به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، موادی شیمیایی و طبیعی که از جمله آن‌ها می‌توان به نگهدارنده‌ها، آنتی‌اکسیدان‌ها، گیرنده‌های فلزی، امولسیفایرها، قوام‌دهنده‌ها، سفیدکننده‌ها، بافرها، قلیا‌ها و اسیدها، رنگ‌ها، شیرین‌کننده‌های غیرمغذی، مکمل‌های غذایی، اسانس‌ها و عطر و طعم‌دهنده‌ها اشاره کرد.
آمار‌ها گواه این است که سالیانه بیش از ۳۶۰ میلیون دلار از این محصولات به کشور وارد می‌شود. این در حالی است که ظرفیت بالایی در ایران برای تولید بومی این محصولات وجود دارد و با استفاده از این پتانسیل می‌توان هم این صنعت را توسعه داد و هم بازار واردات آن را کم کرد. ستاد توسعه زیست‌فناوری معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری هم با همین هدف اقدام به اجرای ۶۰ پروژه ملی در این حوزه کرده است تا با توان داخلی موجود، نیاز‌ها را پاسخ دهد.
این کار به صرفه‌جویی ارزی بالایی در کشور منجر می‌شود و توان داخلی را به کار می‌گیرد تا نیازی به واردات این محصولات نباشد. پروژه‌هایی، چون «تولید صمغ گوار»، «تولید صمغ کاراگینان»، «تولید افزودنی‌های غذایی»، «تولید لاکتوز دارویی و غذایی»، «آنتی اکسیدانی غذایی» و «استفاده از روش‌های سنتزی برای تهیه ماده وانیلین خوراکی».
زیرساخت تولید برخی از افزودنی‌ها در کشور وجود دارد و بیش از ۳۰ شرکت هم در این زمینه فعالیت می‌کنند. در صورتی که از این مجموعه‌ها حمایت شود و زمینه برای تسهیل کسب‌وکارهی فناورانه فراهم باشد؛ این مجموعه‌ها می‌توانند به نحو مناسبی بخش بزرگی از نیاز‌ها کشور را پاسخ‌گو باشند.
ارسال نظرات