سوابق نخست وزیر جدید انگلیس

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، «گراهام برد ی» رئیس فراکسیون حزب حاکم محافظه کار انگلیس امروز دوشنبه اعلام کرد که با کناره گیری «پنی موردانت» وزیر دفاع اسبق این کشور از رقابت برای تصدی منصب نخست وزیری به دلیل عدم کسب حد نصاب لازم برای نامزد شدن، «ریشی سوناک» تنها نامزد نخست وزیری در این کشور شد.

پیش از «پنی موردانت» وزیر دفاع اسبق انگلیس هم «بوریس جانسون» نخست وزیر پیشین این کشور از رقابت برای احراز این تصدی انصراف داده بود.

بر اساس قوانین انگلیس، نامزد احراز تصدی نخست وزیری باید حمایت دست کم ۱۰۰ نماینده عضو پارلمان این کشور را داشته باشد؛ این در حالیست که «پنی موردانت» فقط توانست حمایت ۹۵ نماینده را کسب کند.

در شرایطی که انگلیس با بحران‌های متفاوتی از جمله مشکلات اقتصادی و مالی ناشی از استعفای «لیز تراس» از رهبری حزب حاکم انگلیس و منصب نخست وزیری دست به گریبان است، این سئوال اکنون مطرح می‌شود که جانشین وی کیست، چه سوابقی داشته و اینکه آیا می‌تواند پاسخگوی چالش‌های فراروی لندن باشد؟

«ریشی سوناک» اولین نخست وزیر آسیایی تبار و غیر سفیدپوست در انگلیس به شمار می‌آید. وی که ۷ هفته پیش رقابت رهبری حزب محافظه کار را به «لیز تراس» واگذار کرده بود، اکنون با کسب حمایت اکثریت نمایندگان حزب محافظه کار و با خارج شدن ۲ رقیب دیگرش، «بوریس جانسون» و «پنی موردانت» از دور رقابت ها، به رهبری حزب حاکم رسید تا نخست وزیری بریتانیا را بر عهده بگیرد و این در حالی است که لندن با وضعیت بسیار دشوار اقتصادی روبرو است؛ اما در کمتر از ۴ ماه ۲ نخست وزیر در این کشور استعفا داده اند.

وی در سال ۱۹۸۰ در «ساوتهمپتون» (Southampton) متولد شد و بزرگترین فرزند از ۳ فرزند والدین پنجابی تبارش است. پدر ریشی سوناک یک پزشک بود و مادرش داروخانه‌ای را اداره می‌کرد. سوناک در قدیمی‌ترین مدرسه دولتی انگلستان، کالج «وینچستر» تحصیل کرد. وی بر این عقیده بود که تحصیل در این مدرسه برایش «تحول فکری» به همراه آورده و مسیر زندگی او را تغییر داده است.

رئیس کنونی حزب محافظه کار در انگلیس در رشته فلسفه، سیاست و اقتصاد در کالج لینکلن در دانشگاه آکسفورد پرداخت و پس از اتمام دوره «ام بی ای» (MBA) در دانشگاه «استنفورد» در بانک سرمایه گذاری «گلدمن ساکس» مشغول به کار شد.

وی با «آکشاتا مورتی» ازدواج کرد و در سال ۲۰۰۶ به صندوق تامین سرمایه تی سی آی (TCI) پیوست؛ سوناک سپس صندوق تامین سرمایه جدیدی را ۳ سال بعد تاسیس کرد و در نهایت در سال‌های آتی به حوزه سیاست وارد شد. او در سال ۲۰۱۴ میلادی به عنوان نامزد حزب محافظه کار در کرسی «یورکشایر ریچموند» برگزیده شد.

نخست وزیر جدید این کشور فعالیت‌های سیاسی خود را حین تلاش‌ها برای خروج کشورش از اتحادیه اروپا موسوم به «برگزیت» آغاز کرد و اعلام کرد که بریتانیا بیرون از این اتحادیه «آزادتر و مرفه تر» خواهد بود. وی از حامیان سرسخت خروج لندن از اتحادیه اروپا بود و با وقوع این رویداد نیز به حمایت هایش از فرایند پسابرگزیت در دوران نخست وزیری «ترزا می» ادامه داد.

با تلاش‌هایی که وی در این راه انجام داد، بالاخره توانست حمایت‌های چیدا و پنهان حزب محافظه کار را به خود جلب کرده و در ژانویه ۲۰۱۸ به عنوان وزیر جوان در وزارت مسکن وارد کابینه انگلیس شد.

«ریشی سوناک» پس از «ترزا می» از حامیان بوریس جانسون شد و در سخنرانی‌ها و یادداشت هایش مدعی شد که «بوریس جانسون» می‌تواند کشورش را در دوران پسابرگزیت از مشکلات پیش رو نجات دهد. به همین دلیل، پس از احراز پُست نخست وزیری از سوی «بوریس جانسون»، وی به عنوان وزیر دارایی انتخاب شد و تلاش کرد با بهره گرفتن از تجارب خود در دوران فعالیت هایش در حوزه‌های مالی و سرمایه گذاری محوبیت‌هایی را میان افکار عمومی به دست آورد. وی در دوران همه گیری کرونا طرح‌هایی را برای جبران مشکلات اقتصادی در کشورش ارائه کرد و به دیل طریق جای پای خود در میان محافظه کاران را تثبیت نمود.

پس از بروز بحران در کابینه «بوریس جانسون»، او از دولت جانسون جدا شد و اعلام کرد که این دولت دیگر کارائی لازم برای ادامه فعالیت را ندارد؛ به دنبال این اقدام وی موجی از استعفا‌ها در دفتر شماره ۱۰ در خیابان «داو نینگ» به راه افتاد تا در نهایت سقوط دولت جانسون رقم خورد.

پس از سقوط دولت «بوریس جانسون»، وی در تمامی ۵ دُور رأی گیری که در پارلمان کشور به انجام رسید، توانست به موفقیت دست یافته و رقیب سرسخت «لیز تراس» برای کسب قام نخست وزیر شد؛ اما در نهایت از وی شکست خورد؛ اما اکنون توانست رؤیای دست یابی به نخست وزیر انگلیس را حتی با وجود اینکه تنها نامزد نخست وزیری است، محقق کند.

با توجه به انبوه مشکلات مالی، اقتصادی و بی ثباتی گسترده سیاسی که انگلیس با آن مواجه است، باید دید آیا وی می‌تواند با تشکل دولتی قدرتمند اوضاع نابسامان کنونی را سامان دهد و یا اینکه رکورد دوران ۴۶ روزه نخست وزیری انگلیس را خواهد شکست.