بیش از یکسال با آقای رئیسی می‌­نشستیم و برنامه ریزی می‌­کردیم و فقط بحث انتخابات نبود؛ حتی یک الی دو نامه به دولت نوشتند و گقتند: «ما آماده همکاری هستیم»، اما از جانب دولت پاسخی داده نشد. نامه برای رئیس جمهور بود و همه افراد این گروه آن نامه را امضا کردند و گفتند: « همه ما آماده‌­ایم تا با نیروهای تخصصی خودمان کمک بدهیم». یک الی دو نامه دیگر هم در موارد مختلفی در آن زمان نوشتند و به دولت دادند.

دانشجو: نامه به صورت خصوصی بود؟

چمران: خیر، نامه را حتی برخی از سایت‌­ها و خبرگزاری­‌ها اعلام کردند. اعضای این گروه بعد از رفتن آقای رئیسی به اتفاق نشستند و انتخاب کردند که آقای حداد عادل، رئیس این مجموعه بشود. در آن زمان تصمیم گرفته شد که این مجموعه کامل شود؛ مثلا دانشجویان در آنجا نبودند، یا مثلا گروه‎­های جهادی یا خانم­‎ها نبودند. قرار بر این شد از این گروه­‌‎ها به این مجموعه اضافه شود که نهایتا تعداد اعضا به 35 نفر رسید.

دانشجو: آیا در آخرین جلسه‌ای که این گروه گذاشت، درباره نامزدهای بالقوه ریاست جمهوری صحبت شده است؟

چمران: هنوز به مصداق نرسیدیم. هفته گذشته در همین گروه آخرین جلسه را برگزار کردیم و به مصداق نرسیدیم؛ ولی ساختار مطرح شده و همین بحث شوراها که قرار بود جدا شود، انتخاب شدند.

دانشجو: به نظر شما آقای رئیسی برای انتخابات 1400 شرکت می‌­کند؟ آیا صحبتی با ایشان شده یا شخص شما با ایشان صحبتی کرده‌اید؟

چمران: خیر، بنده به شخصه با ایشان صحبتی نکردم. دوستان دیگر ممکن است صحبتی کرده باشند. هم آقای رئیسی و هم آقای قالیباف هیچ کدامشان جواب مشخصی ندادند.

دانشجو: یعنی نه مثبت بوده، نه منفی؟

چمران: بله تقریبا هیچی نمی‌­دانیم. البته سخنگوی آقای رئیسی یا یکی از دیگران که به خاطر ندارم، از ایشان یک مسئله‌­ای را عنوان کردند و گفتند: « من آمدم اینجا و دارم کار می‌­کنم و فعلا به جای دیگری  فکر نمی­‌کنم». به عقیده من این حرف نافی نیست؛ ولی اظهار صریحی در این حرف چه مثبت و چه منفی وجود ندارد.

دانشجو: تحلیل شما چیست؟ آیا آقای رئیسی شرکت می­‌کند؟

چمران: والا نمی‌­توانم بگویم.

دانشجو: درباره آقای قالیباف به چه صورت؟

چمران: پیش بینی من این است که اگر آقای رئیسی شرکت کند، آقای قالیباف شرکت نخواهند کرد. البته امکان دارد اوایل حضور پیدا کنند ولی نهایتا حاضر به شرکت نمی‌شود. این پیش بینی من است. البته اگر آقای رئیسی بیایند، امکان دارد خیلی­‌های دیگر نیایند.

دانشجو: شما تماسی با این گزینه­‌های بالقوه مثل آقای سعید محمد و یا آقای دهقان تماسی نداشتید؟

چمران: چرا تماسی داشتم ولی تماس‌­ها دوستانه بوده و صحبت­‌هایی کردیم.

دانشجو: یکی از موضوعات مهمی که وجود دارد، تشکیل شورایی به اسم شورای وحدت است. در رابطه با این شورا انتقاداتی هم وجود دارد؛ مثلا آقای حداد عادل صراحتا در جایی بیان کردند: « این شورای ائتلافی که از قبل بوده و هست. حالا چرا شورای وحدت را شکل دادید؟». این شورا بخشی از جامعه روحانیت مبارز، بخشی از راست سنتی که می‌­توان گفت جبهه پیروان امام و رهبری هستند؛ کار را جداگانه به جلو می‌­برند. این دوستان گفته‌­اند که شورای ائتلاف مشکل داشته و ما از همه اقشار می­‌آوریم. آیا با این دوستان صحبتی شده است؟  نظر شما درباره شورای وحدت چیست؟

چمران: اجازه بدهید که من نظر خاصی ندهم. من قاعدتا فکر می­‌کنم نباید ما با دو جریان جلو برویم. این دو جریان وحدت نیست، بلکه انشقاق است. ان­‌شاءالله به یک وحدت بینجامد و به سرانجام برسیم؛ و الا قطعا آسیب می­‌بینیم. خود این کارها باعث می­‌شود که گروه­‌ها و دسته‌­های دیگری هم شکل بگیرید؛ کماینکه این دسته جات مختلف شکل گرفته‌­اند.

اسامی مختلف و جبهه‌­های مختلف سبب گیج شدن و بلاتکلیفی مردم می­‌شود. مردم زیاد اینها را نمی‌­شناسند؛ البته شورای ائتلاف چون در مجلس شورای اسلامی آمد و در بین بچه­‌های انقلابی شناخته شده است. مردم زیاد هم نمی‌­توانند ببینند اینها ریشه­‌شان در چیست و فرصت این کارها را ندارند و نباید هم داشته باشند. به خاطر این به گزینه­­‌هایی که انتخاب می‌­شوند بیشتر فکر می­‌کنند. ای کاش زودتر می­‌آمدند و مثل انتخابات مجلس شورای اسلامی، 3 نفر را از جامعه روحانیت مبارز انتخاب می­‌کردند و این جریان یکجا رو به جلو می‌­رفت. انتظار ما این است که این کار صورت بپذیرد. صحبت­‌هایی شده است و باز هم می­‌شود و هنوز ادامه دارد.

دانشجو: تحلیل­‌ها بر این است که شورای وحدت شکل گرفته تا به گزینه‌­ای برسند. این گزینه هم شاید آقای لاریجانی باشد. شما کنش آقای لاریجانی درباره انتخابات را چگونه می‌­بینید؟

چمران: من نمی‌­دانم. خودشان گفتند که چنین چیزی نیست. بنابر این اجازه بدهید زمانی که می‌­گویند چنین چیزی نیست، ما هم قبول کنیم. در رابطه با آقای لاریجانی هم چون چیزی اعلام نکردند، چیزی نمی‌­دانم.

دانشجو: به نظر شما با توجه به تشکیل نهاد اجماع ساز اصلاح طلبان، گزینه اصلی اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری 1400 چه کسی خواهد بود؟ آقای ظریف است، آقای جهانگیری است، آقای عارف است یا شخصی دیگر؟

چمران: کسی که بیشتر از همه بتواند در بین اصلاحات رای بیاورد، آقای ظریف است. خب آقای عارف هم می‌­تواند تشریف بیاورد مثل دوره‌­های قبل، ولی فکر می‌­کنم آقای ظریف رای آوری بیشتری داشته باشد. البته گزینه‌­‎های جوانی هم وجود دارند که هنوز اعلام نکردند و ممکن است اعلام کنند.

دانشجو: این موضوع که می­‌گویند اگر گزینه ما تایید نشود یا اگر جلوی ما را بگیرند ما انتخابات را تحریم می‌­کنیم؛ آیا نوعی فرار رو به جلو است یا اینکه می­‌خواهند تنور را داغ کنند؟

چمران: این را همیشه در ارتباط با شورای نگهبان داشته‌­اند. همین انتخابات گذشته آقایانی که تایید شدند از کسانی بودند که خیلی مشکل داشتند ولی تایید شدند. افرادی هم در جامعه انقلابی این طرف مثل آقای زاکانی یا ضرغامی تایید نشدند؛ ولی این افراد نگفتند که ما انتخابات را تحریم می­‌کنیم. شورای نگهبان ممکن است بر اساس موازین خودش تصمیم بگیرد. حالا شاید عده‌­ای به آن موازین انتقاد داشته باشند ولی آنها بر اساس آرا و موازین خودشان صلاحیت‌­ها را اعلام می‌­کنند.

دانشجو: آقای پیرهادی مصاحبه­‌ای کرده بودند و گفته بودند: « اگر آقای رئیسی بیاید، آقای قالیباف در انتخابات شرکت نمی­‌کند». تحلیل شما از این مصاحبه چیست؟ آیا می­‌خواهد پالسی بدهد که اگر آقای رئیسی نیاید، من نفر اول هستم؟

چمران: ممکن است اگر آقای رئیسی نیاید، حضور آقای قالیباف خیلی محتمل شود.

دانشجو: اگر آقای رئیسی بیاید، آیا آقای قالیباف به نیامدن تن می‌­دهد؟

چمران: آقای قالیباف دفعه گذشته هم بودند و نهایتا به نفع آقای رئیسی کنار رفتند. من فکر می­‌کنم اگر آقای رئیسی باشند، آقای قالیباف شرکت نمی­‌کند و یا اگر شرکت کند، همان کار دفعه قبل را تکرار می­‌کند. این فکر من است و هیچگونه صحبتی در این زمینه نداشتیم.

دانشجو: به نظر شما گزینه‌­ای که تبدیل به یک احمدی نژاد سال 84 شود، چه کسی است؟ چون همیشه گزینه‌­­هایی که ما اعلام می­‌کنیم تا زمان انتخابات، یک موج دیگری ایجاد می­‌شود.

چمران: آنجایی که موج ایجاد می‌­شود، قایل پیش بنی نیست. فعلا نمی­شود نظری داد. آقای رئیسی و آقای قالیباف جایگاه دیگری در جامعه دارند. برای سایر افراد باید به همین موج­‌ها و حرکات باید نگریست؛ برخی که تازه وارد هستند، توانسته‌­اند موج خوبی را ایجاد کنند. حال باید دید این موج تا چه اندازه جلو می­‌آید و تا چه اندازه تاثیر می­‌گذارد.

دانشجو: مهم‌­ترین مسئله و دغدغه بین مردم  برای اینکه به یک فرد رای بدهند، در انتخابات ریاست جمهوری 1400 چه می­‌تواند باشد؟

چمران: من فکر می­‌کنم این دغدغه الان وجود ندارد. دغدغه‌­ای که الان هست بحث معیشت و اقتصاد مردم است. الان به معیشت مردم آسیب رسیده است. من همین دیشب می­‌خواندم که سازمان آمار اینگونه اعلام کرده است: « 60 میلیون نفر در ایران زیر خط فقر هستند». این خبر درست بود یا نه ولی من دیدم که اینطور زده بود. « یک میلیون نفر فقط با 45 هزار تومان یارانه‌­ها زندگی می­‌کنند»؛ یا « چند میلیون نفر با حقوق زیر 6 میلیون یا کمتر، زندگی می­‌کنند». به هر حال این آمار جالب نیست. بنابراین در زندگی خودمان هم که با یک حقوق بازنشستگی می‌چرخد، فشارها را احساس می­‌کنیم.

دانشجو: این عملکرد هشت ساله آقای روحانی تو این عدم مشارکت مجلس را چگونه می­‌بینید؟

چمران: این شرایط مردم را زده و بی­‌انگیزه کرده است. دیگر انگیزه و شادابی برای شرکت در انتخابات را ندارند و حالا به بعد ان‌شاءالله که ایجاد شود. ما تلاش­‌مان این است که این انگیزه را ایجاد کنیم؛ با این تفکر که نتیجه انتخاب به اینجا می­‌رسد. اگر شما می‌خواهید تغییر و تحولی به وجود بیاید و یا بهبودی در اقتصاد جامعه به وجود بیاید، با رای مردم هست که به وجود می­‌آید.

با کنارگیری کردن مردم از انتخابات، اوضاع بدتر می­‌شود و امکان دارد دو مرتبه گزینه­‌های نامناسب سر کار بیایند. به عقیده من این برای مردم باید تبیین شود تا به یک دغدغه تبدیل شود. اصلاً مبنای تغییر و تحول کنار کشیدن نیست، زیرا نتیجه مطلوبی بر جای نمی‌گذارد.

مردم باید به میدان بیایند و انتخاب هوشمندانه انجام دهند، نه انتخاب هیجانی و احساسی. باید مراقب وعده­‌ها باشیم؛ زیرا دادن وعده کار ساده ایست ولی بعدا پای وعده‌­ها نایستادن، نوعی توهین به مردم و رای مردم است. باید برای مردم تببین شود که تغییر شرایط زندگی، بستگی به انتخاب آنها دارد.

انتهای پیام/