ملاحظاتی درباره معرفی نماینده سینمای ایران به اسکار

 به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، سعید مستغاثی، رئیس‌پیشین انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران گفت: باید یادآوری کرد که مراسم اسکار، یک نمایش محلی است که با تبلیغات گسترده رسانه‌های جهان گستر، بزرگ‌نمایی شده است. اما آن طور که تاریخ ادوار این مراسم نشان می‌دهد، حدود ۹۶درصد کل جوایز اهدا شده تا الان مختص آثاری بوده که تولید خود آمریکا هستند و مدتی در سینما‌های لس‌آنجلس به نمایش درآمده‌اند. معمولا فیلم‌هایی که در لس آنجلس اکران نشده‌اند –حتی فیلم‌های آمریکایی- از سوی رأی‌دهندگان آکادمی اسکار مورد توجه قرار نمی‌گیرند و شانسی برای موفقیت ندارند. همچنین آن چهار درصد فیلم‌های غیرآمریکایی که بخش آثار غیرانگلیسی زبان تعلق دارند هم فقط به فیلم‌هایی محدود می‌شود که مورد حمایت شرکت‌ها یا پخش کنندگان بزرگ هالیوود باشند. به همین دلیل هم فهرست بسیاری بلند بالایی از بهترین فیلم‌های تاریخ سینما هیچ گاه در مراسم اسکار مطرح نشده‌اند.

مستغاثی در پاسخ به این پرسش که فیلم ایرانی در چه صورت شانس کسب جایزه از اسکار را دارد هم توضیح داد: از زمان تأسیس آکادمی اسکار، این مراسم اساسا نمایشی برای محصولاتی از شرکت‌های هالیوودی مدنظر بود که علاوه‌بر دارا بودن نوعی ساختار به اصطلاح کلاسیک سینما (ساختار کلیشه‌ای‌هالیوودی)، به نحوی ایدئولوژی آمریکایی را (با همه خصوصیات تاریخی و سیاسی و فرهنگی‌اش) تبلیغ نماید. بنابراین، طبیعی است فیلمی آکادمی‌نشینان را خوش می‌آید که با فرهنگ و باور‌ها و ریشه‌های ملت ما بیگانه است.

وی در پایان تأکید کرد: به نظر می‌رسد صرف چنین تلاش و همتی برای یادگاری نوشتن روی دیوار اسکار چندان عاقلانه نباشد.‌ای کاش به‌جای اسکار، برای حضور فیلم‌های ایران در بازار‌های جهانی، به خصوص بازار فیلم کشور‌های اسلامی و مستقل چنین کمیته‌ها و جلساتی برگزار می‌شد.