به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، خانواده شهدا در پی وقایع روز‌های اخیر بیانیه‌ای صادر کردند.
در این بیانیه که به امضای حدود ۳ هزار خانواده شهید از جمله خانواده شهید حسن طهرانی‌مقدم، محمد مفتح، احمد کاظمی، ابراهیم هادی، حسین فهمیده، هفت شهید اسحاقی، سه شهید شهیدی، حسین سیاح طاهری، سه شهید خالقی‌پور، سه شهید عابدی، هادی ذوالفقاری، عبدالله باقری، دو شهید صنیع‌خانی، مهدی خندان، محمد ابراهیم همت و نادر مهدوی، اسماعیل صادقی، غلامعلی ابراهیمی، احمد ابوالقاسمی رسیده، آمده است:
بسم رب الشهدا و الصدیقین
امروز مام میهن دل پریش است و داغدار، چند روزی است که در پی بروز حادثه‌ای تلخ، عده‌ای خشمناک و بغض آلود کشور را عرصه ناآرامی و تشویش کردند. چند روز است که بغضی ملال آور گلوهایمان را می‌فشرد. چگونه باور کنیم که عده‌ای از دست رفتن هم وطنی را بهانه کرده باشند تا به چندین هم وطن به وحشیانه‌ترین وضع هجوم آورند؟
چگونه باور کنیم عربده‌های دفاع از حقوق «زن» را وقتی به کرامت زنان، داعشی گونه حمله کردند؟ چگونه باور کنیم نعره‌های دفاع از «آزادی» را، وقتی خانه خدا، کتاب خدا و پرچم سیدنا الشهید هم از هتکشان رهایی نیافت؟ چگونه باور کنیم که از «زندگی» بیگویند در حالی که جان حافظان امنیت را هم گرفتند؟
ما خانواده‌های شهدا که در سال‌های خوف و خطر از عزیزانمان دست شستیم تا آرامش و امنیت همنشین میهن باشد، خون عزیزانمان بر خاک‌های تفتیده جنوب و برف سرد غرب جاری شد تا پای هیچ نامردی خاک میهن را ملوث نکند. بغض امانمان نمی‌دهد، وقتی می‌بینیم پس از سال‌ها دوباره کفتار‌ها چشم طمع به ناموس وطن کرده باشند.
کجایند مدعیان دروغین متوهم ایران دوستی که در همین سال‌های پیش شعار «نه غزه نه لبنان، جانم فدای ایران» می‌دادند، آیا کورند و نمی‌بینند که کیان ایران هدف توطئه است؟ کجایند بی‌هنران سراسر لاف و تفاخر که خود را همراه و همگام ایران و ایرانی می‌دانستند و سال‌ها بر سفره رسانه ملی نمک خوردند و در هنگامه خطر نمکدان شکستند؟ کجایند مدعیان پر صدای نیکوکاری؟ چه شد که صدایشان شبیه عربده‌های آنانی شد که سال‌هاست بیماران ایرانی را زیر سخت‌ترین تحریم‌ها نگاه داشته‌اند؟
آری هرگز از کاشانه کرکس همایی برنخواست! کدام ایرانی سلیم النفسی است که جنایات گروهک وحشی و خائن منافقین را فراموش کرده باشد و اکنون لحظه‌ای نیندیشد که هم آوایی با این کفتار‌های خون آشام به هیچ روی با مناعت ایرانی سازگار نیست؟ آیا هم وطنان غیور کرد ما، جنایات گروهک کومله را از خاطر برده است؟ آیا هم وطن مهربان بلوچ ما، نامردی‌های داعشی گونه جیش الظلم و... را به بوته فراموشی سپرده است؟ حاشا و کلا! ما خانواده‌های شهدا، امروز با صدایی رسا، و با گردنی افراشته عرضه می‌داریم که، چون روز‌های نخست پیروزی انقلاب بزرگ اسلامی، چون سال‌های پرفراز و نشیب دفاع مقدس و، چون همه روز‌های تلخ و شیرین چهل و چند ساله محکم و استوار، چون عزیزان در خون نشسته‌مان شهیدان شاهد، پای انقلاب و آرمان‌های بلندش ایستاده‌ایم، همچنان گوش به امر آن بقیه السیف حضرت روح الله، خامنه‌ای عزیز داریم و وصیت سردار محبوب‌مان، حاج قاسم عزیز را زمزمه می‌کنیم که «جمهوری اسلامی حرم است».
امروز ضمن حمایت قاطع از نیروی محترم انتظامی که در دفاع از امنیت و آرامش وطن، آرام ندارند از قوه قضاییه با جدیت خواهانیم که بی‌مماشات مسببان حرکات شنیع روز‌های اخیر و نیز آنان که با تحریک و تشجیع ـبه هر نحوـ موجب به صحنه آمدن جوانان هیجان زده گردیدند را به اشد مجازات برساند. به ملت رشید ایران، با جوانان پرشور عرض می‌کنیم که بهوش باید بود که باطل السحر همه فعالیت‌های خصمانه بدخواهان همان است که امام راحل در وصیت نامه خویش به یادگار گذاشته‌اند: «بی‌تردید رمز بقاء انقلاب اسلامی همان رمز پیروزی است و رمز پیروزی را ملّت می‌داند و نسل‌های آینده در تاریخ خواهند خواند که دو رکن اصلی آن انگیزۀ الهی و مقصد عالی حکومت اسلامی و اجتماع ملّت در سراسر کشور با وحدت کلمه برای همان انگیزه و مقصد. اینجانب به همه نسل‌های حاضر و آینده وصیت می‌کنم که اگر بخواهید اسلام و حکومت الله برقرار باشد و دست استعمار و استثمارگران خارج و داخل از کشورتان قطع شود این انگیزه الهی را که خداوند تعالی در قرآن کریم بر آن سفارش فرموده است از دست ندهید و در مقابل این انگیزه که رمز پیروزی و بقاء آن است، فراموشی هدف و تفرقه و اختلاف است. بی‌جهت نیست که بوق‌های تبلیغاتی در سراسر جهان و ولیدره‌های بومی آنان تمام توان خود را صرف شایعه‌ها و دروغ‌های تفرقه افکن نموده‌اند و میلیارد‌ها دلار برای آن صرف می‌کنند...»
از مسولان محترم نیز به تاکید خواستاریم که از اهتمام دلسوزانه در جهت رفع مشکلات و دغدغه‌های بحق مردم عزیز لحظه‌ای غفلت نورزند. در انتها فرمایش حضرت مولی الموالی علی علیه السلام را در اهمیت دوری از تفرقه یاداور می‌شویم: اَلْزِمُوا السَّوادَ الاَعظَمَ فَاِنَّ یَدَاللهِ مَعَ الجَماعَةِ و ایّاکُمْ وَ الفُرقَةِ فَاِنَّ الشاذَّ مِنَ الناسِ لِلشَّیطانِ کَما اَنَّ الشاذَّ مِنَ الغَنَم لِلذِّئبِ. همیشه همراه جمعیّت‌هاى بزرگ باشید که دست خدا با جمعیّت است و از جدایى پرهیزید، زیرا افراد تنها و جدا، نصیب شیطانند!، همان گونه که گوسفند تک رو، طعمه گرگ است!»
والسلام علیکم و رحمه الله وبرکاته
ارسال نظرات