به گزارش گروه بازرگانی خبرگزاری دانشجو، در صنایع سنگین لیفتینگ بار په در مرحله تخلیه مواد خام، مراحل مختلف تولید و بارگیری بخشی از پروسه تولید یا تبدیل محسوب می شود. از ادوات مختلفی در لیفتینگ بار استفاده می شود که تنوع آنها بر حسب شرایط استفاده، نیروی محرکه، موقعیت، نوع و ابعاد بار و تناژ مورد نظر می تواند متفاوت باشد. دو مفهوم ادوات لیفتینگ و اتصالات لیفتینگ که ادوات شامل انواع جرثقیل های دستی و برقی، انواع تاور کرین ها، لیفتراک و جک، انواع پولیفت، وینچ و تیفور می شوند. این در حالی است که اتصالات لیفتینگ شامل انواع سیم بکسل و زنجیر، انواع تسمه حمل بار و طناب و اتصالاتی مانند قلاب و شگل هستند.
در صنایع سنگین برای لیفتینگ بار از طناب فولادی یا سیم بکسل اسلینگ، زنجیر که بصورت اسلینگ های زنجیری مورد استفاده قرار می گیرند و تسمه حمل بار برای لیفتینگ و جابجایی بار استفاده می شود. اغلب در مواردی که سطح قطعه لیفت شونده دارای حساسیت هایی بوده و می بایست در برابر خراش و فرو رفتگی و در کل آسیب های سطحی حفظ شود از تسمه حمل بار و در مواردی دیگر از انواع اسلینگ سیم بکسل و زنجیر در لیفتینگ بار استفاده می شود. انتخاب قابلیت وزنی و تناژ برای سیم بکسل و زنجیر بر حسب میزان بار و با در نظر گرفتن مفهومی به نام ضریب امنیتی صورت می پذیرد.
از سیم بکسل و زنجیر در لیفتینگ بار به صورت اسلینگ استفاده می شود. در واقع اسلینگ از یک یا چند رشته از سیم بکسل یا زنجیر تشکیل شده است که دارای قلاب برای اتصال به بار باشد. طبیعی است به سبب شکل دانه دانه زنجیر فولادی اتصال قلاب بصورت مستقیم و یا با بکارگیری یک قطعه مکانیکی به نام اتصال زنجیر Connecting link این اتصال به سادگی صورت می پذیرد. در مورد اتصالات اسلینگ زنجیری اغلب از قلاب دانه گیر زنجیر که دهانه آن بصورت ثابت و به اندازه قطر مفتول زنجیر است استفاده می شود که با ایجاد حلقه به دور بار در طرف دیگر این قلاب دانه گیر بر روی زنجیر قرار گرفته و آماده لیفتینگ می شود.
اسلینگ سیم بکسل هر چند برای تولید و ایجاد حلقه و چشمی برای اتصال بار نیاز به پروسه طولانی تری دارد. در واقع سه روش متداول برای ایجاد چشمی اتصال در اسلینگ سیم بکسل بکار گرفته می شود که شامل روش گیس بافت سیم بکسل، پرس و سوکت زنی سر سیم بکسل است. روش گیس بافت که روشی سنتی برای ایجاد اسلینگ سیم بکسل است روشی انرژی بر و زمان بر بوده و نیاز به اتصالات خاصی ندارد و با باز کردن استرند ها در دو سر سیم بکسل و عبور آنها از میان هم میسر می شود. در روش پرس سیم بکسل از یک بوش و اغلب از یک گوشواره برای بالا بردن مقاومت سایشی سیم بکسل استفاده می شود که روشی کم هزینه و سریع برای تولید اسلینگ سیم بکسل است. در روش سوکت زنی سر سیم بکسل از یک سوکت با طراحی ویژه که به روش فورج گرم تولید شده است استفاده می شود و اغلب از یک نوع چسب تحت نام وایر لاک برای حفظ سیم بکسل در موقعیت خود استفاده می شود.
هم اسلینگ های زنجیری و هم اسلینگ های سیم بکسلی بصورت تک رشته و چند رشته مورد استفاده قرار می گیرند. اسلینگ های زنجیری اغلب با بکارگیری زنجیر گرید G80 فولادی با تنسایل کششی بالا و اسلینگ های سیم بکسل با بکارگیری ساختار های 6X36 , 6X37 سیم بکسل تولید می شوند. البته در مواردی که برای کار بر روی تاور کرین طراحی شده است از سیم بکسل نتاب استفاده می شود که ساختار 19X7 داشته و حداقل تنسایل 1770 نیوتن بر میلیمتر مربع را دارد.
در کاربری اسلینگ های زنجیری و سیم بکسلی توان لیفتینگ برابر با توان اسمی زنجیر و سیم بکسل نمی باشد. این امر بالاخص در مورد اسلینگ های چند شاخه از اهمیت بالاتری برخوردار بوده و بسته به ابعاد بار با توجه به زاویه گرفتن رشته های اسلینگ زنجیری و سیم بکسلی نسبت به خط عمود به زمین محاسبات اسلینگ بصورت متفاوتی انجام می گیرد. در اغلب کاربری های ادوات لیفتینگ مفهومی تحت نام ضریب امنیتی Safety factor در نظر گرفته می شود که برای بالا بردن استفاده اعمال می شود.
میزان ضریب امنیتی برای اسلینگ های سیم بکسلی و زنجیری میزان حداقل 2:1 و برای تسمه حمل بار با توجه به احتمال پاره شده تسمه در تماس با سطوح تیز و برنده اغلب دارای میزان 6:1 می باشد. مفهوم ضریب امنیتی در تست اسلینگ زنجیری و اسلینگ سیم بکسلی حداقل میزان باری است که اسلینگ با آن در حالت آویز مورد تست قرار می گیرد که در مورد اسلینگ های زنجیری در حالت آویز با 2 برابر توان اسمی اسلینگ این تست قابل انجام است.