به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، امهز نماینده حزب الله لبنان در تهران در نشست گرامیداشت روز مقاومت اسلامی که از سوی مجمع بین المللی اساتید مسلمان دانشگاهها و در دانشگاه علم و صنعت برگزار شد، گفت: بعد از توافق ننگین کمپ دیوید که توسط جمال عبدالناصر و انور سادات رقم خورد و در آن بازه که شاهد شکستهای متوالی کشورهای اسلامی بودیم انقلاب اسلامی ظهور کرد و خون تازهای در رگهای مقاومت جوشید.
وی افزود: در دورهای مقاومتها در لبنان از سوی گروههای چپ گرا و کمونیستی صورت میگرفت، اما این مقاومتها اثرگذار نبود البته مردان مسلمانی هم بودمد که در برابر تجاوزات متجاوزین مقاومت میکردند و در راس آنها جنبش امل بود. با این اوصاف در آن دوران امام خمینی، چون زمینه را در لبنان مناسب میدید افرادی از سپاه را برای کمک به مقاومت فرستاد تا به آنها در مقابل متجاوزین کمک کنند.
وی با بیان اینکه اگر امام وضعیت را در مصر و اردن نیز به مانند لبنان مناسب میدید نیروهای خود را برای کمک به آنها و ایستادگی در مقابل متجاوزین به این کشورها اعزام میکرد، اما فضا در این کشورها مناسب نبود، تصریح کرد: امام خمینی به خوبی دریافته بود که یک قاعده کلی برای ایجاد جنبشهای مقاومت وجود دارد که یکی از آنها وجود زمینه اعتقادی و دیگری فراهم بودن زمینه برای ایجاد یک جنبش مقاومت است.
امهز با اشاره به اینکه با پیروزیهایی بزرگی که در سالهای ۱۹۹۳، ۲۰۰۰ و ۲۰۰۶ توسط مقاومت در لبنان به دست آمد فرآیند بزرگ شدن مقاومت آغاز شد و مقاومت توانست معادلاتی را در دل خودش و منطقه به وجود آورد و از یک کنشگر ملی به یک کنشگر منطقهای تبدیل شود، افزود: با وجود این پیروزیها خون تازهای در رگهای مقاومت جاری شد و سرانجام غزه آزاد شد؛ البته اکنون فقط بحث آزادسازی فلسطین از دست اسرائیل مطرح نیست بلکه پایان دادن به هیمنه استکباری آمریکا در کل منطقه مطرح است.
وی با بیان اینکه به گفته فرماندهان جنبشهای اسلامی جنبش مقاومت در لبنان توانسته از یک کنشگر کوچک به یک کنشگر بزرگ تبدیل شود و از مقاومت با سنگ به دستاورد مقاومت با موشکهای خیلی پیشرفته دست پیدا کند، اضافه کرد: ما از یک موج مقاومت صحبت میکنیم که انقلاب اسلامی آن را شروع کردو امروز این موج از جنبشهای کوچک به یک قطب در کنار قطبهای بین المللی تبدیل شده است.
امهز تصریح کرد: سوای امکانات و توانمندیهای کشورها امروز یک اصل جدید مطرح شده و آن هم جهانی شدن محدود است. بر اساس این اصل قدرت حاکمیتها فقط قدرت مادی و نظامی آنها نیست بلکه امکاناتی است که در محیط جغرافیایی خود بر آنها سیطره دارند و از طریق این امکانات قدرت کنشگری در سطح منطقهای و جهانی را مییابند.