به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، در آیات، روایات و همچنین احادیث، بندگانی که در اعمال خود اخلاص دارند به پاداشی در خور وعده داده شدهاند. در این مطلب به مطالعه بیشتر در این مورد دعوت میشوید.
[امتیازات مخلصین که در رساله منسوب به مرحوم بحرالعلوم ذکر شده اند]امتیاز دوم این است که میفرماید: «و ما تجزون الا ما کنتم تعملون الا عباداللَّه المخلصین.» (۱) همهی مردم، پاداش متناسب با عمل کاری را که انجام دادهاند میگیرند، مگر بندگان مخلص خدا. اینها عملشان و پاداششان متناسب نیست. عملشان هرچه که باشد، پاداش آنها بینهایت است؛ زیرا این وجود متعلق به خدا، برای خدا و سرتا پا در خدمت اهداف الهی است. او، همهی وجودش برای خدا خالص شده است.
روایتی را دیدم - البته سند این روایات را فرصت نمیکنم نگاه کنم و نمیدانم سندش چگونه است - که مضمونش این بود که خدای متعال میگوید: «اگر به بندهی مخلص یا مخلص، همهی دنیا را هم بدهم، حق او ادا نشده است.» (۲) بنابراین، جزای او متناسب با عملی که انجام میدهد، نیست. یک نماز او برابر هزاران نمازی است که بندگان خوب خدا بخوانند.۱۳۷۱/۱۲/۰۴
وَما تُجزَونَ إِلّا ما کُنتُم تَعمَلونَ
و جز به آنچه انجام میدادید کیفر داده نمیشوید،
إِلّا عِبادَ اللَّهِ المُخلَصینَ
جز بندگان مخلص خدا (که از این کیفرها برکنارند)!
لَوْ جَعَلْتُ الدُّنْیَا کُلَّهَا لُقْمَةً وَاحِدَةً لَقَّمْتُهَا مَنْ یَعْبُدُ اللَّهَ مُخْلِصاً [خَالِصاً]لَرَأَیْتُ أَنِّی مُقَصِّرٌ فِی حَقِّهِ وَ لَوْ مَنَعْتُ الْکَافِرَ مِنْهَا حَتَّى یَمُوتَ جُوعاً وَ عَطَشاً ثُمَّ أَذَقْتُهُ شَرْبَةً مِنَ الْمَاءِ لَرَأَیْتُ أَنِّی قَدْ أَسْرَفْتُ
از امام حسن عسگرى (ع) آمده است که: اگر دنیا را به صورت لقمهای قرار دهم و آن را در دهان بندهاى گذارم که خداى تعالى را به اخلاص عبادت مىکند باز مىبینم که من در حق او کم کارى کردهام و اگر کافر را از آن لقمه منع کنم تا آنکه از گرسنگى و تشنگى بمیرد، آنگاه مقدارى آب به او دهم به تحقیق میدانم که اسراف کردهام
منبع: KHAMENEI.IR