از سال ۷۶ به بعد سقوط اساسی در سینمای ما اتفاق افتاد

به گزارش گره فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ فاطمه معتمدآریا درباره هویت سینمای دهه ۶۰ و ۷۰ ایران گفت: «سه عامل اصلی خشونت، سکس و الکل از سینما حذف شد و باعث افتخار و رشد سینمای ما شد؛ سه عاملی که همیشه در همه جای دنیا معیار پیشرفت بود. وقتی حذف شد جایگزینش روابط انسانی، فرهنگ، شعور، هویت شد.»

سینمای ما در سال‌های ۶۰ و ۷۰ معروف شد به سینمای ایران، دقیقا مثل سینمای هالیوود. از یک بی چیزی، چیزی به دست آورد که باید مثل یک نهال از آن نگهداری می شد، و در سال های ۶۰ و ۷۰ از آن نگهداری شد و ذره ذره به این نهال آب دادند تا کسی به آن خدشه ای وارد نکند و بی احترامی و توهین به کسی نباشد.

« ما تبدیل شدیم به سینمای شاعرانه و با هویت؛ از سال ۷۶ به بعد سقوط اساسی در سینمای ما اتفاق افتاد و دلیلش آن بود که مدیران سینمایی که از ما مثل یک بچه مراقبت کرده بودند یک دفعه ما را ترک کردند و زیر پای ما خالی شد. به ما یاد دادند نم نم راه برویم اما هنوز پایمان محکم نشده بود که دستمان را رها کردند.»