گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو - احمد رضاپور؛ نشریه «The Hill» ارگان وابسته به کنگره آمریکا در گزارشی تحت عنوان «اگر زیرساخت هسته‌ای ایران را قطعه قطعه کنیم دیگر نمی‌تواند سلاح اتمی بسازد!» نوشت: روز ۱۴ جولای / ۲۳ تیر ششمین سالگرد برجام بود. همزمان با ادامه گفتگو‌ها در ژنو سوئیس، دولت بایدن اهرم فشار فوق العاده‌ای در اختیار دارد.(منظور تحریم‌های اعمال شده از سوی دولت ترامپ در قالب راهبرد فشار حداکثری است) این اهرم فشار باید در جهت قطعه - قطعه کردن زیرساخت‌های هسته‌ای ایران قرار گیرد و نه صرفاً افزایش زمان فرار هسته‌ای به یک سال. جامعه بین الملل برای از بین بردن برنامه هسته‌ای لیبی، آفریقای جنوبی و اوکراین گردهم جمع شده بودند. ما می‌توانیم همین کار را مجدّداً در رابطه با ایران انجام دهیم، ولی لازمه این موضوع اراده سیاسی است.
برجام با مخالفت هر دو حزب دموکرات و جمهوری خواه در کنگره مواجه شد، تا حدی به این دلیل که که نیت کنگره قطعه قطعه کردن برنامه هسته‌ای ایران و نه فقط آوردن آن به میز مذاکره بود. کنگره کلّ رژیم تحریمی را اجرا کرد که برای جلوگیری از ایران هسته‌ای، توقف برنامه موشک‌های بالستیک ایران، هدف قراردادن پشتیبانی ایران از تروریسم (!) پاسخگو کردن رژیم برای سوابق حقوق بشری و بازداشت آمریکایی‌ها طراحی شده بود.
ایران برخلاف خروج آمریکا از برجام در سال ۲۰۱۸ به عنوان عضوی از این پیمان باقی ماند، ولی به صورت آشکار مفاد آن را نقض می‌کرد. این نقض شامل عدم محدودیت در ذخیره اورانیوم غنی‌شده و آب سنگین است ولی محدود به این موارد نماند:
- غنی‌سازی اورانیوم در تاسیسات هسته‌ای فردو
- غنی‌سازی اورانیوم تا خلوص ۶۳ درصد
- نصب و عملیاتی‌کردن سانتریفیوژ‌های پیشرفته و نسل جدید نظیر IR-۶
- تولید فلز اورانیوم با غنای ۲۰ درصد
- توقف اجرای پروتکل الحاقی از سوی ایران
ارگان وابسته به کنگره آمریکا بدون ذکر این موضوع که واشنگتن هیچکدام از تعهدات اقتصادی خود در قِبَل ایران را اجرا نکرد، توپ را به زمین تهران انداخت و نوشت: در مقابل همه این موارد نقض (!)، باقی کشورهای عضو ۱+۵ در پاسخگو کردن ایران و بازگردان تحریم‌ها شکست خوردند؛ بنابراین بازگشت به وضعیت قبلی برجام کافی نیست. نشریه «هیل» پس از سال‌ها اعمال سنگین‌ترین بازرسی تاریخ جهان علیه برنامه اتمی ایران نوشت: تهران هنوز به سوالات پیرامون ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته‌ای خود پاسخ نداده است (!) همچنین سوالاتی راجع به قابلیت بازگشت ماهیت بخش مرکزی و تجزیه شده «راکتور اراک» باقی است. نمی‌توان به این مسائل بی‌تفاوت بود و آن را زیر فرش پنهان کرد.
ارگان وابسته به کنگره آمریکا در ادامه قرارداد «یک دو سه» را به میان می‌کشد و ناراحت از این موضوع است که چرا ایران برخلاف رویه انحصاری رایج در تاریخ برنامه هسته‌ای جهان، این دستورالعمل‌های وضع شده از سوی آمریکا را نپذیرفته است.
قرارداد «یک دو سه» درواقع بند ۱۲۳ قانون انرژی آمریکا است که شامل ۹ بند دستور‌العمل برای کشورهای خواهان انرژی اتمی در جهان و به عبارت دیگر کشورهای فاقد تسلیحات اتمی است. یکی از شروط این قرارداد عدم غنی‌سازی توسط کشوری است که بدنبال انرژی هسته‌ای می‌باشد! نشریه هیل در این رابطه نوشت: سیاست پیشین آمریکا ناظر بر کاهش خطر اشاعه تسلیحات اتمی در منطقه خاورمیانه بود. به طور مثال، امارات در سال ۲۰۰۹ طبق استاندارد توافق همکاری هسته‌ای - مشهور به قرارداد «۱۲۳» - قبول کرد غنی‌سازی اورانیوم نداشته باشد. امّا برجام با اعطای مجوز غنی‌سازی اورانیوم به دولت حامی تروریسم در تهران (!) خطر اشاعه تسلیحات اتمی را افزایش داد. این تصمیم پیامد‌هایی داشت.
مذاکرات قبلی میان ایالات متحده و سعودی بر سر قرارداد «۱۲۳» به دلیل هراس عربستان از اجرای پروتکل الحاقی و استاندارد «یک دو سه» آمریکا متوقف شد. نشریه هیل بدون اشاره به این موضوع که «حجم زیادی از تسلیحات اتمی در کشورهای اطراف ایران نظیر پاکستان، هند و رژیم اسرائیل و همچنین کشور ترکیه در قالب چتر هسته‌ای پیمان ناتو انبار شده است» در ادامه نوشت: برجام همسایگان ایران را به تلاش برای غنی‌سازی سوق داده و همزمان جرقه یک مسابقه تسلیحات نامتعارف را در خاورمیانه زده است!
نشریه هیل در ادامه با طرح مباحث بی ربط به موضوع هسته‌ای نوشت که «اقدامات بدخیم تهران (!) ادامه دارد»: ایران در بحرین دخالت می‌کند؛ هواپیماهای بدون سرنشین را به سمت شبه‌نظامیان خود در عراق سرازیر کرده تا به نیروهای ارتش آمریکا حمله کنند؛ موشک و پهپاد برای نیروهای حوثی یمن (انصارالله) جهت حمله خاک عربستان سعودی فراهم کرده است؛ حضور نظامی خود را در سوریه گسترش می‌دهد؛ پهپاد و راکت‌های پیشرفته بیشتری به حماس در فلسطین تحویل داد تا با استفاده از آن به متحد اصلی ما اسرائیل حمله کند.
باید قبل از نهایی کردن هرگونه توافقی با اسرائیل و متحدان خلیجی (!) خود مشورت کنیم. ما همچنین باید در هر زمان و مکان به کلیه تاسیسات داخل ایران از جمله سایت‌های نظامی دسترسی واقعی داشته باشیم و آمریکایی‌ها باید برای بازرسی از این تاسیسات مجاز باشند.
نشریه هیل در پایان نوشت: ایران برجام را نقض کرد (!) دانش و تجربه‌ای که تهران از این طریق به دست آورد، نابود شدنی نیست. هدف نهایی باید کسب اطمینان از این باشد که ایران هرگز به سلاح هسته‌ای دست پیدا نمی‌کند. ما این کار را فقط با قطعه قطعه کردن کامل برنامه هسته‌ای ایران و زیرساخت‌های آن می‌توانیم انجام دهیم.