به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، نشست بررسی ابعاد احیای جهاد سازندگی به همت موسسه مطالعات و توسعه محیط زیست، آب و کشاورزی(ماکا) با همکاری دانشگاه تهران و اندیشکده آداک و با حضور کارشناسان این حوزه برگزار شد.
اسماعیل شهبازی، عضو عیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی در این نشست بیان کرد: بنده به عنوان مقدمه باید بگویم که چگونه با جهاد سازندگی آشنا شدم. ما به خاطر مسئولیتهایی که داشتیم، مجبور بودیم به خیلی از استانها سر بزنیم و وضعیت آنان را در اوایل انقلاب بررسی کنیم. زمانی که درد و دل مردم را میشنیدیم، میدیدیم که جوانانی سادهپوش به صورت جهادی برای حل مشکلات مردم در آنجا بودند.
وی در ادامه افزود: جهاد سازندگی از ابتدا یک نهاد مردمی بود و هیچ موقع نمیتوان به صورت یک نهاد دولتی به آن نگاه کرد. تمام تلاشهایی که بعداً برای این مسیر انجام شد، در جهت رفاه مردم بود و اگر بنابر احیاشدن ماجرا است، باید به صورت مردمی باشد وگرنه که وزارتخانههای زیادی وجود دارند و سازمان دولتی و اداری نیاز نداریم. در هر روستا جوانان تحصیلکرده زیادی وجود دارد که باید از ظرفیت آنان استفاده شود. جهاد سازندگی ظرفیتهای زیادی داشت که لازم است احیا شود، اما از زمانی که تبدیل به وزارتخانه شد، از مسیر اصلی خود منحرف شد.
احیای جهاد سازندگی از منظر ساختار نه مکتب
مجید زارعی، کارشناس اقتصادی نیز در این نشست بیان کرد: خاطرم هست که یک فردی بود که اوایل از آمریکا به ایران آمده بود تا فرمان امام مبنی بر جهاد سازندگی را اجرا و کمک کند. امام تأکید زیادی داشتند که از نیرو و دانش جوانان برای کمک به سازندگی کشور استفاده شود.
او در ادامه صحبتهای خود بیان کرد: اولین سؤال در مقابل مسئله احیای جهاد سازندگی این است که میخواهیم جهاد سازندگی را از نظر مکتب احیا کنیم یا از نظر ساختار؟ امروز صحبت از این است که سازوکار سازمان جهاد سازندگی را ایجاد کنیم و این با مکتب آن متفاوت است. زمانی که از مکتب سخن میگوییم، منظور یک جهانبینی و ایدئولوژی است و نه یک سازمان و ساختار اداری. جهاد سازندگی دارای مؤلفههای تمدنساز از جمله اخلاق، فرهنگ، نگرش و بینش معرفتی بود و باید به این مسائل توجه ویژه شود.
تبدیل جهاد سازندگی به وزارتخانه یک انحراف بود
عباس نوروزی، کارشناس مسائل جهاد کشاورزی در این برنامه گفت: تبدیل جهاد سازندگی به وزارتخانه یک انحراف بود که در زمان خود شکل گرفت و مسائل زیادی از بدو شکلگیری جهاد سازندگی تا حال حاضر وجود دارد. اگر بخواهیم برای جهاد سازندگی سازوکاری داشته باشیم، مسائل زیادی وجود دارد که باید رعایت شود. البته بنده نیز به احیای جهاد سازندگی به صورت یک ایدئولوژی و فرهنگ اعتقاد دارم.
مکتب جهاد سازندگی چیزی جز پاسخ به نیازهای جامعه نیست
بسطامی، کارشناس مسائل اقتصادی نیز در این نشست کارشناسی مطرح کرد: هر فرد و هر پدیدهای یک ظاهر و یک باطن دارد و آن چیزی که ما از هر فردی میبینیم، ظاهر آن است، اما چیزی که تأثیرگذار است، باطن است. در موضوع جهاد سازندگی نیز دقیقاً همین موضوع وجود دارد و ظاهر آن بسیار خوب و زیبا است. آن چیزی که در بطن حرکت جهاد سازندگی بود، نیازهایی بود که در روستاها وجود داشت.
وی در ادامه بیان کرد: اگر ما میخواهیم جهاد سازندگی را احیا کنیم، باید ظاهر را رها و به بطن کار برسیم. اما آیا در حال حاضر با وضعیت فعلی و مجهزبودن به شبکههای ارتباطی و اینترنتی میتوانیم همان مسیر جهاد سازندگی را پیش ببریم؟ مکتب جهاد سازندگی چیزی جز پاسخ به نیازهای جامعه نیست و باید ببینیم چه چیزی نیاز امروز ماست و فقط مسئله روستا نباشد و به فکر شهرها نیز باید بود. جهاد سازندگی در تمام بخشهای کشور باید وجود داشته باشد و محور آن نیز باطن جهاد سازندگی و پاسخ به نیازهای آن است.