به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، سلول درمانی امروزه به بخشی ضروری از پزشکی تبدیل شده است. با این شکل از ایمونوتراپی، شما از سلول‌های بدن خود به‌عنوان دارو برای مبارزه با بیماری استفاده می‌کنید. در اینجا، سلول‌های بدن جدا شده، در یک آزمایشگاه اصلاح ژنتیکی شده و سپس دوباره به بیمار تزریق می‌شود.
با توجه به تغییرات ژنتیکی، سلول‌های ایمنی شما یاد می‌گیرند که به بیماری‌هایی مانند سرطان واکنش بهتری نشان دهند. در حال حاضر، پنج نوع درمان تایید شده، به ویژه برای مبارزه با سرطان وجود دارد. کوین براکمنز، استاد دانشگاه گنت، مدیر ارشد علمی و یکی از بنیان‌گذاران اسپین‌آف جدیدی به نام ترینس (Trince) در این حوزه، می‌گوید: «ما در آغاز نسل جدیدی از دارو‌ها هستیم. یک گام مهم در این مسیر، دستکاری ژنتیکی کارآمد سلول‌ها است. لازم است که مولکول‌هایی را وارد سلول کنید که توسط یک غشای سلولی محافظت شود.»
این مدیر ارشد علمی دانشگاه گنت می‌گوید: «ویروس‌هایی که بی‌ضرر شده‌اند، انتقال‌دهنده‌های بسیار مناسبی برای وارد کردن مواد ژنتیکی به سلول هستند. اما توسعه این ناقلان ویروسی، زمان زیادی می‌برد و فرآیند تولید پیچیده است. به علاوه استفاده از آن به‌دلیل عوارض جانبی احتمالی بدون خطر نیست. به همین دلایل، شرکت‌های داروسازی به‌طور مداوم به دنبال جایگزین‌هایی برای این ناقل‌های ویروسی به منظور سلول درمانی هستند. ما نیز به‌دنبال راه‌های ایمن‌تر و ارزان‌تر برای رسیدن به همان نتیجه بودیم. فناوری ما در واقع ترکیبی از فناوری نانو و قرار گرفتن در معرض لیزر است. برای وارد کردن مواد به یک سلول، بدیهی است که باید سوراخ‌هایی در غشای سلولی اطراف آن ایجاد کنید. چالش این است که ممکن است سلول تا حد ممکن آسیب ببیند. باید به‌طور موقت سلول را به روشی ملایم، اما کارآمد باز کند. نانوذرات قادر به جذب نور لیزر و تبدیل آن به گرما و انرژی مکانیکی هستند. این امر حفره‌های کوچکی در سلول ایجاد می‌کند که مولکول‌های مورد نیاز را برای ساختن این سلول ممکن می‌کند.»
کوین براکمنز می‌گوید: «بدیهی است که انجام ده سال تحقیق بدون بودجه لازم غیرممکن است. Grant Consolidator ERC با بیش از ۲ میلیون یورو منبع اصلی بودجه این پروژه بود. این بودجه اروپایی بسیار رقابتی است و فقط پروژه‌های تحقیقاتی نویدبخش و پیشگامانه را تامین مالی می‌کند. این بودجه ما را قادر ساخت گام‌های بزرگی در تحقیقات خود برداریم. با بودجه دیگری، توانستیم اولین گام‌ها را از تحقیقات به سمت تجاری‌سازی فناوری برداریم.»
وی گفت: «هنگامی که یک فناوری ثابت کرد که کار می‌کند، این بدان معنا نیست که آماده تجاری‌سازی است.»
ترینس دو محصول تولید می‌کند. برای اهداف تحقیقاتی، این شرکت نوپا دستگاهی را ایجاد کرد که با کمک نانوذرات، مولکول‌های مورد نظر را در سلول‌ها بارگذاری می‌کند. آن‌ها همچنین یک فناوری سازگار ایجاد کردند که از تماس مستقیم سلول‌ها با نانوذرات با محصور کردن ذرات در یک فیبر جلوگیری می‌کند.»
در پایان نوامبر، ترینس آخرین گام را برداشت تا واقعاً به عنوان یک اسپین‌آف شروع به کار کند و بتواند گام‌های بعدی را به سمت افزایش مقیاس بردارد.
فیلیپ ماتویس، مدیرعامل و کارآفرین سریالی، می‌گوید: «ما می‌خواهیم بین ۳۵ تا ۴۰ کارمند را ظرف پنج سال به شرکت اضافه کنیم، اما مهمتر از همه می‌خواهیم کیفیت درمان‌های سلولی را بهبود بخشیم و آن‌ها را مقرون به صرفه‌تر کنیم.»
ارسال نظرات