به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، کمتر از سه ماه از آغاز به کار دولت سیزدهم میگذرد؛ رئیسی تقریباً در هر پایان هفته با چند نفر از اعضای کابینه به سفر استانی رفته است؛ روند واکسیناسیون عمومی بهخوبی پیش رفته، بیشتر مدیران میانی وزارتخانهها منصوب شده و دولت سیزدهم تقریباً در حال تثبیت شدن بر ریل خدمت است. از سوی دیگر امید به آیندهای روشن افزایش یافته و این آغاز خوب، جوانههای اعتماد و امید به دولت سیزدهم را در افکار عمومی بارور کرده است.
بااینحال، اما مدعیان اصلاحات که از مقصران و بانیان وضعیت کنونی جامعه هستند امروز نمیخواهند مانند مردم به آیندهای خوش امیدوار باشند. نگاهی به برخی تیتر رسانههای مدعی اصلاحطلبی و اظهارات اخیر آنها نشان میدهد که بازندگان سیاسی انتخابات ریاست جمهوری از یکسو سعی میکنند تمام مشکلات کنونی را گردن دولت سیزدهم بیندازند و از یکسو تمام هموغم خود را سنگتراشی و چوب نهادن لای چرخ دولت گذاشتهاند.
بهعبارتدیگر، مدعیان اصلاحات امروز به جای پاسخگویی و عذرخواهی، طلبکار شده و دست پیش را گرفتهاند که پس نیفتند!
دولت قبلی با وعدههایی روی کار آمد که مهمترین آن، رفع تحریمها و حل مشکلات اقتصادی کشور بود. روحانی به مردم قول داده بود «آنچنان رونق اقتصادی ایجاد میکنم که اصلاً کسی دنبال یارانه نرود»، اما ماحصل 8 سال دولت او، تورم و رکود و فقر در کشور بود؛ قیمت خودرو 7 برابر شد، مسکن 9 برابر و سکه و دلار 10 برابر و در بقیه کالاهای اساسی هم وضعیت به همینگونه بود!
بر اساس گزارش تفریغ بودجه سال ۱۳۹۹ که 20 مهرماه سال جاری 1400 بخشهایی از آن در مجلس قرائت شد، بیش از 1200 مدیر دولتی روحانی دوشغله بودند؛ دولت فقط ۲۸ درصد احکام قانون بودجه را رعایت کرده و در اجرای ۷۲ درصد دیگر تخلف داشته است! دولت از دریافت بیش از ۲۰۰ هزار میلیارد تومان معوقات مالیاتی، اغماض و چشمپوشی کرده است! همچنین حذف سامانههای شفافیتساز مثل کارت سوخت و طرح ایران کد و شبنم، بیمبالاتی نسبت به راهاندازی «سامانه جامع تجارت.»، کوتاهی در مقابل اقتصاد زیرزمینی چند صد هزارمیلیاردی و فرار مالیاتی 30 هزار میلیارد تومانی، فساد دهها هزار میلیارد تومانی در واگذاری دهها شرکت و کارخانه، دهها هزار میلیارد تومان اختلاس و فساد در برخی بانکها، پتروشیمی، صندوق ذخیره فرهنگیان و...، واگذاری رانتهای هنگفت با حراج 60 تن طلا (سکه) و 18 میلیارد دلار ارز دولتی. بیش از 9 برابر کردن حجم نقدینگی که عمدتاًً به نابودی تولید و اشتغال پرداخته است و... تنها گوشهای از کارکرد و کارنامه دولت موردحمایت اصلاحطلبان بوده است.
بنابراین وضعیت اسفناک کنونی که در گزارشها و آمارها ثبت و ضبط است نمیتواند به نام دولت رئیسی جا زده شود.
هرچند که دولت جدید آمده است تا با برنامهریزی، همت مضاعف و کار جهادی و اساساًً با بازگشت به گفتمان انقلابی، جلوی مسیر انحراف کشور را گرفته و دولت را به ریل اصلی خود بازگرداند.
رهبر معظم انقلاب در مراسم تنفیذ حکم سیزدهمین دوره ریاست جمهوری ضمن بیان هشدارها و توصیههایی به رئیسجمهور گفتند: «البته حل مشکلات اقتصادی زمانبَر است؛ این را مردم عزیز ما هم میدانند و بدانند که این مشکلات را نمیشود یکشبه یا در مدّت کوتاه حل کرد؛ نه، زمانبَر است؛ بایستی همّت کرد و این زمان را هرچه ممکن است کوتاهتر کرد.»
بسیار روشن است که تحول در کشور و تغییر ریل خدمت، زمانبر است و دولت رئیسی هم بهخوبی توانسته از زمان استفاده کند چراکه همین اقدامات و تصمیمات حدوداً سهماهه دولت رئیسی توانسته حتی بهطور نیمه نصفه، ترمز تورم سرسامآوری که ماحصل تصمیمات غلط دولت قبلی است را در برخی حوزهها بکشد.
علاوه بر موضوع مهار تورم، مسئله واکسیناسیون عمومی نیز شتاب بیشتری گرفته است. تا قبل از انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم، تنها ۵ درصد از جمعیت ایران واکسینه شده بودند، ولی از آن زمان به بعد، میزان افراد واکسینه شده به نزدیک 50 درصد رسیده است، همچنین بیش از 70 درصد ایرانیان، دُز نخست واکسن را دریافت کردهاند.
بر همین اساس بود که رئیسجمهور هم شامگاه جمعه در جلسه شورای اداری اردبیل گفت: «مسئله امروز دولت توجه به اولویتها است؛ قرار نیست همه مشکلات در یک سفر حل شود، اما به دلیل مسائل و مشکلات کلان که حل آن نیاز به زمان بیشتری دارد نباید از مسائل کوچک چشمپوشی کنیم.»
آنچه قابلتأمل بهنظر میرسد این است که دولت رئیسی میراثدار مشکلات و شرایط بسیار ناهمگن و سختی است که دولت روحانی طی 8 سال بیتدبیری و بیعملی بهویژه در حوزههای اقتصادی برجای گذاشته است از حجم نقدینگی و سقوط ارزش پول ملی، تورم و چند صد برابری قیمت مسکن، خودرو، ارز و... تا افزایش فاصله طبقاتی و فقر مطلق.
ازاینرو بود که رئیسجمهور هفته گذشته در گفتوگوی تلویزیونی با مردم گفت: «آثار تورمی به دلیل تصمیمات قبل است که امروز روی سفره مردم نمایان شده است. تصمیمات امروز ما حتماً در آینده روی زندگی مردم جلوه خواهد داشت.»
با اینحال، امروز مردم به دولت رئیسی که عدالتگستری و گرهگشایی از کار مردم را در اولویت خود قرار داده، اعتماد دارند و امیدشان را بازیافتهاند.
خود رئیسی هم بارها از ضرورت بازگرداندن امید به مردم سخن گفته است. او ۲۴ خردادماه در گفتوگوی تلویزیونی با مردم خوزستان گفت: «اعتماد مردم به دولت آسیبدیده است و باید این اعتماد آسیبدیده را رفع کنیم و امید از دست رفته را به مردم بازگردانیم.»
همچنین بر اساس نظرسنجی اخیر موسسه آمریکایی گالوپ، بیش از ۷2 درصد ایرانیها از عملکرد آیتالله رئیسی رضایت دارند.
نتایج نظرسنجی گالوپ با نظرسنجی دیگری که بهتازگی دانشگاه مریلند و مرکز افکار سنجی ایرانپل انجام دادهاند مطابقت و همسویی قابلتوجهی داشت. بر اساس نظرسنجی دانشگاه مریلند، 54 درصد گفتند انتظار دارند سه سال آینده شرایط زندگی بهتری برای ایرانیان فراهم شود.
(70 تا 80 درصد) «تا حدی» یا «بسیار زیاد» به نهادهای اصلی حکومت، قوه قضائیه، رئیسجمهور و مجلس اعتماد دارند. اعتماد به پلیس و ارتش 83 درصد ارزیابی شده است.
اما اصلاحطلبان سعی میکنند القا کنند که مردم از دولت رئیسی ناراضی هستند و به آینده امیدی ندارند. همین چند روز پیش، «شهربانو امانی» فعال اصلاحطلب و عضو شورای شهر پنجم تهران در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت: «ما شاهد هستیم یکی از ضعیفترین دولتها ازنظر نیروی انسانی در سطح وزرا، معاونان و سایر مدیران دستگاههای اجرائی شکل گرفته است... آن چیزی که تاکنون درباره دولت سیزدهم رخ داده این است که دولت بیبرنامه و سردرگم عمل کرده است... نکته دیگر اینکه دولت سیزدهم فاقد اتاق فکر است و به همین دلیل بههمریختگی در تصمیمها در دولت سیزدهم مشهود است... دولت رئیسی هنوز نتوانسته در زمینه اقتصادی اقدام مؤثری انجام بدهد و قیمتها نسبت به سه ماه قبل بیشتر شده و مردم با تنگناهای اقتصادی بیشتری مواجه شدهاند. گزارشها و هشدارهایی که از سوی کارشناسان و نخبگان داده میشود نیز باعث شده که مردم امید زیادی به بهبود وضعیت اقتصادی در آینده نداشته باشند...».
در حالی که همین فعال سیاسی در دولت دوم روحانی در واکنش به انتقادها و اعتراضها به سوءمدیریت و بیکفایتی روحانی گفته بود «دستکم 16 سال زمان لازم است تا کشور به وضعیتی بازگردد که احمدینژاد دولت را از خاتمیتحویل گرفت»
بازندگان سیاسی، واقعیتهای میدانی را میبینند، هم همت و مجاهدت دولت و هم امید و اعتماد ملت ایران. آنها افقی روشن بهسوی آینده خود نمیبینند و برای احیای حیات سیاسی و انتخاباتی خود در تلاشاند با دوپینگ در سیاست ورزی حتی اخلاق را زیر پا بگذارند. از مخدوشسازی و زیر سؤال بردن سفرهای استانی رئیسجمهور یا القا و پررنگ کردن اشتباهات لفظی تا برجستهسازی و متمرکز شدن بر دلایل رد صلاحیت علی لاریجانی یا برجستهسازی تنش در مراسم معارفه یک استاندار و....!
شایعهپراکنی دلار «280 هزارتومانی» و بنزین «14 هزارتومانی»!
به این موارد شایعهپراکنیهایی مانند دلار «280 هزار تومانی» یا بنزین «14 هزار تومانی» را هم بیفزایید.
روزنامههای زنجیرهای، پایگاههای خبری و شبکههای اجتماعی منتسب به اصلاحطلبان در روزهای اخیر، افزایش قیمت بنزین تا ۱۴ هزار تومان را در سطح گستردهای شایعه کردند. همچنین یک کارشناس دولت روحانی بر اساس مفروضات غلط خود شایعه دلار 280 هزار تومانی را گزارش کرد و رسانههای زنجیرهای آن را برجسته کردند که درنهایت از سوی رئیس سازمان برنامه و بودجه تکذیب شد.
البته گفتنی است که مدعیان اصلاحات به این موارد بسنده نکرده و حتی از تاکتیک نخ نمای «فشار از پایین چانهزنی از بالا» - آنهم با محوریت آشوبآفرینی و اعتراضات صنفی- سخن به میان میآوردند.
بعد از تأکید یکی از عناصر معلومالحال بر ضرورت «بسیج افکار عمومی» برای تحتفشار قرار دادن حاکمیت، «سعید حجاریان» نیز طی یادداشتی تأکید کرد: تاکتیک سیاسی «فشار از پایین، چانهزنی از بالا» هر زمان و همهجا ازجمله «اعتراضات صنفی» کاربرد دارد.
حجاریان با تأکید بر اینکه تاکتیک «فشار از پایین، چانهزنی از بالا» بنیهای «محافظهکارانه» ندارد، فشار اجتماعی را یک «فرهنگ شهروندی» و «الگوی بهنجار» معرفی کرده که «از نوعی بسیج پیروی میکند و این بسیج به نیرویی پیشتاز نیاز دارد که شهروندان را حین عمل، آموزش دهد» وی هدف از بسیج افکار عمومی و آموزش در این زمینه را «هدایت اعتراضات به نقطه مطالبهگری حداکثری» معرفی کرده و با اشاره به اعتراضات صنفی معلمان، کارگران و بازنشستگان تأکید میکند نباید تنها بر مطالبات «سیاسی» تمرکز کرد.
این اقدامات و اظهارات مدعیان اصلاحات حاکی از آن است که آنها از عملکرد سه ماهه رئیسی و بازگشت امید به جامعه عصبانی هستند و برای مانعتراشی و ناامیدسازی مردم از دولت از هیچ کاری دریغ نمیکنند!