به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ نشست خبری فیلم سینمایی «نگهبان شب» به کارگردانی و تهیه کنندگی رضا میرکریمی عصر امروز یکشنبه ۱۷ بهمن ماه با حضور دیگر عوامل فیلم از جمله علی اکبر اصانلو، صفورا خوش طینت، محسن کیایی، تورج الوند، لاله مرزبان، فهیمه هرمزی بازیگران، زهرا صمدی طراح لباس، محمد داوودی نویسنده، سعید حسنلو طراح صحنه برگزار شد.
در ابتدای نشست، رضا میرکریمی درباره حذف نکردن سکانسهای سیاسی گفت: «جهان فیلم روایت منطبق بر نگاه شخصیت اصلی فیلم است و همه ماجراهای فیلم داستانهایی است که شخصیت اصلی از آن میگذرد و هدف اصلی فیلم شخصیتهای آن بودند.»
میرکریمی درباره اینکه فیلم سیاسی نمیسازد توضیح داد: «هرکس طبیعتی دارد و من فکر میکنم که اینگونه حرفهایم ماندگار تر است و من ادم نیستم که صریح نظر بدهم. معتقدم مخاطب سهمی در درک فیلم دارد و دوست دارم مخاطب با این لایهها فیلم را درک کند.»
میرکریمی ادامه داد: «تجربه دانشگاهی من در گرافیک باعث میشود که از رنگ و نور استفاده کنم و این برای من یک دل مشغولی بزرگ است.»
وی درباره واقعی بودن فیلمنامه گفت: «واقعیت به معنای نعل به نعل نیست ولی شخصیت فیلم از نظر من واقعی است مشکل من با برخی از فیلمسازان این است که شخصیتهای فیلمهای خود را به رسمیت نمیشناسند.»
وی بیان کرد: «نقطه عطف آنچه که در آموزشگاهها یاد میدهند نیست و تعریفهای مختلف دارد و نقطه عطف در جریان داستان فیلم مشخص میشود. از نظر من در این فیلم نماهای شعاری وجود ندارد.»
در ادامه میرکریمی گفت: «در سفرهایم با جوانان علاقه مند به بازیگری مواجه میشوم. برای این فیلم یک سایت طراحی کردم که ۱۳ هزار نفر ثبت نام کردند و فیلم و عکسهایی ارسال کردند چند نفر از دوستان سینمایی کمک کرده به یک جمع هزار نفری رسیده و از آن به یک جمع ۵۰۰ نفری رسیدم و در نهایت تورج الوند برای نقش رسول انتخاب شد. برای شخصیت زن نیز یک ماه طول کشید که در نهایت به لاله مرزبان رسیدم. آقای اصانلو نیز سرآمد تئاتر زنجان است وی فروتنانه تصاویری از خود برای من ارسال کرد و برای انتخاب وی هیچ شکی نکردم. البته اکثر بازیگران فیلم یک سابقه تئاتری دارند.»
لاله مرزبان نیز درباره احتمال نامزد شدن خود بیان کرد: «من هیچ احتمالی برای نامزدی نمیدهم. اما همکاری با آقای میرکریمی برای من آرزو بود و تا همینجا نیز برای من کافی است. در واقع بازی کردن برای آقای میرکریمی برای همه بازیگران افتخار است.»
میرکریمی گفت: «محسن کیایی برای من نعمت بود، در سریال هم گناه که برادرش کار کرده بود شیفته بازی وی شدم و آرزو کردم یک روز با وی کار کنم. کیایی نیز ریسک کرد که در فیلمی که بازیگران بکر دارد حضور داشته باشد.»
کیایی نیز بیان کرد: «در کارنامه هر بازیگری کار کردن با آقای میرکریمی باعث افتخار است. من از وی مسائل بسیاری یاد گرفتم. بازیگران این فیلم همه بازیگر هستند حتی تورج الوند پیش از این نیز جلوی دوربین رفته است و در این فیلم دیده شدهاند. نقش من نقش سختی بود اگر به من بود دوست داشتم نقش رسول را بازی کنم اما نقشی که بازی کردم سخت بود اما آن را دوست داشتم.»
هرمزی گفت: «جذابیت نقش برای من ساده و بی آلایشی آن بود و یاد گرفتن لهجه کرمانی نیز از جذابیتهای این نقش است.»
تورج الوند توضیح داد: «این اولین تجربه نقش اول من بود، این فیلم پنجمین فیلمی بود که تست میدادم، محمد عسگری تمام قد در کنار بازیگر خود میایستد و برای وی مهم است که بازیگرش بهترین عملکرد را داشته باشد امیدوارم از این آدمها در سینما زیاد شود. آقای میرکریمی برای تست گرفتن کار عجیبی نمیکرد و من نیز مطمئن بودم که وی بهترین عملکرد را داشت و از اعتماد وی به خودم خوشحالم. تمام جزئیات شخصیت من خواسته رضا میرکریمی بوده است.»
مرزبان ادامه داد: «جزییاتی که آقای میرکریمی از بازیگر میخواهد بسیار سخت است اما نتیجه سختی است.»
میرکریمی بیان کرد: «خانم آسایش در این فیلم هرچند کم حضور داشت اما به جزئیات بسیاری از بازی وی فهمیدم. یک روز صبح برای نقشی که کیومرث پوراحمد بازی کرده باید بگویم بازیگر اول را وقتی دیدم فهمیدم نقش مورد نظر را نمیتواند بازی کند. به پوراحمد که سال هاست دوست هستیم زنگ زدم و او بازی در فیلم را قبول کرد.»
میرکریمی همچنین تاکید کرد: «که در آینده بیشتر از حضور بازیگران کودک استفاده خواهم کرد.»
وی درباره تدوین دوباره فیلم بیان کرد: «از نظر من ریتم فیلم مشکلی ندارد اما هرچیزی حتی تدوین دوباره نیز ممکن است. جهان هر اثری تناسبات خود را دارد و ریتم هم از همین جهان میآید.»
مرزبان درباره دریافت سیمرغ توضیح داد: «من هیچ ادعایی در این زمینه ندارم و از نقدهای مثبت شما بسیار ممنون هستم.»
داوودی نیز بیان کرد: «در گفتگوهای اولیه با آقای میرکریمی و بعد از آن، ۲ بار فیلمنامه یه حبه قند را خواندم تا با آقای میرکریمی هماهنگ شوم.»
میرکریمی در پایان گفت: «این فیلم یک شرح حال و تبادل احساس به مسائل جامعه است و من نام آن را نقد نمیگذارم.»