اعتراض دانشجویان بسیجی تبریز به عدم موضع‌گیری مناسب دولت در مقابل حمله به سایت هسته‌ای نطنز

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، دفاتر بسیج دانشجویی در دانشگاه صنعتی سهند، دانشگاه شهید مدنی و دانشگاه تبریز در نامه‌ای به رئیس جمهور اعتراض خود را نسبت به عدم موضع گیری مناسب دولت در مقابل حمله به تاسیسات هسته‌ای نطنز کردند.

متن نامه به شرح زیر است:

به: آنکه خودش بهتر می‌داند؛

انرژی هسته‌ای حق مسلم ما، دیگر نیست.

نطنز قلب تپنده ایران خاکریز خط مقدم ماست. همانجایی که قهرمانان دیپلماسی که یحتمل تا چندی قبل فکر می‌کردند طعم کیک زرد موزی است، ذیل بند پنجم برجام گرای آن را مکتوب تحویل ۱+۵ نمودند و درختی را که با خون بهترین جوانان مان آبیاری شده بود را با برجام خشکاندند.

آقای رئیس جمهور شما که بر قواعد فقهی مسلط هستید و هللیمن توبه را زودتر از همگان تشخیص می‌دهید، نیک می‌دانید که «الناس مسلطون علی اموالهم»، اما دولت شما این اموال ارزشمند امت اسلامی ما را در طبق اخلاص تقدیم بازرسان آژانس بین المللی حمل و نقل جاسوسان اتمی نمود.

این جاسوس-بازرسان آنقدر از زیرساخت‌های اتمی ما در نطنز و فردو و اراک بازدید و مدارک جمع کرده اند، دیگر در ایران احساس غربت نمی‌کنند، گویا به وطن دوم خود می‌آیند.

در دوران مدیریت شما امنیت و اقتدار جمهوری اسلامی فرسنگ‌ها با وضع مطلوب خود فاصله گرفته است، دانشمند بزرگ هسته‌ای و دفاعی ما شهید فخری زاده را ترور می‌کنند، بی‌سابقه‌ترین خرابکاری‌ها را در تاسیسات ما صورت می‌دهند آنگاه دولت هم از کلیشه تکراری زمان مناسب برای پاسخگویی بهره می‌گیرد به نظر باید دیگر در مفاهیم کلمات نیز تجدید نظر کنیم؛ مثلاً زمان مناسبی یعنی هرگز.

ریاست سازمان انرژی اتمی هم که چند سال پیش پشت تریبون‌ها حاضر می‌شد و مدام آیات یاس تلاوت نموده می‌فرمود طرح‌های مان پیش نمی‌رود، میله سوختمان می‌لنگد، ماشین‌های سوختمان قدیمی است و ... تا زمینه‌ساز برجام شود. حال بدون اشاره به خسارات وارده می‌فرماید: از ماشین‌های سوخت ارتقایافته بهره می‌گیریم، ظرفیت را ۵۰ درصد ارتقا می‌دهیم و ... که بسیار خوب است و ان شاء الله که رقم خواهد خورد، اما حال پرسش این است شما که بیل زن بودید چرا باغچه هتل کوبورگ را بیل نزدید؟!

ریاست محترم جمهور، حال که عمر دولت رو به پایان است و انوار مدیریت مشعشع شما کشور را فرا گرفته خواهشاً لطف نموده حداقل برای آینده تدبیر جدیدی اتخاذ نفرمایید شاید برای این قفل‌های ناگشودنی شما کلید جدیدی یافت شود.