به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، به دنبال انتشار برخی از شایعات در خصوص آن که آیت الله سعادتپرور عارف به برخی از شاگردانش اجازه تربیت بانوان را داده است، جمعی از طلاب در اواخر سال ۱۴۰۰ طی نامهای، از مدیر مؤسسه پژوهشی فرهنگی اندیشه سعادت درخواست کردند که نسبت به این مساله روشنگری کند.
متن نامه اینجا آمده است:
بسمه تعالی
با احترام خدمت مدیر محترم مؤسسه پژوهشی فرهنگی اندیشه سعادت (دام توفیقه)
از آنجایی که یکی از رسالتهای آن مؤسسه پژوهشی فرهنگی، حفظ و نشر آثار بیانی و مکتوب موحد عظیم الشان، فقیه عارف حضرت آیتالله سعادت پرور (رضوان الله تعالی علیه) میباشد، اخیرا شایعاتی شده که آن فقیه عارف به برخی از شاگردانش اجازه تربیت بانوان را داده است.
لطفا برای جلوگیری از هرگونه تحریفی در مکتب تربیتی این عارف جلیلالقدر که به حق با علم و عمل خویش از طریقه اساتید و مشایخ سلوکی خود، چون علامه طباطبایی (قدس سره) به بهترین وجه ممکن حراست نموده و به ترویج آن پرداخته اند، در صورتی که از آن فقیه عارف اثباتأ یا نفیا در مورد اجازه تربیت بانوان توسط شاگردانش مطلبی در اختیار دارید ما را راهنمایی بفرمائید.
با تشکر
جمعی از طلاب سراسر کشور
اسفند ۱۴۰۰
در ادامه این درخواست، ابوالفضل سعادتپرور، مدیر موسسه فرهنگی پژوهشی اندیشه سعادت طی نامهای درباره این موضوع روشنگری کرده و مجوز تربیت بانوان برای برخی از شاگران حضرت آیه الله سعادت پرور (رضوان الله تعالی علیه) را نفی کرد.
متن این نامه به شرح زیر است:
سلام علیکم و رحمه الله
ضمن توجه دادن عزیزان به مقالهای که دیماه ۱۴۰۰ با عنوان «میزان ارتباط با نامحرم در جلسات اخلاقی و سلوکی» در پیام رسان «ندای سعادت» و «خبرگزاری حوزه» منتشر گردید به عرض میرساند:
سیره فقیه عارف حضرت آیت الله سعادتپرور و اساتید بزرگوارشان (قدسسرهم) در خصوص چگونگی دستورالعمل دادن به نامحرمان و شیوه تربیت معنوی و سیر و سلوک آنان، بدین صورت بود که ـ ضمن در نظر گرفتن اولویتهای شرع مقدس در مورد وظایف بانوان و نیز نحوه ارتباط با آنان ـ از طریق نامه و آن هم به واسطه محارم، راهنمایی مینمودند و هیچ خانم نامحرمی را برای مسائل تربیتی و سلوکی مستقیما به حضور نمیپذیرفتند و به شاگردان خود نیز همین توصیه را میفرمودند.
والسلام علی من اتبع الهدی
مدیر موسسه فرهنگی پژوهشی اندیشه سعادت
ابوالفضل سعادتپرور
آیتالله علی پهلوانی تهرانی معروف به سعاتپرور، فقیه و عارف شیعی، متولد 1305 و درگذشته در سال 1383 بود که از نوجوانی شاگرد مرحوم زاهد شد، دروس مقدماتی حوزه را در حوزه علمیه تهران و مسجد لرزاده از مرحوم شیخ علی اکبر برهان فرا گرفت و در قم نزد استادانی مانند آیتالله سیدمحمدباقر سلطانی و آیتالله مرعشی نجفی، مکاسب و کفایه را خواند و سپس با حضور در درس خارج آیتالله بروجردی و حضرت امام (ره) به اجتهاد رسید.