به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، به نقل از ساینس دیلی، بیماران مبتلا به کووید ۱۹ بستری شده در بیمارستان که در همسایگی خود به طور مزمن در معرض ذرات آلاینده مانند دود، دوده و خاک قرار گرفته بودند، در مقایسه با افرادی که چنین تماسی نداشتند، با خطر بیشتر بستری در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) و مرگ روبرو بودند.
به گفته محققان دانشکده پزشکی مونت سینای آمریکا، این یافته به درک ما در مورد عوامل محیطی که خطر ابتلاء به کووید ۱۹ را افزایش می‌دهند، می‌افزاید.
محققان خاطرنشان کردند که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا مزمن می‌تواند سیستم ایمنی ریوی را تغییر دهد، التهاب سیستمیک را افزایش دهد و با افزایش خطر بیماری قلبی عروقی و سندرم متابولیک مرتبط باشد.
«آلیسون لی»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «داده‌ها نشان می‌دهند که قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض آلودگی هوا، حتی در غلظت‌های کمتر از استاندارد‌های نظارتی آژانس حفاظت از محیط‌زیست ایالات متحده، با نرخ بالا مرگ و میر در میان بیماران کرونایی بستری در بیمارستان مرتبط است.»
تیمی از محققان بیش از ۶۵۰۰ بیمار کرونایی را مورد بررسی قرار دادند. محققان میزان قرار گرفتن در معرض آلاینده‌ها از جمله ذرات معلق، دی اکسید نیتروژن و کربن سیاه را در آدرس‌های مسکونی بیماران در زمان پذیرش تخمین زدند. تیم تحقیق سپس پیامد‌های بیماری از جمله مرگ و میر، بستری شدن در ICU و لوله گذاری را ارزیابی کردند.
آن‌ها دریافتند که قرار گرفتن مزمن در معرض ذرات معلق، حتی در میزانی کمتر از آستانه‌های نظارتی فعلی، با ۱۱ درصد بیشتر خطر مرگ و میر و ۱۳ درصد بیشتر خطر پذیرش در ICU مرتبط است.
ارسال نظرات