انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران:
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران رفتار‌های غیر منطقی و محدودیت‌های طالبان را نسبت به مردم افغانستان علی‌الخصوص زنان مایه تاسف دانست.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
«إِنَّ اللَّهَ لَا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ یُغَیِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ»
سلام و درود خداوند بر ملت شریف و مقاوم افغانستان
چندین دهه است که کشور‌های منطقه جنوب غرب آسیا و آسیای میانه در آتش سوزان ناامنی و ظلم، گرفتار آمده‌اند و از این میان، افغانستان عزیز، بیش از همه گرفتار شعله‌های این آتش ویرانگر است. اکنون با توجه به تحولات صورت گرفته اخیر در افغانستان و اینکه امکان روی کار آمدن طالبان در این کشور دوباره مطرح شده است و با توجه به سابقه‌ای که این گروه دارد، انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران لازم می‌داند تا ضمن اعلام موضع، نکاتی چند را متذکر شود.
تحولات جاری و اتفاقات اخیر این مدت در افغانستان، نکته‌ای مهم را بیان می‌کند و آن اینکه در هیچ کشوری لااقل در کشور‌های منطقه آسیای جنوب غرب و میانه، امنیت و ثبات مستحکم با دخالت نیرو‌های بیگانه ولو با اهداف صلح طلبانه ایجاد و استوار نخواهد شد. شاهد بودیم که دولت ملی افغانستان که تحت حمایت و با وابستگی به دول خارجی به قدرت رسیده بود، چگونه در بحبوحه این بحران ملی به سادگی هر چه تمام‌تر و بدون هیچ مقاومتی قدرت قانونی و مسئولیت انسانی، شرعی، ملی و حقوقی خود را رها کرده و ریاست جمهوری این کشور خروج یکباره و نابهنگام از وطن را بر همراهی با مردم و در کنار ملت خویش ماندن ترجیح داد و برای توجیه این رفتار دست به بهانه‌های واهی زد.
به نظر می‌رسد بحران این چند دهه در افغانستان سه منشأ دارد که لازم است هر چه سریع‌تر بر این سه منشأ بحران غلبه کرد:
۱) دخالت دولت‌های بیگانه در سرنوشت سیاسی و اجتماعی مردم این کشور که اغلب نیز از طریق نظامی بوده و هزینه‌های هنگفتی در بر داشت که نتیجه بی‌ثمری آن، اکنون بر همگان واضح و مشخص است و جز انباشت بر ویرانی و بی‌ثباتی و ناامنی در این کشور، نتیجه دیگری نداشته است.
٢) همچنین دخالت قدرت‌های بیگانه در افغانستان تا کنون به گونه‌ای بوده که همه اقوام و گروه‌ها در بحث سرنوشت کشور خود دخیل نبوده و مشارکت نداشته‌اند و به همین علت ثبات درون‌زا و مبتنی بر موازنه قدرت در این کشور ایجاد نشده است؛ گویی همیشه به عاملی بیگانه وابسته بوده‌اند که آن عامل به تبع نخواهد توانست که ثبات فراگیر را ایجاد کند.
٣) فعالیت‌های افراط‌گرایانه و رادیکال که با نام دین انجام می‌شود و تاکنون در پوشش‌های متعددی ظاهر شده است و جز رواج تفرقه و آسیب زدن بر امنیت داخلی و ثبات این کشور نتیجه‌ای نداشته است.
آنچه اکنون در افغانستان اولویت دارد، ایجاد ثبات و امنیت داخلی است که منشاء درون‌زا داشته باشد و بدون وابستگی و دخالت نظامی دولتی بیگانه به‌دست آید؛ یعنی امنیتی برخاسته از مردم برای خود مردم و لاغیر. از طرفی در این زمانه که بحران دیگری به نام ویروس کرونا در سراسر جهان می‌تازد و هر لحظه جان عده زیادی از انسان‌ها در معرض خطر است، لزوم ایجاد ثبات سریع‌السیر در افغانستان بیش از پیش جلوه می‌کند.
در سرنوشت سیاسی و اجتماعی هر کشوری عنصر اصلی و اساسی، مردم آن کشور هستند. در افغانستان نیز این مردم از اقوام گوناگون هستند که خود باید تصمیم بگیرند که چگونه می‌خواهند آینده خود و نسل‌های بعدی خود را رقم بزنند. مردمی که طی سالیان دراز و قرون متعدد، با وجود کثرت اقوام و نژاد‌ها و حکومت‌های گوناگون، با صلح و صفا و آرامش در کنار یکدیگر می‌زیسته‌اند و اکنون متاسفانه شاهد این هستیم که در سالیان اخیر درگیر یک بی‌ثباتی و ناامنی فاجعه باری شده‌اند که منشأ آن جهل جاهلان و ظلم ظالمان داخلی و خارجی است.
افراط‌گرایی و رادیکالیسم در هر پوشش و ظاهری که باشد محکوم است. حقوق اولیه انسانی که شرع مقدس اسلام نیز مهر تایید و تاکیدی بر آن است، از سمت هر گروه و قدرتی که پایمال شود محکوم است. آن دسته از اخباری که پیرامون برخی رفتار‌های غیر منطقی و غیر اخلاقی طالبان نسبت به محدودیت فعالیت مردم علی‌الخصوص بانوان آن سرزمین، این روز‌ها به گوش می‌رسد، مایه تاسف و ابراز نگرانی است.
گروه طالبان با هر ادعایی که اکنون با آن به میدان آمده و هرچند دم از صلح و امنیت می‌زند، اما سابقه خوب و قابل اطمینانی از فعالیت‌ها و رویکرد گذشته آن قابل استخراج نیست. این را می‌توان از هراس مردم افغانستان نسبت به پیشروی هر چه بیشتر آنان درک کرد. اما اکنون که ظاهراً طالبان خود را برخاسته از بطن مردم و با خواست آن‌ها معرفی می‌کند و در اهداف خود صلح و ثبات افغانستان را در اولویت قرار داده، می‌توان این درخواست را داشت تا با یک فراخوان ملی و ایجاد یک رفراندوم، نظر همه مردم افغانستان را راجع به سرنوشت خویش جویا شد تا دید آیا همانگونه که طالبان خود را گروهی مردمی جلوه می‌کند، مردم نیز به همان میزان خواهان به قدرت رسیدن حکومت آنان هستند؟
لکن همچنان معتقدیم که سرنوشت هیچ ملت و کشوری جز به دست خودشان رقم نخواهد خورد. این مردم شریف و عزیز افغانستان هستند که خود باید عظمی راسخ و همتی جدی داشته باشند تا آینده کشور خود را به بهترین شکل مطلوب رقم بزنند. خواه از طریق مقاومت یا هر روش دیگری.
در ادامه از دولت جمهوری اسلامی ایران و سازمان‌های ذی‌ربط نیز به صورت جدی مطالبه و درخواست می‌شود که در این بحبوحه، به عزیزان افغان که ایران را پناهگاه خود دیده و به همسایه خود پناه آورده‌اند، رسیدگی جدی صورت گیرد و حقوق آن‌ها رعایت شود تا در موعد مقرر و البته با وجود ثبات و امنیت و صلح، سرنوشتشان مشخص شود.
همچنین درخواست می‌شود تا دولت جمهوری اسلامی ایران، حمایت از ملت شریف افغانستان را در رویکرد سیاست خارجی خود در پیش بگیرد و همچنین سعی بشود تا مبتنی بر دیپلماسی، حقوق اقلیت‌ها در این کشور حفظ و رعایت شود.
به امید آنکه دولتی مستقل و غیر وابسته و مردمی در افغانستان بر سر کار بیاید که از همه اقوام در آن مشارکت داشته باشند و نمایندگانی از همه گروه‌های مردمی در آن حضور داشته باشند و این اقدام، باعث انحصار قدرت در دست یک گروه خاص نشود.
انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران اعلام می‌دارد که حامی ملت شریف افغانستان می‌باشد و در حمایت از آنان فروگذار نخواهد کرد؛ ان‌شاءالله.
همچنین هرگونه دخالت نظامی کشور‌های بیگانه و علی‌الخصوص دولت‌های متخاصم در این کشور را محکوم می‌کند. از سوی دیگر، خشونت و افراط‌گرایی برخاسته از رادیکالیسم با پوشش دینی که با گوهر اسلام فاصله‌ها دارد، از هر گروه و جنبشی که سر بزند را مطرود اعلام می‌دارد.
در انتها یادآوری این نکته بسیار ضروری است که آینده دو کشور ایران و افغانستان و همچنین سایر کشور‌های منطقه به یکدیگر گره خورده و با هم اشتراک دارد؛ لذا در درجه اول لزوم ثبات و امنیت هر چه سریع‌تر در این منطقه باید مدنظر مسئولین و صاحبان قدرت در این کشور‌ها باشد تا از این طریق حداکثر منفعت و سود نصیب ملت‌ها شود.
به امید صلح پایدار در جهان
با درود بی‌کران بر ملت شریف افغانستان و مقاومت‌کنندگان در برابر ظلم و جهل.
والسلام
ارسال نظرات