به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، جشنواره فیلم کوتاه مدرسه، جشنواره ای است برای فیلم سازان نوجوان که به آن ها در سراسر کشور این امکان را میدهد تا در صورت داشتن استعداد و علاقه، وارد عرصه ی هنر و سینما شوند. فراخوان هفتمین دوره از جشنواره به تازگی منتشر شد که مهلت ارسال آثار را تا ۳۱ ام تیر ماه اعلام کرده اند و افراد میتوانند با ارسال اثار خود از طریق سایت madresefestival.ir در جشنواره شرکت کنند. همچنین در صورت برگزیده شدن، میتوانند زیر نظر مربیان حرفه ای به رویای فیلم سازی شان برسند. برای کند و کاو بیشتر جشنواره و اهداف آن با آقای امیرحسین اخوین، دبیر جشنواره به گفت و گو نشستیم:
سینما را چطور فضایی میبینید؟ نوجوانان و دانش آموزان با چه ریکردی میتوانند در این عرصه تاثیرگذار باشند؟
سینما، که به آن هنر هفتم نیز میگویند، فضایی است که در آن ذهنیات و کلمات به تصویر بدل میشوند و برای بیننده داستانی را روایت میکنند. درمورد تاثیرگذاری نوجوانان و دانش آموزان در این فضا، میتوان گفت که ذهن خلاق و ویژه دوران نوجوانی بسیار مستعد این است که تخیلات، آرزوها و آرمان های خود را برای ساختن جهانی بهتر به کار گیرد و داستان ها و مفاهیم جدیدی را به تصویر در آورد. همچنین بدلیل اینکه سینما یکی از زبان های مشترک بین مردم دنیا است، ورود نوجوانان و خلق اثرهایی مبنی بر دغدغه های شان و آرمان خواهیشان، بزرگسالان را علاوه بر اینکه به دنیای ذهنی آنان نزدیک میکند، گاهی نیز به تفکر و بازنگری عمیق در مبانی فکری خودشان وا میدارد.
از نظر شما چه تفاوت هایی بین نگاه یک نوجوان تازه کار و یک فیلم ساز حرفه ای وجود دارد؟
نوجوان تازه کار ممکن است با خیلی از چالشها و موانع کار آشنایی نداشته باشد و ساخت و به نمایش درآوردن ایده هایش را بسیار سهل بینگارد. در حالیکه یک فیلمساز حرفه ای با استفاده از برنامه ریزی و بررسی محدودیت ها، از بسیاری از ایده ها دست میکشد. اگرچه که این، برای نوجوان یک نقطه قوت محسوب میشود و راه را برای نوآوری های گوناگون باز میکند تا هر ایده ای که به ذهنش رسید، با پذیرش محدودیت ها و با کمترین ظرفیت های ممکن، به دنبال تولید اثر خود برود.
چه اتفاقی می افتد که برخی از جشنواره ها نسبت به برخی دیگر بیشتر مورد توجه قرار میگیرند؟
به طور کلی، جشنواره هایی که سلبریتی محور هستند بیشتر از جشنواره هایی که تربیت محور هستند، در کانون توجهات قرار میگیرند. همچنین عموم مردم نیز از رسانه ها ترجیحا اخبار و حواشی مربوط به سلبریتی ها را میخواهند تا ظرفیت ها و پتانسیل هایی که در سراسر کشور در حال پا گرفتن اند. نگاه جشنواره فیلم مدرسه نیز به این داستان ، نگاهی تربیتی است؛ نه صرفا نگاه سلبریتی زده ای که به دنبال جلب توجه رسانه ها باشد! اساس کار ما، پرداختن به دانش آموزان در مناطق محروم و محدودیت هایی است که آنها دارند و هدف شناسایی این ظرفیت ها و استعدادهای موجود در مدارس است. ما به دنبال آن هستیم که دانش آموزان از هر قشری، درصورت داشتن علاقه و استعداد بتوانند به صورت حرفه ای فعالیت در عرصه هنر را آغاز کنند و شایان ذکر است که تا اینجا نیز جشنواره فیلم مدرسه، عملکردی موفق میان دانش آموزان داشته است.
نظرتان درمورد مخالفت های گاه و بی گاه خانواده ها برای ورود فرزندان شان به عرصه هنر چیست؟
بخشی از این نگرانی طبیعی است و شاید به این مسئله بازمیگردد که در دیدگاه رایج، اساسا به هنر به دیده یک حوزه مستقل کاری نگاه نمیشود و از نظر آنان هنر نمیتواند منبع مناسبی برای کسب درآمد باشد، فلذا در این مورد به فرزندان خود سخت میگیرند. اما اگر ما نگاه خود به این مقوله را کمی تغییر دهیم و این عرصه را جدی و دارای پتانسیل های بالا برای سرمایه گذاری در نظر بگیریم، میتوانیم به رشد و پرورش استعدادهایی که ممکن است در فشار خواندن ریاضی یا تجربی از دست بروند کمک کنیم و حداقل فرصت آزمون و خطا در این عرصه را از نوجوانان خود نگیریم.
مدارس و معلمین چطور میتونن در جهت شکوفایی بچه ها تاثیرگذار باشن؟
مدارس و معلمین میتوانند با شناسایی و تشخیص استعداد دانش آموزان و معرفی فضاهایی که متناسب رشد آنها هستند، در راستای شکوفایی شان سهیم باشند.
یک اثر برگزیده چه ویژگی هایی داره؟ شما چه برنامه ای برای افراد برگزیده دارید؟
ایده پردازی و خلاقیت بالا، ویژگی بارز یک اثر برگزیده است. اما در هر صورت اساس کار جشنواره استعداد یابی بوده و برد و باختی در آن وجود ندارد. برنامه هایی که ما در نظر داریم نه تنها شامل برگزیدگان جشنواره است بلکه کسانی هم که برگزیده نشده اما در روند داوری بچه های مستعدی شناسایی شده اند را نیز در بر میگرد. روند برنامه ها به این صورت است که تمام این افراد عضو باشگاه فیلم مدرسه میشوند و امکاناتی به آنها داده میشود از جمله اینکه میتوانند در دوره های هنروما شرکت کنند، کلاس های ویژه ای برای آنها برگزار میگردد و پروژه هایی از جاهای مختلف برای آن ها گرفته میشود تا طی آن پروژه ها در کار بهبود پیدا کنند و در نهایت فرایند حرفه ای شدن و توزیع محصولاتشان در بازار، از این طریق صورت میگیرد.